به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



یکشنبه، شهریور ۳۱، ۱۳۹۲

انتخابات آلمان به ايستگاه آخر رسيد

 آنجلا در آستانهً سومين دوره صدراعظمي


 امروز در آلمان روز انتخاب بين تغيير يا تداوم است. اخبار و گزارش‌ها از داخل آلمان و تحليل و ارزيابي ناظران خارجي نشان مي‌دهد احتمالا انتخاب آلماني‌ها «تداوم و اصلاح» خواهد بود. همه نظرسنجي‌ها از پيشتازي حزب دموكرات مسيحي (CDU) به رهبري آنجلا مركل، صدراعظم كنوني آلمان حكايت مي‌كند. در واقع حزب صدراعظم كنوني با كمي اختلاف پيروز شده و در نهايت مانند دوره اول صدارت مركل در سال‌هاي 2009-2005 ناگزير به ايجاد ائتلاف خواهد شد. دليل اين نتيجه هم رضايت نسبي آلماني‌ها از عملكرد حزب حاكم و اعتماد به برنامه‌هاي آينده اين حزب و البته مطالبات جديد است. آنجلا مركل، در دو دوره صدراعظمي خود توانسته است كشورش را ضمن عبور دادن از بسياري بحران‌ها كه كشورهاي منطقه را فراگرفت، جايگاه بين‌المللي اين كشور را هم ارتقا دهد اما كاهش بدهي‌هاي آلمان، افزايش اشتغال و استفاده از انرژي پاك و تجديد شونده از مطالبات جدي آلماني‌ها است. البته بحران منطقه يورو در اين انتخابات آلمان سايه انداخته است و آن اعتراضات در كشورهاي عضو اتحاديه عليه صدراعظم آلمان كه مبتكر رياضت اقتصادي شناخته مي‌شود، يكي از بحث‌هاي داغ بوده زيرا بحران بدهي كشورهاي عضو حوزه يورو عملا مردم آلمان را با تحمل هزينه‌هاي سنگين روبه‌رو كرده است و به دليل بسته‌هاي حمايتي كه آلمان ناگزير شده است به كشورهاي منطقه به ويژه يونان وعده دهد، ماليات‌دهندگان آلماني تصور مي‌كنند بار سنگين بحران منطقه را به دوش مي‌كشند. و اين مساله خوراك تبليغاتي احزاب رقيب حزب حاكم دموكرات‌مسيحي شده است. با اين حال حتي جدي‌ترين رقيب مركل يعني پر اشتاين بروك، نامزد حزب سوسيال‌دموكرات، هم نتوانست به اصل كمك مالي انتقادي وارد كند بلكه ادامه بحران يونان را ناشي از شكست سياست دولت آلمان توصيف كرد. اما روشن است كه در انتخابات درون مرزي، به طور معمول مسائل داخلي به ويژه امور معيشتي، وضع اشتغال، سلامت، بيمه‌هاي اجتماعي، آموزش و ماليات‌ها نقش اصلي را در برنامه‌هاي انتخاباتي احزاب بازي مي‌كنند. راهكار حزب سوسيال دموكرات آلمان براي افزايش خدمات اجتماعي افزايش ماليات ‌است. اما برگ برنده مركل در اين است كه حزب دموكرات اين راه‌حل را «بحران‌زا» ارزيابي مي‌كند و وي در دوران فعاليتش به عنوان صدراعظم آلمان قانون خدمت اجباري سربازي را لغو كرد. هر چند سوسيال‌دموكرات‌ها به نرخ پايين دستمزد‌ها در دولت كنوني انتقاد دارند اما واقعيت اين است كه با وجود افزايش نرخ بيكاري در منطقه يورو، نرخ بيكاري آلمان كه بزرگ‌ترين اقتصاد منطقه يورو است، نزديك به پايين‌ترين سطح دو دهه گذشته يعني حدود 6 درصد قرار دارد. در زمينه دغدغه‌هاي هسته‌يي و آلودگي محيط زيست هم دولت آلمان در دوره مركل به عنوان نخستين كشور صنعتي جهان، پس از فاجعه نيروگاه اتمي فوكوشيما در ژاپن در ماه مارس سال 2011 ، چرخش به سوي تامين انرژي از منابع طبيعي مانند باد و خورشيد را آغاز كرد. در اين سال، نيروگاه‌هايي كه پيش از سال 1980 ساخته شده ‌بودند، به‌كلي از رده توليد خارج شدند. در حال حاضر ‌بيش از 23 درصد برق آلمان از اين راه توليد مي‌شود. طبق برنامه دولت، آلمان تا سال 2015 ، 35 درصد و تا سال 2050 ، 80 درصد برق توليدي خود را از طريق انرژي‌هاي تجديدپذير تامين خواهد كرد. با اين حال حزب رقيب سوسيال‌دموكرات اين برنامه‌هاي آنجلا مركل را براي گذار از مرحله تامين انرژي اتمي در اين كشور ناكافي و روند آن را كند مي‌داند. يك موضوع محوري منتقدان مركل هم اخيرا فراهم شد و آن موضوع پذيرش 5 هزار پناهجوي سوري است اما به طور كلي آلمان به دليل جمعيت پير جزو كشورهاي مهاجرپذير محسوب مي‌شود و سياست‌هاي دولت در اين‌باره در افكار عمومي توجيه‌پذير است. بر اساس آمار رسمي كه در سال 2011 انتشار يافت، از ميان جمعيت حدودا 82 ميليون نفري آلمان، در حال حاضر نزديك به 16 ميليون شهروند آلماني با تبار خارجي در آلمان سكونت دارند. به گفته كارشناسان و مطابق آمارها در حالي كه اقتصاد آلمان رونق دارد، نرخ تولد در كشور از ميانگين اروپايي پايين‌تر است و با وجود جمعيت پير، آلمان دلايل كافي براي جذب نيروي كار ماهر يا نيروي كار آموزش‌پذير دارد. از جمله دشواري‌هاي خارجي‌اي كه مركل در هفته‌هاي اخير با آن دست به‌گريبان بود، مساله گرد‌آوري اطلاعات درباره شهروندان آلمان و شنود سياستمداران اتحاديه اروپا، به ويژه آلمان، از سوي نهادهاي امنيتي امريكا بود. اما مركل در اين رابطه با سكوت سياستمدارانه در نهايت افشا كرد كه ‌سازمان امنيت آلمان نيز در اين كار دست داشته و دليل قانع‌كننده آن هم وجود خطر تروريسم است. در كل چنانچه آمارها و ارزيابي‌ها نشان مي‌دهد آنجلا مركل با وجود پيش بيني يك رقابت تنگاتنگ، خود را براي سومين دوره صدراعظمي آماده مي‌كند.

