غالب حسینی (راست) و مظفر صالح‌نیا
در کمتر از یک هفته مانده به روز جهانی کارگر سه فعال کارگری در ارومیه و سنندج و یک فعال صنفی معلمان در فیروزآباد به نهادهای امنیتی احضار شدند.
به گزارش مرکز دموکراسی و حقوق بشر کردستان، روز پنج‌شنبه ۵ اردیبهشت اداره اطلاعات ارومیه احمد تقی‌زاده، فعال کارگری ساکن ارومیه را احضار کرد. این احضار در ارتباط با فعالیت‌های تقی‌زاده جهت احقاق حقوق کارگران واحدهای صنعتی ارومیه انجام شد و او مورد بازجویی قرار گرفت.
در سنندج نیز روز چهارشنبه ۴ اردیبهشت‌ماه، دو فعال کارگری به نام‌های غالب حسینی و مظفر صالح‌نیا از سوی سپاه پاسداران احضار شده و مورد بازجویی قرار گرفتند.
بنا به این گزارش، در آستانه روز جهانی کارگر به این فعالان کارگری اعلام شده است که هیچ‌گونه مجوزی برای گردهمایی‌های کارگری صادر نشده و در صورت تجمع، با آن‌ها برخورد خواهد شد.
اصغر امیرزادگانی فعال صنفی معلمان نیز در روزهای اخیر در فیروزآباد احضار شده است.
روز پنج‌شنبه پنجم اردیبهشت سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران در فراخوانی اعلام کرد که در بزرگداشت روز جهانی کارگر، ۱۱ اردیبهشت، در مقابل مجلس شورای اسلامی تجمعی برگزار خواهد کرد.
در فراخوان سندیکای کارگران شرکت واحد آمده است که این سندیکا «به خاطر گرامی‌داشت روز جهانی کارگر (۱۱ اردیبهشت ۹۸) و در اعتراض به تعیین دستمزد زیر خط فقر، گرانی و تورم افسارگسیخته مایحتاج اولیه و معیشت کارگران، بازنشستگان و تمام مزدبگیران، ممانعت از ایجاد سندیکا و دیگر تشکل‌های مستقل کارگری، خصوصی‌سازی و پولی‌سازی آموزش و پرورش، قراردادهای سفید امضاء، تبعیض و نابرابری حقوق زن و مرد، افزایش بی‌رویه کودکان کار، بازداشت یا زندانی کردن کارگران و معلمان و دیگر فعالان صنفی که بخش عظیمی از کارگران و قشر فرودست جامعه را در بر می‌گیرد در مقابل مجلس (میدان بهارستان) تجمع برگزار می‌کند.»
در روزهای گذشته همچنین شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان هم با فراخوانی همه همکاران فرهنگی خود را دعوت کرد که در تجمع اعتراضی روز ۱۲ اردیبهشت مقابل ادارات آموزش و پرورش استان‌ها شرکت کنند.
گروه اتحاد بازنشستگان در بیانیه‌ای از این تجمع‌ها پشتیبانی کرده است.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری نیز در بیانیه‌ای به حمایت از این گردهمایی‌ها آورده است: «این فراخوان‌ها در اعتراض به شرایط کار و زندگی فلاکت‌باری است که سرمایه‌داری ایران به اکثریت مزدبگیران جامعه تحمیل کرده است. در این تجمع‌ها شرکت کنیم و فریاد اعتراض به ریاضت‌کشی اقتصادی، سرکوب تشکل‌ها و بازداشت و زندانی کردن کارگران، معلمان، دانشجویان و همه صاحبان فکر و اندیشه را رساتر از همیشه کنیم.»
در ایران تشکل‌های مستقل کارگری اجازه فعالیت قانونی ندارند و برگزاری روز جهانی کارگر از سوی این تشکل‌ها ممنوع است. حتی برگزاری مراسم روز کارگر توسط تشکل‌های حکومتی نیز همواره با موانعی روبه‌رو بوده است.
هر سال در آستانه روز جهانی کارگر فشار بر فعالان کارگری نیز بیشتر می‌شود و نهادهای امنیتی آن‌ها را یا احضار می‌کنند یا دستگیر تا مانع از برگزاری مراسم این روز شوند.
رادیو زمانه
