زن بازوبریده روی جلد تایم |
در گوشه عکس روی جلد تایم که شخصیت سال را انتخاب کرده است، آرنجی قرار دارد. گویی که عکس به صورت نامناسبی برش خورده است، اما اینطور نیست.
عکس سال تایم که شاید آخرین روزهای مستقلبودن خود را پشتسر میگذارد، پنج زنی را که با سخنان خود ماجرای خشونتهای جنسی را برملا کردند به تصویر کشیده است؛ اعتراضی بزرگ که به استعفای چند نماینده مجلس آمریکا و انگلیس، اخراج چند مدیرعامل شرکتهای مهم جهان و نوشتن منشور اخلاقی در اسکار و هالیوود و.... منجر شده است. اما این آرنج ازآنِ کیست؟
تایم دراینباره پاسخ داده است؛ دست ناشناس از آنِ زنی است که هنوز آنقدر احساس امنیت نمیکند که بتواند اعتراضش را بیان کند. او هنوز میترسد نکند این اعتراض سبب شود، موقعیت خودش و خانوادهاش دچار مشکل شود. او کارگر بیمارستانی است در میانه آمریکا که این جملات را به تایم گفته است؛ جملاتی که بسیاری از زنان با آن آشنا هستند. آنان بهخاطر همین فکرها است که نتوانستهاند با خود کنار بیایند و بارها از خود پرسیدهاند
«من چهکار کردم، چه گفتم و چگونه رفتار کردم که او به خودش چنین اجازهای داد؟».
اینچنین است که کاربران شبکههای اجتماعی با او بیشتر از هرکسی میتوانند همذاتپنداری کنند. میلیونها نفری که هنوز نتوانستهاند از هشتگ Metoo # ( من نیز) استفاده کنند.
زنانی که با وجود زندگی در قرن ٢١ و بسیاری از پیشرفتها ناگزیر از پذیرفتن مسائل و تفاوتهای جنسیتی هستند. بسیاری از زنان نظیر این زن بازوبریده هنوز باید مسیری طولانی را طی کنند تا بتوانند در برابر جامعه که آنان را به بیآبرویی متهم میکند، بایستند و واقعیتها را بیان کنند.
فرقی ندارد که زنی هم چون ایزابل پاسکال، یک کارگر ۴۲ساله مزرعه در مکزیک باشد تا دختر سیاهپوستی در گوشه دیگر جهان یا دختری در یکی از شهرهای کوچک.
شرایط بهگونهای است که حتی مردان و زنان قدرتمند را وادار به سکوت کرده است.
هنگامی که داماد سابق پادشاه نروژ لب به اعتراف میگشاید یا هنگامی که زنان و مردان قدرتمند سرانجام از این سوءاستفادهها پرده برمیدارند، سوالی مطرح میشود؛ این سوال که آنان که قدرت داشتند، از چه ترسیدند؟
و جوابش میتواند بازتاب شرایط و توصیف جامعه باشد و دلیلی برای آنکه بسیاری هنوز ساکت هستند.
اینچنین است که زن بازوبریده و حذفشده عکس روی جلد تایم بیش از هرکسی شخصیت سال ٢٠١٧ و شاید سالهای بعد باشد.
هلیا آبادی / شرق