ای لبخند
این تابش خورشید،
ای امید!
من برای
بافتن زیبایی های تو،
کدامین واژه ها را
تارو پود سخنان خویش سازم!
ای بی تردید،
ای بی صدا،
ای مهر!
چه ماهرانه
روح و جان خویش را
در رنجهای بی پایان میهنم
آمیختی،
و وجدان نسلی را
در خون خود پالودی!
تو ای فرزند فتوت
به من بگوی
زیبایی های ترا
به کدامین واژه ها بیارایم
سهراب مژده
