به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



جمعه، فروردین ۲۵، ۱۴۰۲

گلرخ ایرایی به ۷ سال حبس و مجازات‌های تکمیلی محکوم شد

 

گلرخ ایرایی، زندانی سیاسی سابق، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ۷ سال حبس و مجازات های تکمیلی محکوم شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، بر اساس حکمی که اخیرا توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری صادر و به خانم ایرایی ابلاغ شده، وی از بابت اتهام “اجتماع و تبانی” به ۶ سال حبس، به اتهام تبلیغ علیه نظام به ۱ سال حبس و همچنین از بابت مجازات های تکمیلی به ۲ سال ممنوعیت خروج از کشور، ۲ سال ممنوعیت حضور در تهران، ۲ سال ممنوعیت حضور در احزاب، گروه‌ها و دسته‌جات و ضبط گوشی تلفن همراه محکوم شد.

در صورت تایید این حکم در مرحله تجدیدنظر، با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۶ سال زندان در خصوص وی قابل اجرا خواهد بود.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده خانم ایرایی به هرانا گفت: “در حالی که در قانون مجازات جمهوری اسلامی حداکثر میزان مجازات تعیین شده برای اتهام اجتماع و تبانی ۵ سال حبس است، قاضی افشاری گلرخ را بابت این اتهام به ۶ سال حبس محکوم کرده است. او در حالی دلیل این اقدام را تکرار جرم در پرونده‌ های پیشین گلرخ خوانده است که خانم ایرایی در هیچ‌ کدام از پرونده‌ های پیشین خود بابت اتهام اجتماع و تبانی محکومیت قطعی نداشته است.”

منبع مطلع افزود: “نهادهای امنیتی و مراجع قضایی در این مدت بارها به شیوه‌ های مختلف به خانم ایرایی و خانواده‌ اش گفته بودند تنها راه رهایی او از زندان نوشتن درخواست کتبی برای گرفتن عفو است. درخواستی که هر بار با پاسخ رد از سوی گلرخ ایرایی مواجه شد. اکنون قاضی افشاری گفته چون گلرخ ایرایی درخواست عفو ننوشته است، با آزادی موقت او با تودیع قرار وثیقه و تا پایان مراحل دادرسی هم موافقت نمی‌ کند.”

جلسه بازپرسی خانم ایرایی اوایل آبان ماه سال گذشته، توسط شعبه ۲ بازپرسی دادسرای اوین به ریاست محمود حاج مرادی از بابت اتهامات “اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام”، برگزار شد.

گلرخ ایرایی، روز دوشنبه ۴ مهرماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در منزل خود در تهران همراه با ضرب و شتم بازداشت شد. نیروهای امنیتی در جریان بازداشت اقدام به تفتیش منزل و ضبط برخی از لوازم شخصی وی کرده اند. او مدت‌ ها در بازداشتگاه‌ های پلیس امنیت، آگاهی شاپور و زندان قرچک ورامین بسر برد و نهایتا در تاریخ ۸ آذر ۱۴۰۱ به بند زنان زندان اوین منتقل شد.

وی پیشتر نیز به واسطه فعالیت های خود سابقه بازداشت و محکومیت داشته است.