عیسی سحرخیز
بی خود نیست که می گویند که ماهی را هر وقت از آب بگیرید تازه است. در این شرایط خاص داخلی و بین المللی، عقل حکم می کند که حاکمان جمهوری اسلامی در واکنش به برنامه های دولت ترامپ برای استفاده هرچه بیشتر از فرقه ی رجوی در آینده، یک بار هم که شده به مطالبات حق طلبانه ی ملت ایران توجه کنند؛ در برابر خواست مردم راه آشتی را در پیش بگیرند و علامتی درخور توجه به سوی آن ها بفرستند. و این علامت چیزی نمی تواند باشد جز پیام "صلح و دوستی" و "آشتی ملی". و اولین گام در این راه چیزی نیست جز برداشتن حصر رهبران جنبش سبز، آزادی تمام زندانیان سیاسی و عقیدتی،...
اگرچه عقل حکم نمی کند که واشینگتن در مواجهه با سران جمهوری اسلامی تمام تخم مرغ های خود را در سبد فرقه رجوی قرار دهد، اما چنین اقدامی از جانب دار و دسته ی بی عقل ترامپ هیچ بعید نیست!
در پی حضور همفکران رئیس جمهور آمریکا در نشست سالانه به اصطلاح “شورای ملی مقاومت ایران”، اکنون همکاران او نیز حرف هایی می زنند و علامت هایی می فرستند که بیش از پیش مؤید اتخاذ چنین سیاست غیرعقلایی است؛ البته اگر هدف تنها ترساندن طرف مقابل نباشد!
پس از حضور چهره های شاخص حزب جمهوریخواه، چون نیوت گینگریچ رئیس پیشین مجلس نمایندگان، تد پو نماینده کنگره، رودی جولیانی شهردار سابق نیویورک، جوزف لیبرمن سناتور پیشین و رئیس کنونی سازمان اتحاد علیه ایران هسته ای، در نشست ماه گذشته پاریس حول شعار ” ایران أزاد”، روز یکشنبه نیز مایک پمپئو در میان جمعی از مخالفان حکومت جمهوری اسلامی در لوس آنجلس حاضر شد و سخنانی با عنوان “حمایت از صداهای ایرانی” ایراد کرد.
ماهیت سخنان مداخله جویانه‌ی وزیر خارجه ی دولت ترامپ به نوعی بیانگر اتحاد با جنایتکاران ضد ایران و ایرانیان بود؛ همان فرقه ای که در جریان جنگ تحمیلی با صدام حسین همدست شد و خون بسیاری از جوانان این مرز و بوم را بر زمین ریخت.
کاخ سفید در حالی که ادعا می کند در پی تغییر حکومت جمهوری اسلامی نیست، اما وزیر خارجه اش در جمع ایرانیان و آمریکایی های ایرانی تبار، ضمن بیان این سخن که “دولت ترامپ رویاهای مشترکی برای مردم ایران دارد و آن روز بالاخره خواهد رسید”، تحقق این رویا را تنها به دست جریان های برانداز چون فرقه رجوی امکانپذیر می داند.
لابد به این دلیل است که پمپئو در سخنرانی خود تصریح می کند که “پیدا کردن یک فرد میانه رو در ایران مانند پیدا کردن یک اسب بالدار است”.
آن چه به این فرضیه دامن می زند، اقدام هم زمان یک مقام دیگر دولت ترامپ در لاس زدن با جریان تحت رهبری مریم رجوی است. در جریان این بازی سیاسی و اشاره های دیپلماتیک، نیکی هیلی نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد نیز روز یکشنبه توییتی را از اکانت سازمان مجاهدین خلق ریتوییت کرد!
از دولت ترامپ جز این رفتارهای غیرعقلایی که نوعی دهن کنجی به ملت میهن دوست ایران است، انتظاری نمی توان داشت، اما بدون شک هنوز هم می توان از حاکمان جمهوری اسلامی توقع داشت که دست از لحاجت بردارند و با چرخش در سیاست های پیشین خود، در جهت ایجاد “همبستگی ملی” تلاش کنند.
اغلب ایرانیان اگرچه طرفدار صلح و امنیت هستند و هم زمان از مذاکره ی شفاف و مستقیم بین واشینگتن و تهران حمایت می کنند، اما در عین حال با سیاست های غیرمنطقی و تجاوزکارانه ی دولت ترامپ نیز مخالف هستند.
به این دلیل است که هم زمان با سخنان مایک پمپئو در لوس آنجلس، جمع کثیری از کاربران ایرانی در توئیتر، که اغلب از مخالفان سیاست های غلط جمهوری اسلامی به ویژه در زمینه ی مردمسالاری، آزادی های سیاسی و اجتماعی، حقوق شهروندی و … هستند، کارزاری معنادار راه انداخته و “هر گونه دخالت قدرت های خارجی در امور داخلی ایران”، به ویژه از جانب آمریکا را محکوم کردند.
پاسخ به این حرکت نمادین که بیانگر هویت و ماهیت اکثر ایرانیان است، نمی تواند در وضعیت تقویت همبستگی آمریکا، اسرائیل و عربستان سعودی ، تداوم رفتار وحدت شکنانه ی کذشته ی حاکمیت باشد.
بی خود نیست که می گویند که ماهی را هر وقت از آب بگیرید تازه است. در این شرایط خاص داخلی و بین المللی، عقل حکم می کند که حاکمان جمهوری اسلامی در واکنش به برنامه های دولت ترامپ برای استفاده هرچه بیشتر از فرقه ی رجوی در آینده، یک بار هم که شده به مطالبات حق طلبانه ی ملت ایران توجه کنند؛ در برابر خواست مردم راه آشتی را در پیش بگیرند و علامتی درخور توجه به سوی آن ها بفرستند.
و این علامت چیزی نمی تواند باشد جز پیام “صلح و دوستی” و “آشتی ملی”. و اولین گام در این راه چیزی نیست جز برداشتن حصر رهبران جنبش سبز، آزادی تمام زندانیان سیاسی و عقیدتی، و…
برگرفته از سایت کلمه
برگرفته از سایت کلمه