سيستم انتخاباتي آلمان
بر اساس ساختار قدرت در آلمان، پارلمان از قدرت بالايي برخوردار است و نمايندگان آن نيز در انتخاباتي نسبتا پيچيده برگزيده مي‌شوند.

در آلمان هر فرد كه قصد مشاركت در قدرت دارد بايد عضو حزب باشد.

تبصره‌يي در قانون انتخابات گنجاندند كه تبصره 5 درصد ناميده مي‌شود. بر اين پايه، تنها احزابي مي‌توانند به مجلس نماينده بفرستند كه دست‌كم 5 درصد از راي مردم را آورده باشند.

در انتخابات پارلمان، هر آلماني دو راي مي‌دهد: راي نخست را به نامزد مشخص حوزه خود (كه عضو يك حزب است) مي‌دهد و راي دوم كه مهم‌تر است، به يكي از احزاب حاضر مي‌دهد.

بدين‌ترتيب نيمي از نمايندگان به طور مستقيم و نيم ديگر از طريق ليست‌هاي احزاب به مجلس مي‌روند و حزب حايز اكثريت صدراعظم را انتخاب مي‌كند.

در انتخابات امروز آلمان، 34 حزب نامزدهاي خود را براي گزينش در مجلس معرفي كرده‌اند.

هم‌اكنون شش حزب در پارلمان آلمان نماينده دارند: دموكرات‌مسيحي‌ها و سوسيال‌مسيحي‌ها، سوسيال‌دموكرات‌ها، ليبرال دموكرات‌ها، سبز‌ها و چپ‌ها.

هر زن و مردي كه تابعيت آلماني داشته و سنش 18 سال تمام باشد، داراي حق راي انتخاب نمايندگان مجلس آلمان است.


نامزدهاي صدراعظمي آلمان
آنجلا مركل 59 ساله، صدراعظم آلمان، از هشت سال پيش رهبري سياسي آلمان را در دست دارد. او فعاليت‌هاي سياسي خود را در سال 1989 در آلمان شرقي سابق آغاز كرد. مركل اكنون 30 سال است كه دموكرات‌مسيحي‌هاي آلمان را، آرام و بي‌سر و صدا، با از ميدان ‌به‌‌در كردن تمام مخالفان مذكر خود، رهبري ‌مي‌كند.

پيراشتاين بروك 66 ساله، نامزد حزب سوسيال‌دموكرات آلمان در انتخابات امروز اين كشور است كه اعلام كرده ديگر به هيچ‌وجه حاضر نيست به همراه مركل در دولتي ائتلافي شركت كند. او در سال‌هاي 2005 تا 2009 در كابينه اين كشور به رهبري مركل وزير دارايي بود. پيراشتاين بروك از جمله خواستار تعيين حداقل دستمزد و كنترل افزايش بي‌رويه كرايه خانه در آلمان است.


نامزدهای احزاب 

راينر برودله 68 ساله، نماينده اصلي حزب دموكرات آزاد آلمان در انتخابات پارلماني آلمان است. برودله كارشناس امور اقتصادي است كه در مقام وزير اقتصاد آلمان و تحت راهبردهاي آنجلا مركل صدراعظم آلمان، فعاليت كرده است. برودله پس از مشكلات بسيار حزبش در سال 2011 و شكست‌هاي انتخاباتي در بعضي ايالت‌ها از بيشتر پست‌هاي خود كناره‌گيري كرد.

كاترين گورينگ اكارت و يورگن تريتين، دو نماينده اصلي حزب سبزها در انتخابات پارلماني آلمان در بيست‌و‌دوم سپتامبر 2013 هستند. گورينگ اكارت متولد شرق و تريتين متولد غرب آلمان هستند. اين دو كه براي نخستين بار به طور مستقيم از طرف نمايندگان حزب سبزها برگزيده شده‌اند، خواستار تعيين ماليات بيشتر براي قشرهاي پردرآمد كشور هستند.

سارا واگن كنشت 44 ساله كه پدرش ايراني است، معاون حزب چپ‌هاي آلمان و گريگور گيزي، رييس فراكسيون اين حزب در پارلمان اين كشور، با وجود ميل باطني به همكاري به طور مشترك وظيفه رهبري حزب چپ‌ها را در انتخابات پارلماني آلمان در ماه سپتامبر به عهده دارند. سارا واگن كنشت دكتر در علوم سياسي است و ابتدا مي‌خواسته پژوهشگر شود. گريگور گيزي، وكيل است كه در گذشته تا نيمه‌هاي شب به مطالعه پرونده‌ها مشغول بود. 

شرق