 |
| علی شاهنده |
نبود این مرد بزرگ دردی است بزرگ
علی شاهنده از میان ما رفت وهمه دوستداران خود را در اندوهی بزرگ فرو برد.
او انسانی بود ازاده وازاد اندیش ومدافع استقلال وتمامیت ارضی ایران.
در ایران ودر همان ابتدای حکومت اسلامی با استبداد دینی در افتاد.
دفتر وکالت و منزلش شبانه به تصرف پاسداران وبسیجی ها درامد و او مجبور به جلای وطن گردید وبا زن وفرزندانش به کشور سوئد پناهنده شد.
در خارج از کشور به تلاش خود برای آزادی مردم ایران از چنگال استبداد دینی ادامه داد.
شاهنده که در ایران همه چیز داشت ومی توانست در رفاه به زندگی خود ادامه دهد بخاطر اعتقادش به ازادی وازاد اندیشی همه چیز خود را در طبق اخلاص نهاد واز همه چیز خود برای مبارزه برای ازادی ودموکراسی گذشت وتا انجا که میتوانست ونفس داشت به مبارزه خود ادمه داد.
مرگ او ونبود این مرد بزرگ دردی است بزرگ برای کسانی که اورا از نزدیک میشناختند وبا او همراه وهمقدم وهمدل بودند.
اما یقین دارم که دوستان وهمفکران او راه اورا همچنان ادامه خواهند داد.
این راه راه مصدق است , راهی است پر افتخار ودر شرایط کنونی ایران که همه درها به روی ازادیخواهان بسته شده است تنها راهی است که انسانهای ازادیخواه وازاد اندیش میتوانند وباید ان را با همدلی واتحاد به پیمایند.
در بستر فعلی ظلم وستم, کشت و کشتار, حبس وشکنجه راهی جز راه مصدق برای وحدت عمومی وجود ندارد واین همان چیزی است که شاهنده خواهان ان بود وبرای ایجاد چنین جنبشی تلاشی خستگی ناپذیر داشت.
او رفت ولی خاطره اش به ویژه سماجتش در راه مبارزه برای ازادی ودموکراسی برای همیشه زنده خواهد بود.
علی گوشه
