موهای زنان راکشيدند، مردان را کتک زدند و فحاشی کردند
کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران ـ صديقه خليلی، يکی از دروايش گنابادی که در روزهای ۱۷ و ۱۸ اسفند ماه در تجمع اعتراضی گسترده دروايش در جلوی دادگستری تهران که به دستگيری آنها ختم شد، شرکت کرده بود به کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران گفت که آنها قبل از دستگيری به شدت از ماموران امنيتی و پليس کتک خورده و فحاشی شنيدند. خانم خليلی که به گفته خودش آنقدر لگد خورده که به سختی می تواند راه برود به کمپين گفت: «حدود ۳۰۰ مرد و ۲۶ زن درويش توسط ماموران طی اين دو روز دستگير شدند که البته همگی آنها ساعت ۲ صبح دوشنبه ۱۹ اسفند ماه آزاد شدند.»
به گفته خانم خليلی مسولان دادسرای اوين قبل از آزادی به آنها قول داده اند تا به خواسته دروايش معترض ظرف يک هفته رسيدگی شود. سردار ساجدی نيا، رييس پليس تهران پيش از اين، روز شنبه در اولين روز تجمع دروايش به آنها قول رسيدگی به خواسته هايشان را داده بود که يک روز پس از آن به ضرب و شتم و دستگيری شان منجر شد.
اعتراضات گسترده دروايش ايران از عدم رسيدگی پزشکی به سه زندانی درويش (مصطفی دانشجو، حميدرضا مرادی و افشين کرم پور) و انتقال غير قانونی دو درويش زندانی(رضا انتصاری و فرشيد يداللهی) از زندان اوين به زندان رجايی شهر آغاز شد. وب سايت مجذوبان نور که اخبار دروايش را پوشش می دهد، خبر داد بيش از دو هزار درويش در ايران در روز شنبه ۱۷ اسفند ماه اعلام کرده اند که در حمايت از حقوق دروايش دست به اعتصاب غذا خواهند زد. همچنين جمعی از خانواده های دروايش زندانی نيز اعلام کردند که روز ۱۷ اسفندماه در برابر دادگستری تهران در اعتراض “به بی توجهی مقام های قضايی به سلامت و درمان زندانيان” تجمع خواهند کرد.
تجمع خانواده های دروايش در مقابل ساختمان دادگستری تهران که در روز ۱۷ اسفند ماه آغاز شد و در روز ۱۸ اسفند نيز ادامه پيدا کرد با همراهی بسياری از خانواده های زندانيان سياسی و مردم عادی بود. در اين دو روز نيروهای پليس و لباس شخصی، صدها درويش و خانواده زندانی سياسی را مورد ضرب و شتم و توهين و بازداشت قرار دادند. طبق گزارش ها حدود ۳۰۰ درويش و معترض مرد و حدود ۲۶ زن از زنان دروايش دستگير شده که همگی صبح دوشنبه ۱۹ اسفند ماه آزاد شدند.
روز اول تجمع دروايش زندانی – ۱۷ اسفند ماه
صديقه خليلی، همسر حميدرضا مرادی، وکيل درويش زندانی است که به همراه دختر نوجوان و برادر همسرش در اعتراضات شرکت کرد. در خصوص اولين روز تجمع گفت: « صبح شنبه دروايش زيادی جلوی دادسرای انقلاب تهران جمع شدند. ما خواستار ديدار با دادستان تهران بوديم تا از او بخواهيم سه زندانی درويش را به بيمارستان بفرستد و دو زندانی ديگر را که غير قانونی به زندان رجايی شهر فرستادند به زندان اوين برگردانند. اما ماموران به يکباره با اسپری فلفل و گاز اشک آور به تجمع کنندگان حمله کردند. ما فقط يا علی يا علی می گفتيم و آنها مردها را با باتوم می زدند اما به زن ها کاری نداشتند.»
همسر حميدرضا مرادی گفت: «خيلی از خانواده های زندانيان سياسی يا زندانيان سابق هم در اين تجمع بودند مانند خانم نسرين ستوده، همسر عبدالفتاح سلطانی و مادر ستار بهشتی.»
