نامه سرگشاده مادر ستار بهشتی خطاب به ملت ايران
متن کامل اين نامه بدين شرح است:
به نام خدا
مردم شريف ايران
اين صدای يک مادر است. صدای يک مادر که فرزند جوان و مهربانش را در سخت ترين هنگامه زندگی و پيری از دست داد. صدای مادری که فرزندش، پرستارگونه به گرد او می چرخيد. هم نان آور خانواده بود و هم دل نگران جامعه و مادر و خانواده خويش.
اکنون ماههاست که اين فرزند مهربان را از من ستانده اند و در همين ماه ها من و فرزندان ديگرم را از انواع تهديدها و تهمت ها و افترا ها، بی نصيب نگذاشته اند.
طبيعتا طی اين مدت افراد مختلف بنا به نوع وظيفه و يا سمت و فعاليت خود، اظهارتی را مطرح نمودند. اما من به عنوان مادر ستار و نيز يکی از شهروندان اين جامعه، نسبت به اظهارات مسئولان رده بالای نظام، خصوصا بالاترين مقام مسئول در پرونده فرزندم؛ از وزير کشور انتظار ديگری داشتم. حداقل اين انتظار، سخن گفتن بر اساس مستندات واقعی و نه تحريف شده بود. سخنان چند روز گذشته آقای وزير کشور در صحن مجلس، دو باور به به ذهن من شاکی القاء می کند:
۱- يا آقای وزير محترم کشور، گزارش های غير واقعی را خوانده و دريافت نموده اند.
۲- و يا متاسفانه ايشان نيز بر خلاف واقعيت گزارشی را ارائه نمودند.
من به عنوان مادر ستار و کسی که شاکی اين پرونده بوده و هست و نيز به عنوان کسی که طی اين مدت ماه های فراق فرزند، زير سخترين فشارها، تهمت ها و ضربات روحی و جسمی قرار داشته، به پيشگاه ملت ايران و نمايندگان آنان در مجلس عرض می کنم که برخلاف گزارش و اظهارات آقای وزير، بنده و خانواده ام هيچ مبلغی را دريافت نکرده ام و همچنان به عنوان يک مادر و نيز از منظر حقوقی به عنوان يک شاکي؛ پيگير پرونده قتل فرزندم خواهم بود.
چگونه است که مدعی اسلاميت جامعه هستيم و وزير اين کشور، خارج از مبانی اسلامی و انسانی سخن به ميان می گويد؟
چگونه است که فرزند جوانم را چهار روز پس از دستگيري، در روز عيد غدير به شهادت رساندند در حالی که ستار، يک سادات بود.
من و خانواده ام کجا و حسين(ع) و فرزندان و خانواده اسيرش کجا؟! ليکن آنچه طی اين ماه ها از همان هنگامه دستگيری ستار تا پس از مراسم خاکسپاری و ختم و � او، بر ما گذشت؛ مرا ياد بندبند آن واقعه عاشورايی می انداخت و پرسش های گوناگونی از ذهن پرسشگر من مادر می گذشت.
مردم فهيم ايران
نيک می دانم که شما آگاهيد بر مصائبی که بر خانواده ما رفته و يقين دارم باور داريد همانگونه که با ديگر خانواده های قربانی و داغدار که عزيزی از دست داده اند، رفتار کرده اند، با ما نيز همان خواهند کرد. خانواده قربانيان فجايع کهريزک، که حتی رهبری دستور رسيدگی و تعطيلی آن را صادر نمودند؛ هنوز در راهروهای عدالت خانه ايران، نه برای احقاق حق که به دنبال عاملين اين اتفاقات می گردند؛ و متاسفانه پس ازگذشت حدود چهار سال، هنوز هيچ متهمی برای اين اتفاقات محکوم نشده است.
جناب وزير کشور که خود را پيرو ائمه هدی می داند بزرگترين ضربه را با اين رفتار غير اسلامی بر پيکره اسلام و دين وارد نموده و بجای مرهم دردها نمک بر زخممان گذاشتند.
