به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



سه‌شنبه، دی ۲۸، ۱۳۹۵

تصنیف تیتــــــراژ پایانی سریــــال « دنـــــــدون‌طلا »

سپنتا مجتهدزاده

از بس که دلـــــم سوخت

گفتمش ، گفتمش ، گفتمش ، گفتمش
گفتمـــش ای یــار جانی ، دلبــــر ابـــرو کمانی ، 
میشـــــود با مــــن بمانی ، پــس بگـــو از خـــــود نشانی

جون به لبـــــم کرد نگفت ، خـــــون به دلــــم کرد نگفت ، 
در به درم کرد نگفت ، دست به ســــرم کرد نگفت 

آخ آخ جگـــرم سوخت ، تا فــــرق ســـرم سوخت ، 
نگاه بــــال و پــــرم سوخت ، از بس که دلـــــم سوخت 

تصنیف تیتــــــراژ پایانی سریــــال « دنـــــــدون‌طلا » 
با صــــدای : سپنتــــــا مجتهـــــــــدزاده
ترانه‌ســـرا : هنگامــه مفیـــــــد / آهنگ و تنظیـــم : فردیــن خلعتبــــری / دستگـاه : همایــــــون



نوازندگانی که در ساخت موسیقی این مجموعـــه همکاری داشته‌انــــد : 
تار و سه‌تار ( علی قمصــــری ) ، کمانچــــه و کمانچه آلتـــــو ( سهراب پورناظــــری ) ، تنبک ( آییـــن مشکاتیــــان ) ، سنتــــور و سنتور بم ( مهیــــار طریحی ) ضبط ( کاوه عابدیــــن / استودیـــو صبــــا ) ... 
گــــروه نوازندگان صحنــــه : اصغــــر فلاح بابایی ، محمــــد آشتیانی ، رضا میــــرزا رزاز ، علیرضــا مقراضی ، امیــر زعیــــم ، احمدرضـا نیکخــــو ، محمـــدعلی دوستی ، نیمـــا علیــــزاده ، سیــــاوش جبـــــاری ، ناصـر عــــدل ، عمــــاد بالار ، محمــدرضــا جهانگیــــری ، حسیـــن عزیــــزی ، مجیــــد خیاطی ، حســـن فرامــــرزی ، نگار صبــــوری ، کیمیــــا نیکپــــور ، مهنــــاز اطهــــری نــــژاد ، ســـارا مفیــــدی ، مهــــدی ابراهیمی و کیمیــــا کیانیــــان ( سرپرست گـــروه نوازندگان صحنــــه : مهــــدی فلاح صفــــا )


گفتمش ، گفتمش ، گفتمش ، گفتمش

گفتمـــش ای یــار جانی ، دلبــــر ابـــرو کمانی ، میشـــــود با مــــن بمانی ، پــس بگـــو از خـــــود نشانی

جون به لبـــــم کرد نگفت ، خـــــون به دلــــم کرد نگفت ، در به درم کرد نگفت ، دست به ســــرم کرد نگفت

آخ آخ جگـــرم سوخت ، تا فــــرق ســـرم سوخت ، نگاه بــــال و پــــرم سوخت ، از بس که دلـــــم سوخت



گفتــــم که حقیــــرم که صغیـــرم که فقیــــرم
گفتــــم که به دام ســـر زلف تـــــو اسیـــــرم
گفتــــم تو بگــو لب تـر بکـن واست بمیــــرم

جون به لبـــــم کرد نگفت ، خـــــون به دلــــم کرد نگفت ، در به درم کرد نگفت ، دست به ســــرم کرد نگفت
آخ آخ جگـــرم سوخت ، تا فــــرق ســـرم سوخت ، نگاه بــــال و پــــرم سوخت ، از بس که دلـــــم سوخت