درباره کوروش، سخن‌های گوناگونی گفته شده؛ از وصف او گرفته و ستایشش تا سخنان پراکنده‌ای که این‌روزها به او نسبت می‌دهند. دراین‌میان کوروش، شخصیتی است که جهان و بزرگانش او را ستایش کرده‌اند و حتی در متون مقدس آسمانی نیز نام او برده شده است؛ از ذوالقرنینی که مولانا ابوالکلام آزاد در وصف او گفته تا آنچه که نسل امروز، جسته‌وگریخته از او می‌دانند.
در آستانه روزی که به نام کوروش نهاده شده، بیش از همه توجه به این نکته ضروری است که این شخصیت تاریخی و جهانی، ایران را به‌درستی و به‌دور از شعارها و سخنان بیراهی که به او منتسب می‌کنند شناخت.
درباره اهمیت کوروش و سلسله هخامنشیان، همین بس که در طول تاریخ در بسیاری از تمدن‌ها مانند هند و روم، مدرک معتبری درباره نوع پوشش و انجام فعالیت‌های روزمره چون برخورد با کارگران و... وجود ندارد درحالی‌که ما از دوهزارو ٥٠٠ سال پیش به این‌سو، به‌وضوح می‌دانیم که در تخت‌جمشید و الواح گلی پرسپولیس تمام این رسوم و آیین‌ها به ثبت رسیده است.
از دیگرسو، هخامنشیان با سیستم اداره ایالات خویش، راه و رسم کشورداری را به ملت‌های بزرگ دنیا آموختند تا جایی که امروز بسیاری از آزادی‌هایی که کوروش و دیگر پادشاهان هخامنشی در ایالات خویش وضع کرده بودند به اصل بسیاری از کنوانسیون‌های جهانی بدل شده و حکومت‌های مرکزی بزرگی را به وجود آورده است.
آنچه که در آستانه روز بزرگداشت این مرد بزرگ تاریخ ایران می‌خواهم یادآور شوم، علاوه بر خجسته‌بادگفتن‌های رایج، امیدی است که به نسل‌های آینده دارم. امیدوارم فرزندان این سرزمین بتوانند به راه پدران خود بروند و آینده نکویی را برای سرزمینشان با دست‌های خویش بسازند. ساخت این آینده در گرو تلاش و کوشش آنها در زمینه فرهنگ و بر بستر فرهنگ این مرز و بوم است؛ راهی که اگر اولین قدم‌ها در آن گذاشته شود، هیچ‌گاه خستگی و رخوت به سراغ جویندگانش نخواهد آمد. اهمیت کوروش در عصر امروز همین یادآوری و گوشزدکردن تاریخ و فرهنگی است که ما در پیشینه خود داریم. خجسته‌باد این روز.
فریدون جنیدی، شرق 