من به عنوان يک مادر، از آن مهمتر، به عنوان مادر ستار بهشتي؛ عزم خود رو جزم نموده تا به همه دست اندرکاران نظامی که ادعای مردمی بودن دارند نشان دهم که از هيچ اتفاقی گريزان نيستم و برای آنچه که از آن به آزادگی و عدالت حسين(ع) معتقدم، تا رسيدگی کامل و عادلانه به پرونده فرزندم، از پای نخواهم نشست.
يقينا هستند اجير شدگانی که به اندک اشاره، اين مادر داغديده را نيز از پای در آوردند و چه گواراست وصال به فرزند دلبندم.
بارها اعلام نمودم و می نمايم که ما خانواده ای سياسی نبوده و نيستيم اما قرار نيست اگر ادعا می کنيم سياسی نيستيم قادر به پاسخگويي به ادعاها نباشيم.
وزير کشور در سخناني عنوان می نمايد که فرزندم با افرادی معاند در خارج از کشور ارتباط داشته(!) که تحت هيچ شرايطی اين ادعا مصداق واقعيت ندارد. همانگونه که بارها اعلام نموده ام، فرزندم بصورت انفرادی و مستقل دردهای جامعه را آنگونه که بود مطرح می نمود و از ديدگاه خويش درد دل می کرد تا شايد گوش شنوايی برای شنيدن اين مشکلات بيابد.
اگر امروز اسم ستار در صدر بسياری رسانه های خارجی نمايان است و اين واقعه برای برخی آقايان نامطلوب است، بدانند که اثر مستقيم بی تدبيری خودشان و ادامه اصرارشان بر طی همين روند است و تا زمانی که به صورت عادلانه به خواسته اين مادر داغدار نشود، ستار و ستارها بر صدر رسانه های ”به قول ايشان معاند“، خواهد بود.
ادعای ديگر و خلاف واقع جناب وزير کشور اين بود که رسما در خانه ملت اقدام به تهمت نموده و ادعا کرده است که از خانواده ستار بهشتي به لحاظ مالی و معنوی دلجويی به عمل آمده است! در اين باب لازم است قويا اين موارد را تکذيب نمايم و هشدار دهم در برابر اينگونه رفتار های وقيحانه به حتم ايستادگی خواهم نمود.
شايد جناب وزير پيشنهاد ۲۰۰ تا ۳۰۰ ميليونی ديه را کمک مادی و تهديد و فحاشی و ضرب و شتم من و دختر و پسرانم را که همگی از آل سادات هستند دلجويی معنوی می دانند. ای بسا که اکثريت مردم اينگونه دلجويی ها را به عينه ديده اند و نيازی به بازگويی دوباره من نيست.
ملت آگاه ايران
بارها ادعا کرده و باز می کنم که خون فرزند من فروشی نبوده و نيست و من نيز در صدد گسترش حکم سلب حيات يا اعدام نيستم. اما اگر حکومت در موارد مشابه اقدامی موثر و پيشگيرانه انجام می داد يقينا شاهد چنين فاجعه ای نبوديم و امروز اگر اينکار صورت بگيرد بی شک در آينده شاهد چنين قتل ها و برخوردهايی نخواهيم بود.
من بعنوان مادری داغدار تنها خواسته ام از قوه قضائيه و رييس محترم آن اين و بوده و هست که طبق قوانين جاری به اين پرونده رسيدگی گردد.
در پايان لازم می دانم تذکر دهم که افرادی متعدد در قالب های مختلف خبرنگار و فعال، خود را به ما نزديک نموده و سعی در تغيير مسير عدالت خواهی ما داشتند که خوشبختانه همانگونه که خداوند حکيم فرموده: يدالله فوق ايديهم؛ دست آنان برملا گشت و هويت آنان نيز فاش گرديد. در آينده ای نه چندان دور شرح اين رفتارها را برای آگاهی عموم مردم اعلام خواهم کرد.
از تمامی کسانی که از ابتدای اين ماتم ما را همراهی نموده و يا بصورت حضوری و غير حضوری ما را ياری نمودند کمال تشکر را داشته و آرزو می کنم کشور عزيزمان ايران به زودي از اين آفتها رهايی يابد و در سايه عدالت ائمه هدی و لطف پرودگار، شاهد رفتاريهمراه با تواضع و خرد و احترام متقابل با هم باشيم.
گوهر عشقی
۲۳ فروردين ماه ۱۳۹۲
