تحقق قدرت بی‌قدرتان از مسیر ایستادگی جمعی می‌گذرد
فرهاد میثمی در نامه‌ای از زندان رجایی‌شهر اعلام کرد که اعتصاب غذای خود را ادامه خواهد داد چون برای رسیدن به آینده‌ای استوار بر «قدرت بی‌قدرتان»، باید کنش‌های ایستادگی به صورت جمعی آغاز شوند و همگان پای خواسته‌های بر حق و همچنان معلق مانده «زندگی» بایستند.
انتشار تصاویری تکان‌دهنده از فرهاد میثمی، زندانی سیاسی در روزهای گذشته که حاکی از کاهش وزن شدید او به دلیل اعتصاب غذا بود، از جمله واکنش شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران را در پی داشت.
این شورا روز ۱۵ بهمن با انتشار نامه‌ای سرگشاده خطاب به میثمی از او خواست حالا که دیگر «جسم به صلیب کشیده» او «فریاد تظلم‌خواهی ملتی به ستوه آمده را جهانی کرده است»، اعتصاب غذای خود را بشکند.
در بخشی دیگر از این نامه سرگشاده، وجود فرهاد میثمی برای «روزهای آینده ایران بسیار حیاتی و ضروری» عنوان شده و خطاب به او آمده: «به لحاظ راهبردی، حضور تعیین کننده شخص جنابعالی برای شکل‌دهی به ایده راه‌گشای قدرت بی‌قدرتان در آینده نزدیک بسیار راه‌گشا و حیاتی خواهد بود.»
فرهاد میثمی در پاسخ به این درخواست، از «شوق وافر» خود برای حضور در آینده‌ای گفت که در آن «قدرت بی‌قدرتان» در برابر «استبداد» طی «راه باریک آزادی» به ظهور رسیده است اما اعتقاد دارد که بذر آن آینده نزدیک، در دل عمل «اکنون» نهفته است.
میثمی تاکید کرد چنین آینده‌ای از طریق پایان اجتناب او از غذا محقق نمی‌شود بلکه این مسیر از طریق آغاز کنش‌های ایستادگی به صورت جمعی معلمان، کارگران، دانشجویان، وکلا، خبرنگاران، بازنشستگان و دیگر تشکل‌ها به مقصود می‌رسد.
از سوی دیگر به گفته او، این هدف با ایستادن پای «خواسته‌های بر حق و همچنان معلق مانده همگان بر زندگی» محقق می‌شود.
این فعال سیاسی زندانی همچنین به اظهار نگرانی جمعی از فعالان حقوق زنان، کارگران، معلمان و دیگر زندانیان سیاسی درباره وضعیت سلامتی‌اش در پی تداوم اعتصاب غذا واکنش نشان داد.
حدود ۳۸۰ نفر از فعالان زنان از جمله این افراد بودند که در نامه‌ای با قدردانی از فعالیت‌های فرهاد میثمی در مخالفت با حجاب اجباری و علیه اعدام، از او درخواست کردند تا به اعتصاب غذای خود پایان دهد و تاکید کردند که در خیزش اعتراضی-انقلابی زن زندگی آزادی، «زنده ماندن» را نخستین شاخص زندگی می‌دانند.
میثمی در پاسخ به درخواست‌های شکستن اعتصاب غذا، اجتناب از غذای خود را از نوع «امساک طولانی مدت» خواند که از خطرات اعتصاب غذاهای فوق حاد یا حتی حاد «کاملا به دور است» و با ذکر مثالی گفت: «به هیچ‌وجه شبیه روشن کردن فتیله یک دینامیت با احتمال انفجار هر لحظه نیست؛ بلکه شبیه آرام سوختن یک شمع است.»
این پزشک و فعال مدنی در ادامه پیش‌بینی کرد که بر اساس تجربه‌های شخصی‌اش، وضعیت فعلی سلامتی‌اش تا «پس از نوروز» ادامه دارد.
او یادآور شد: «اطمینان می‌دهم که از هر گونه خطر جانی عاجل به دور هستم .... مطمئن باشید من زندگی را بسیار دوست می‌دارم و از زمانی زودتر که فرصت کافی باشد درباره احتمال خطر جدی برای سلامتی‌ام هشدار خواهم داد.»
میثمی در پایان نامه خود از شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران خواست تا در این مقطع، تمام توان خود را بر «ایفای نقش تاریخی و بسیار حیاتی» خود متمرکز کند چرا که این کار به اعتقاد او، «دقیقا بخشی شکست‌ناپذیر از ساز و کار ظهور تاریخی قدرت بی‌قدرتان است».
فرهاد میثمی از ۱۰ مهر و هم‌زمان با خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» اعتصاب غذای چند مرحله‌ای و سه خواسته اصلی خود را اعلام کرد.
این پزشک و فعال سیاسی که به دلیل کنش‌گری در مخالفت با حجاب اجباری به شش سال زندان محکوم شده، از مرداد سال ۱۳۹۷ بدون حتی یک روز مرخصی در زندان به سر می‌برد.
میثمی ۱۳ بهمن پس از مدت‌ها اعتصاب غذا، در نامه‌ای از زندان رجایی‌شهر کرج اعلام کرد به نشانه «روزگار تلخ‌تر از زهری که جمهوری اسلامی برای همگان آفریده»، به مدت ۱۰روز آب تلخ خواهد نوشید.
آزادی زندانیان سیاسی و مدنی، توقف اعدام معترضان و پایان دادن به آزار و اذیت برای حجاب اجباری، سه خواسته اصلی فرهاد میثمی در اعتصاب غذاست.
ايران اينترنشنال
