به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



دوشنبه، شهریور ۰۹، ۱۳۹۴

موسم گل- هنگامه اخوان - محمد رضا لطفی

هنگامه اخوان 

موسم گل 

ابر آمــد و زار بر سر سبــزه گریست
بی باده‌ی گلرنگ نمی‌شاید زیست

این سبزه که امروز تماشاگه ماست
تا سبزه‌ی خاک ما تماشاگه کیست 








موسم گل 
موسم گل دوره‌ی حسن
یک دو روز است در زمانه
ای به دل‌آرایـی به عالـم فسانه
ای که ز تو مانده نکویی نشانه

خاطــر عاشقــان را مـــیازار
خوش نباشد ز معشوقه آزار

گــــر بســـوزد شمــــع پــروانـــه را بـــا زبانه
چون شود روز شمع و شب را نبینی نشانه

ابر آمــد و زار بر سر سبــزه گریست
بی باده‌ی گلرنگ نمی‌شاید زیست

این سبزه که امروز تماشاگه ماست
تا سبزه‌ی خاک ما تماشاگه کیست

می‌کنـی صیــد مـرغ بسته
می‌زنی سنگ بر شکسته

می‌کشی با تیــغ ستــم یـار خسته
خسته دلان یکسره در خون نشسته

خویش سوزی و بیگانه سازی
نیست چـو آیین عاشق نوازی

تیر عشقت ای که در سینه ما نشسته
رحمتـی کن بـا دل عاشـق زار و خسته

(وحید دستگردی)



موسم گل

آهنگساز: موسی خان معروفی(تهران1344- 1268) بر اساس ملودی محلی مازندرانی دستگاه: دشتی
شاعر: حسن وحید دستگردی(۱۳۲۱-۱۲۵۷)
اجرای اول: قمرالملوک وزیری (تهران1338- تاکستان1284) در سال 1319
اجرای دوم هنگامه اخوان(متولد فومن1334) در بزرگداشت قمر در سال 1356
اجرای سوم: زنده یاد ایرج بسطامی(بم، دیماه1382- بم1335) در تابستان 1368 با همراهی ارکستر سمفونیک تهران