با هرگونه جداییخواهی و تجزیهطلبی در کشورهای خاورمیانه قویا مخالفیم
در سال ۱۹۱۶ نمایندگان دولتین انگلیس و فرانسه، سایکس و پیکو، خطوط مرزی کشورهای خاورمیانه را ترسیم و این منطقه ی حاوی هفتاد درصد از کل منابع انرژی جهان را براساس منافع و مقاصد استعماری، بین خود تقسیم نمودند، پس از آن با همه جنگ و جدال ها و فراز و نشیب ها بهجز مواردی از اشغال سرزمین های اعراب توسط دولت اسرائیل، جغرافیای منطقه، تقریبا بدون تغییرات عمده باقی مانده است.
ولی از حدود چهار دههی پیش زمزمه هایی نا
موزون مبنی بر ضرورت تجزیه کشورهای این منطقه و تبدیل آن ها به کشورهای کوچک و
غیرمؤثر و قابل کنترل تر به گوش میرسد. مبتکر و تشخیص دهنده این ضرورت ناصحیح
«برنارد لوئیس» تئوریسین و نظریه پرداز صهیونیست است که متاسفانه نظریاتش مورد
وثوق و قبول طیف گستردهای از سیاستمداران راستگرا و محافظهکار آمریکایی
واسرائیلی و کمپانی های غارتگر نفتی قرار دارد. و اکنون پس از انقلابات بهار عربی
و جنگ های ویرانگر سوریه و عراق و به صحنه آمدن گروه جنایتکار و واپسگرای داعش
شاهد آنیم که حکومت اقلیم خودگردان کردستان عراق به فکر استقلال و ایجاد کشور
کردستان افتاده است . داعش نه واجد توان لازم بود و نه برنامهای برای تعرض به خاک
ایران داشت و برخلاف برخی از ادعاها هرگز خطری برای تمامیت ارضی ایران تلقی نمیشد.
اما پیدایش حکومت کردستان مستقل در همسایگی ایران نمیتواند نگرانکننده نباشد.
تجزیه اقلیم کردستان از دولت فدرال عراق میتواند گام اول برای تجزیه های بعدی و به کرسی نشستن نظریات برنارد لوئیس شناختهشود. هرگونه اقدامی در جهت اعلام استقلال کردستان عراق، نه تنها با قانون اساسی فدرال عراق که اقلیم کردستان هم در زیر آن امضاء نهاده در تضاد است، بلکه بهدلایل متعدد دیگر، نه بهسود اقلیم خودگردان، نه بهصلاح عراق و نه بهمصلحت سایر کشورهای خاورمیانه است. به روشنی میتوان پیشبینی کرد که بهمحض پاگرفتن قضیه استقلال، تازه جنگ بین طوایف و نیروهای رقیب کرد در همین اقلیم خودگردان کردستان آغاز خواهد شد. طوایفی که در گذشته نه چندان دور جنگ های خونین و اعدام های چندصدنفره از نیروهای یکدیگر را در کارنامه خود دارند. از سوی دیگر دولت مرکزی عراق، همچنان که اعلام نموده، نمیتواند در مورد ازدسترفتن تمامیت ارضی خود بیتفاوت بماند و ناگزیر خواهدبود که با تمام قوا بر جداییطلبان بتازد. و این خود با توجه به ارزیابی نیروهای طرفین، آغاز جنگی طولانی و خانمانبرانداز خواهد بود. کشورهای ترکیه و سوریه و ایران نیز بهدلیل همسایگی با اقلیم کردستان عراق و بهمناسبت داشتن مناطق کردنشین نمیتوانند از ماجرا برکنار بمانند. مضافا براین باید در نظر داشت که شورای امنیت سازمان ملل متحد و دولت آمریکا و بهطور کلی جامعه بینالمللی هم با اقدام حزب کردستان عراق برای انجام همهپرسی بهمنظور استقلال اقلیم کردستان عراق مخالفت نموده اند. صرفنظر از این ها باید در نظر داشت که در این برهه از تاریخ، جامعه بشری و ساکنان کره خاک با مسائل و مشکلات بزرگی دست به گریبانند که حل کردن آنها به همگرایی و تجمع واحدهای سیاسی با یکدیگر و نزدیک شدن به یک سازمان و مرکزیت جهانی قدرتمند نیاز دارد و این تجزیه ها و واگرایی ها در هر کجای جهان که باشد با شکل گرفتن یک چنین مرکزیتی متباین و متضاد است.
جبهه ملی ایران با هرگونه جداییخواهی و تجزیهطلبی در کشورهای منطقه خاورمیانه قویا مخالف است، و به هیئت حاکمه جمهوری اسلامی نیز هشدار می دهد که حفظ تمامیت ارضی ایران به تدابیری سنجیده و سیاست هایی صحیح و خردمندانه و بنیادی احتیاج دارد تا بتوان د از امکان بروز چنین توطئه هایی در سرزمین ما پیشگیری نمود. این پیشگیری فقط با اتکاء به زور و توسل به سرکوب و قوه قهریه میسر نیست، بلکه سرمایهگذاری و محرومیتزدایی از استان های محروم و بهادادن به شأن و شخصیت اقوام ایرانی و رعایت آزادی های اساسی و اولیه ملت ایران را میطلبد. در حالی که متاسفانه اثری از اجرای چنین سیاست های امنیتآفرین و اطمینانبخش دیده نشده و نمی شود. و امکانات و منابع کشور بجای سرمایهگذاری و ایجاد تحول در زندگی مردم مناطق محروم، در مواردی غیرضروری و دور از منافع ملی به هدر داده می شود.
دوم مهرماه۱۳۹۶
تهران - هـیئت اجـرائیه جـبهه ملـی ایـران
http://jebhemeliiran.org
دوم مهرماه۱۳۹۶
تهران - هـیئت اجـرائیه جـبهه ملـی ایـران
http://jebhemeliiran.org