این طرز سخن گفتن با مردم ایران نیست
آقای دکتر محمد‌جواد ظریف وزیر امورخارجه‌ي اسلامی، در گفت‌وگو با شبکه‌ی خبری یورو نیوز (EURONEWS ) با لحن دیکتاتورهای دهه‌ی۶۰ و ۷۰ آمریکای جنوبی گفت:
«اگر نیاز به انتشار فکت‌شیت بود، آن را منتشر می‌کردیم ».
آقای ظریف، شما ارباب مردم نیستید که می‌‌گویید اگر نیاز بود، منتشر می‌کردیم.
شما نوکر و کارگزار مردم هستید، مردم باید بدانند که شما چه تعهداتی به بیگانگان داده اید.
آقای ظریف می‌افزایند: «فکر می‌کنم مردم ایران حقایق زیادی را می‌دانند».
ایشان به روشنی خستو می‌شوند ( اقرار می‌کنند ) که مردم ایران همه‌ی حقایق را نمی‌دانند.
اما پرسش این‌جاست که مردم ایران «حقایق زیاد» به زعم ایشان را از کجا می‌دانند؟
آیا جز این است که مردم ایران در «خفقان خبری» و «دورشو، کورشو، کرشوي خبری» که از سوی دولت یازدهم بر کشور مستولی گردیده است، «حقایق زیاد» را از لابلای شبکه‌های خبری بیگانگان به دست آورده اند؟
این سخنان موید آن است که گزاره (فکت‌شیت ) منتشره از سوی وزارت امورخارجه‌ی آمریکا، برخلاف نظر دولت جمهوری اسلامی، برای مصرف داخلی نیست ؛ بلکه حقیقت دارد و البته بدون دودلی، نه همه‌ی حقیقت.
برخلاف غوغاسالاری دولت یازدهم، هیچ‌‌کس مخالف «مذاکره» نیست ؛ اما گروهای بسیاری از مردم ایران، مخالف مذاکره برپایه‌ی قرارداد سعدآباد، ژنوچای، توافق‌لوزان و گزاره (فکت‌شیت) وزارت امورخارجه‌ی آمریکا هستند.
غوغاسالاری، دروغ‌پراکنی، تهمت و تهدید، مدافعان حقوق ملت ایران و پاسداران منافع ملی را از راه خود، باز نتواند داشت.
چنان که می‌دانیم «پای دروغ لنگ است» و آینده‌ی نزدیک، نشان خواهد داد که چنین است.
شنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۴ ـ هوشنگ طالع
