مرکل۱۲ساله شد
«ثبات – تداوم – امنیت»؛ مرکل زمانی که خودش را برای رقابت با دیگر کاندیداها آماده می‌کرد پشتش به همین شعار گرم بود؛ شعارهایی که نه‌تنها حزبش و محافظه‌کارهای قدیمی بلکه سوسیال‌دموکرات‌ها هم می‌دانستند با واقعیت ارتباط نزدیکی دارد؛ «مادر ملت آلمان» و «نخستین بانوی صدراعظم» در تاریخ این کشور برای سومین دوره متوالی به مقام صدراعظمی در قدرتمندترین کشور حوزه یورو رسید. به گزارش رویترز دو حزب سوسيال مسيحي و دموكرات مسيحي با 42 درصد آرا بالاترين ميزان راي را از سال 1990 به خود اختصاص دادند. به گزارش الجزیره نخستین انتخابات ملی آلمان از زمان آغاز بحران مالی اروپا (2009) در حالی روز گذشته برگزار شد که درهای حوزه‌های رای‌گیری از ساعت شش صبح به‌روی حدود 62میلیون رای‌دهنده گشوده شد. براساس آخرين شمارش آرا دو حزب سوسيال مسيحي و دموكرات مسيحي 42 درصد، سوسيال دموكرات 26 درصد، دموكرات آزاد 4.7 درصد، حزب چپ 8.5 درصد و سبزها 8 درصد آرا را به خود اختصاص دادند. بر اساس تحليل‌هاي تلويزيون آلمان حزب دموكرات مسيحي و سوسيال مسيحي بايد با سوسيال دموكرات‌ها كه نزديك به 26 درصد آرا را به دست آورده‌اند ائتلاف كند. آنگلا مرکل تنها رهبر بزرگ اروپاست که کشورش را از بحران مالی اروپا و خطر سقوط یورو نجات داد. پس از بحران بدهی که به‌سرعت اقتصاد اروپا را تحت‌تاثیر قرار داد، او بیش از پیش محبوبیت یافت؛ البته همان‌هایی که نشست‌های بروکسل را به‌یاد دارند، به‌خوبی می‌دانند که مرکل ابتدا سردرگم بود؛ ولی بعدها به شهادت نیکلا سارکوزی او نشان داد نه‌تنها سردرگم نبوده بلکه در پی یافتن راهی برای نجات یونان از ورشکستگی و در مجموع نجات منطقه اروپا بود. «مرکل به من گفت شاید کارهایی که می‌خواهم بکنم نتیجه نداشته باشد ولی بالاخره یک نفر کاری باید انجام دهد و نمی‌توانم بی‌تفاوت باشم.» اینها بخشی از صحبت‌های سارکوزی است که در آن زمان که بریتانیایی‌ها و دیگر مردهای حوزه یورو نسبت به مرکل بی‌اعتماد شده بودند، یاور اصلی صدراعظم آلمان بود. با این حال برنامه‌های مرکل که مبتنی بر طرح «گام‌به‌گام» بود برای اروپایی‌ها در ابتدا رویکرد مناسبی نبود؛ آنها مرکل را «ترسو» خواندند و مردم آلمان که متوجه شدند سیاست‌های مرکل نجاتشان داده، نام «مادر آلمان» را برایش برگزیدند. ژاکلین بویسن، روزنامه‌نگاری که پیش از صدراعظمی آنگلا مرکل کتابی درباره او نگاشته، درباره خصوصیات ویژه او می‌نویسد: «او با تکیه بر آمار و ارقام و اسناد، آزادانه تصمیم می‌گیرد. اگر دلایل و برهان‌های منطقی ایجاب کنند، مرکل حتی وابستگی‌های ایدئولوژیک و برنامه حزب را هم نادیده می‌گیرد.» او را بیشتر عملگرا می‌دانند. مرکل اکنون به خود می‌بالد که حزبش یعنی دموکرات‌مسیحی آلمان از سال 1990 همچنان با محبوبیت بسیاری توانسته است اقتصاد را شکوفا و نرخ بیکاری را به زیر هفت‌درصد برساند.
انقلابی به نام «مرکل»
برای مرکل همه‌چیز از هشت‌سالگی شروع شد؛ زمانی که به حزبش پیوست و همان‌موقع بود که اندیشه‌اش انقلابی شد؛ حزب مرکل مردمحور بود و غالبا کاتولیک بودند که اعتقاد عجیبی هم به‌کلیسا داشتند. نکته مهم اینکه بیشتر اعضای این حزب از سال‌های بعد از جنگ جهانی دور هم جمع شده بودند؛ پناهنده‌ها و نازی‌ها عمده آنها را تشکیل می‌دادند و نگاه‌های مذهبی هم تفکر ویژه‌ای درباره زنان حزب داشت؛ زن باید به سه چیز برسد؛ کودک، آشپزخانه و کلیسا. برای مرکل از همان زمان شروع شد؛ او پروتستان بود و از آلمان‌شرقی آمده بود. نکته قابل‌توجه اینکه رفته‌رفته دست راست هلموت کوهل در این حزب شد و سال 98 اتفاق مهمی افتاد. کوهل از ریاست حزب کنار رفت و اندوه زیادی برای باقی‌مانده‌ها به‌جا گذاشت. کوهل سنتی با این حال کار بزرگی انجام داد؛ او بسیاری از کارها را به مرکل ارجاع می‌داد و از او به‌عنوان «دخترم» یاد می‌کرد. همین حمایت‌ها بود که حزب مردمحور را به سمت زنی قدر سوق داد و مرکل اداره امور را به دست گرفت؛ تفاوت دیگر اینکه مرکل نه بچه‌ای داشت که از آن مراقبت کند و نه اینکه ازدواج کرده بود و در آن سال تازه اقدام به این کار کرد. اما شوکی که او به سوسیال‌دموکرات‌های آلمان داد از همه‌چیز مهم‌تر بود؛ حزبی که در نظر بقیه احزاب مرده تلقی می‌شد با آمدن مرکل جان تازه‌ای گرفت و گوی سبقت را از همه ربود؛ زمانی که مرکل برای اولین‌بار صدراعظم شد مجله «اما» که مختص بانوان است تیتر معنا‌داری زد: «ما صدراعظم شدیم.»
رقیب مرکل
رقیب اصلی او در این انتخابات پیر اشتاین‌بروک بود. در جریان انتخابات پارلمانی سال ۲۰۰۹ میلادی آنگلا مرکل با احزاب دموکرات‌مسیحی و سوسیال‌مسیحی در ائتلافی با لیبرال‌ها توانست به میزانی از رای شرکت‌کنندگان در انتخابات دست یابد که دیگر نیازی به ائتلاف با سوسیال‌دموکرات‌ها نبود. اشتاین بروک در سال ۲۰۱۳ پس از رای‌گیری که در حزب سوسیال‌دموکرات صورت گرفت با کسب ۹۴درصد رای موافق به‌عنوان نامزد این حزب برای رقابت با آنگلا مرکل وارد مبارزه انتخاباتی شد.
تانيا تجلي
