حجاب، داریوش لعل ریاحی

داریوش لعل ریاحی

حجاب
 به مناسبت ۱۷ دی 

اگر چه غرق ِ حجاب است قله های تنت

سرود وسوسه خواند ،  سراسر ِ بدنت

تو خود تجسم ِ نوری ، به یک نظر پیداست

که چشم ِ کور ِ حسودان ، کشیده در کَفنت

کجا غضب به تو راند ، حبیب ِ نیک سِرشت

که پنجه اش همه جان بوده وقت ِ ساختنت

نگین ِ حلقه ِ حُسنی ، به تارک ِ  دو جهان

که از قصاص ِ خطایی ، دوپاره شد وطنت

چگونه بر تو ببندد ،  در ِ سرای ِ نخست

که صبرِ  عرش سر آمد ، برای  ِآمدنت

اگر که حُسن ِ ملایک نبود در تو نهان

فقیه خیره نمی شد ، به چاک ِ پیر هنت

رها شود دل و جانت ، ز بند ِ چون و چرا

در آن سرا که نباشد ، نشان ِ مرد و زنت

به هر کجا که تو هستی ، نشان ِ هستی هست

دری به نور گشاید ، فضای هر قدمت

داریوش لعل ریاحی

1383

Dlr1266@hotmail.com