خانم خليلی گفت: «پس از اين حملات و دستگيری تعدادی از دروايش مرد، آقای ساجدی نيا، رييس پليس تهران از ما خواست که به خانه هايمان برگرديم و قول شرف داد تا ساعت ۹ صبح فردا به خواسته هايمان رسيدگی می شود. ما هم گفتيم اگر تا ساعت ۹ صبح اين اتفاق نيفتاد، فردا مجددا اين جا جمع خواهيم شد. »
روز دوم تجمع- ۱۸ اسفند ماه
خانم خليلی گفت: « روز بکشنبه ساعت ۱۱ صبح دوباره جلوی دادگستری جمع شديم. همه جا پر از پليس و لباس شخصی بود. لباس شخصی ها تا اطراف بازار تهران بودند. دور تا دور ما را با ماشين های آتش نشانی، آمبولانس و ون های پليس گرفتند تا از نگاه مردم عادی و کسانيکه به بازار تهران می آمدند دور باشيم. ما ساکت فقط جلوی دادگستری تجمع کرده بوديم. ماموران از ما فيلم و عکس می گرفتند. نيم ساعت بعد چند نفر از مردهای درويش فرياد زدند که آنها می خواهند دادستان تهران را ببينند و خواسته هايشان را مطرح کنند که يکباره ماموران پليس، لباس شخصی ها و گارد ويژه به ما حمله کردند. آن روز ماموران پليس زن نيز بودند. خانم ها را روی زمين می کشيدند، موهايشان را می کشيدند و روسری هايشان از سرشان می افتاد. با پوتين هايشان به ما لگد می زدند و فحاشی می کردند. به سر و گردن مردها باتوم می زدند. دهانشان را می گرفتند و فشار می دادند. با دست گلويشان را فشار می دادند. خيلی بد بود. من همه اين صحنه ها ر ا ديدم. داد می زدند سمت مردم عادی که ما يک مشت کيف قاپ و دزد هستيم و می خواهيم از شلوغی بازار استفاده کنيم. آنقدر هرج و مرج شد که فکر کنم مردم عادی هم کتک خوردند و دستگير شدند.»
خانم صديقه خليلی گفت: «ماموران مثلا مسلمان بودند و محرم و نامحرم برايشان مهم بود اما ماموران مرد هم زنان را کتک می زدند و به آنها فحاشی می کردند. دخترم را که می خواست جلوی دستگيری عمويش را بگيرد با باتوم به سر و دست و پايش کوبيدند و موهايش را کشيدند و روسريش از سرش افتاد. همه را زدند. مادر درويش زندانی به نام رضا انتصاری را که زنی ۶۰ ساله است را روی زمين می کشيدند و کتک می زدند.»
همسر حميدرضا مرادی گفت: «من جلوی در ون نشسته بودم و داد می زدم که سوار ون نمی شوم تا دخترم را به من بدهند. يکی از ماموران با پوتينش به من لگد می زد و در ون را به روی پايم فشار می داد تا مجبور شوم سوارون شوم. آنقدر همان طور نشسته کتک خوردم تا دخترم را آوردند و بعد با هم سوار ون شديم.»
خانم خليلی با اظهار اينکه ماموران آنها را پس از ضرب و شتم بازداشت و به ساختمان وزرا منتقل کردند، گفت: «اول ما را بردند ساختمان وزار که نمی دانم به چه علت آنجا ما را قبول نکردند و بعد به زندان اوين برده شديم. آن روز هوا خيلی سرد بود اما همه مردها را در حياط نگه داشتند و زنها را به نمازخانه زندان اوين بردند. در بين ما چند بچه هم بود. يک نوزاد سه ماه و چند بچه ۲ تا ۳ ساله. ساعت ها در نمازخانه بوديم بدون اينکه به بچه ها آب و غذای داده شود و آنها گريه می کردند.»
خانم خليلی با بيان اينکه در دادسرای اوين مشخصات همه آنها با عکس ثبت شد به کمپين گفت: « در دادسرای اوين مشخصات همه ما گرفته شد. برايمان پرونده درست شد و بعد ما ۳۰ زن را ساعت ۲ صبح دوشنبه آزاد کردند و بعد متوجه شديم که مردها هم آزاد شدند. مسولان که با ما صحبت کردند به ما قول دادند که ظرف يک هفته به خواسته هايمان رسيدگی می شود.»
