به مناسبت اول ماه مه روز جهانی کارگر
به نام خداوند جان و خرد
اگر به دیده ی انصاف بنگریم و منصفانه داوری کنیم باید بیش از آنچه گفته اند وجود کارگر را عزیز و مغتنم شماریم زیرا به واسطۀ این وجود زحمتکش است که چرخ زندگی آدمی به چرخش خود ادامه میدهد و گارگاه هستی انسانها سعادت و سلامت به بار می آورد.
باری اوضاع عمومی کارگران در ایران به قدری دلخراش و نابسامان است که شاید در کمتر جایی به این اندازه تاسف بار باشد. کارفرمایان و کارگردانان امور کشور به چیزی که هرگز نمی اندیشند اوضاع و احوال کارگران است.
در کشوری که همه ی کارها به علت بی کفایتی و خودخواهی و کوته اندیشی سردمداران دچار اختلال و آشفتگی است و نابسامانی در ارکان حکومت همه را به سیه چال درماندگی و نیازمندی افکنده و با اخذ تصمیمات خلق الساعه گردانندگان امور هیچ کس نمیتواند برای کسب و کاری تصمیم گیری کند. کارخانه ها یکی پس از دیگری تعطیل و کارگرانش بیکار و رشته معیشتشان یکباره گسسته می شود و از حقوق ناچیز و فقیرانه ای که میگرفتند محروم میگردند به ناچار باید با نان خالی سفره خانواده را ترتیب دهند. این جماعت محروم هرگاه برای مطالبه ی حقوق معوق و بلاتکلیفی خود در کارخانۀ تعطیل شده تجمع میکنند به جای تحویل گرفتن جوابی مثبت و استمالت، عده ای از آنان را به زندان می افکنند تا دیگران ساکت شوند. این است شیوه ی رفتار با طبقه ی موثر و فایده بخش جامعه.
جبهه ملی ایران با اظهار نهایت تاسف از ناچیزی حقوق کارگران و آشفتگی امور آنان و بی توجهی ارکان حکومت نسبت به این قشر موثر و کارآمد، توجه جدی نسبت به رفاه و امنیت این صنف را بر وفق قانون کار و شیوه متعارف در کشورهای مترقی از دستگاه حکومت خواستار است.
جبهه ملی ایران بر این باور است که قانون فعلی کار ایران به دلیل فقدان سندیکاهای کارگری پیشرفته نیست و مانند کشورهای توسعه یافته برای کارگران حق اعتصاب را نمی شناسد و لزوما مفهوم پیمان های دسته جمعی کار در حقوق کار ایران ناشناخته است؛ افزون بر این ایران باید به سازمانهای بین المللی کار پیوسته و همچنین کارگران باید حقوق بی کاری هنگام بی کار شدن به دلیل ورشکستگی و یا توقف کار کارخانجات دریافت کنند و این درحالی است که بیمه بی کاری از سوی سازمان تامین اجتماعی از کارگران دریافت می شود.
بنابراین بدون تمهید چنین اموری وضعیت کارگران نابسامان خواهد بود و در نتیجه چرخ تولید کشور نخواهد گشت.
تهران – جبهه ملی ایران
دهم اردیبهشت ۱۳۹۴
در کشوری که همه ی کارها به علت بی کفایتی و خودخواهی و کوته اندیشی سردمداران دچار اختلال و آشفتگی است و نابسامانی در ارکان حکومت همه را به سیه چال درماندگی و نیازمندی افکنده و با اخذ تصمیمات خلق الساعه گردانندگان امور هیچ کس نمیتواند برای کسب و کاری تصمیم گیری کند. کارخانه ها یکی پس از دیگری تعطیل و کارگرانش بیکار و رشته معیشتشان یکباره گسسته می شود و از حقوق ناچیز و فقیرانه ای که میگرفتند محروم میگردند به ناچار باید با نان خالی سفره خانواده را ترتیب دهند. این جماعت محروم هرگاه برای مطالبه ی حقوق معوق و بلاتکلیفی خود در کارخانۀ تعطیل شده تجمع میکنند به جای تحویل گرفتن جوابی مثبت و استمالت، عده ای از آنان را به زندان می افکنند تا دیگران ساکت شوند. این است شیوه ی رفتار با طبقه ی موثر و فایده بخش جامعه.
جبهه ملی ایران با اظهار نهایت تاسف از ناچیزی حقوق کارگران و آشفتگی امور آنان و بی توجهی ارکان حکومت نسبت به این قشر موثر و کارآمد، توجه جدی نسبت به رفاه و امنیت این صنف را بر وفق قانون کار و شیوه متعارف در کشورهای مترقی از دستگاه حکومت خواستار است.
جبهه ملی ایران بر این باور است که قانون فعلی کار ایران به دلیل فقدان سندیکاهای کارگری پیشرفته نیست و مانند کشورهای توسعه یافته برای کارگران حق اعتصاب را نمی شناسد و لزوما مفهوم پیمان های دسته جمعی کار در حقوق کار ایران ناشناخته است؛ افزون بر این ایران باید به سازمانهای بین المللی کار پیوسته و همچنین کارگران باید حقوق بی کاری هنگام بی کار شدن به دلیل ورشکستگی و یا توقف کار کارخانجات دریافت کنند و این درحالی است که بیمه بی کاری از سوی سازمان تامین اجتماعی از کارگران دریافت می شود.
بنابراین بدون تمهید چنین اموری وضعیت کارگران نابسامان خواهد بود و در نتیجه چرخ تولید کشور نخواهد گشت.
تهران – جبهه ملی ایران
دهم اردیبهشت ۱۳۹۴