ما نه خودمان خیلی شاد هستیم نه شادی چندانی در میان مردم و در جریان زندگی عمومی مشاهده می‌کنیم.
همین اولین روز سال که همه دوست دارند شاد باشند، خبر دادند ما ملت شادی نیستیم. اعلام شد که یک موسسه معتبر زیر نظر سازمان ملل گزارش داده است مردم ایران در میان ۱۵۵ کشور جهان، از نظر شاد بودن در رتبه ۱۰۸ قرار دارند.
احتمالاً بیشتر ما ایرانیها به سرعت این نوع گزارش‌ها را می‌پذیریم. نه فقط به این دلیل که منبعی معتبر در ارتباط با سازمان ملل آن را اعلام کرده است، بلکه شاید به این دلیل که نه خودمان خیلی شاد هستیم نه شادی چندانی در میان مردم و در جریان زندگی عمومی مشاهده می‌کنیم.
اما خیلی هم غمگین نباشید. ما از نظر شادی در رده صد و هشتمین کشور جهان نیستم. خبر خوب این است که این گزارش مربوط به «شادی» نیست. اما زود هم خوشحال نشوید و شادی نکنید. خبر بد این است که بدبختانه این گزارش در باره «خوشبختی» است. درست است که این گزارش نمی‌گوید ما شاد هستیم یا نیستیم، اما می‌گوید کشور ما از نظر سطح خوشبختی و رضایت از زندگی در رده صد و هشتمین کشور جهان قرار دارد. یعنی که در مقیاس جهانی چندان احساس خوشبختی نمی‌کنیم.
شادی و خوشبختی و یک اشتباه
چرا شادی و خوشبختی در این جا اشتباه گرفته شده‌اند؟ این اشتباه از کجا سرچشمه می‌گیرد؟ چرا این اشتباه در سال‌های اخیر در رسانه‌‌های فارسی زبان به تکرار بازگو می‌شود؟
مشکل از یک سوء‌تفاهم زبانی ریشه می‌گیرد. گزارش هایی مانند آن چه چند سالی است تحت عنوان World Happiness Report منتشر می‌شود، در فارسی به شکل گزارش جهانی «شادی» ترجمه شده است.
در گام نخست، خیلی هم بیراه نیست. چون اولین معنای happiness در زبان انگلیسی شادی است. اما مشکل از آن‌جا شروع می‌شود که happiness در انگلیسی معنای رایج دیگری هم دارد: خوشبختی یا سعادت.
بی بی سی
