پذیرش سهم کم‌تر
از ۵۰ درصد در دریای مازندران،
درحکم تجزیه‌ی ایران است.
نتایج
ملموس سفر تشریفاتیِ دو روزه‌ی رییس‌جمهور اسلامی به مسکو در برابر نتایج ملموس سفر
اردوغان به مسکو، بسیار کم‌رنگ و در حقیقت «بی‌رنگ» و شاید بتوان گفت « خنده‌آور»
بود .
بسیاری
از دیده‌بانان مسایل منطقه بر این باور اند که برای چندمین بار روسیان در اثر ندانم‌کاری
(یا دانم‌کاری) دولت جمهوری‌اسلامی دست به «گروگان‌گیری» ایران بر سر مساله‌ی
سوریه زده‌اند .
روسیان با دعوت روحانی رییس جمهور اسلامی به مسکو، خواهان تسلیمِ
آشکار و بدون قید و شرطِ جمهوری اسلامی به نظرات خود در دریای مازندران یعنی پذیرش
سهم کم‌تر از ۵۰ درصد ، از سوی جمهوری‌اسلامی می‌باشند.
نظام
جمهوری اسلامی پس از پذیرش برجام ( برنامه جامع اقدام مشترک برای به بند کشیدن و اسارت
ملت و مردم ایران) و واگذاردن « پدآفند بازدارنده‌ی هسته‌ای » ، ناچار از پناه
گرفتن زیر « چترِهسته‌ای » روسیان است .
فدراسیون
روسیه به عنوان میراث‌خوار امپراتوری تزاری و نیز امپراتوری بلشویکی که سهم پایه‌ای
در تجزیه‌ی ایران دارد ، اکنون نیز می‌کوشد بر پایه‌ی سیاست دیرین روسیان یعنی : «
ناتوان کردن هرچه بیش‌تر ایران در راستای افزایش هرچه بیش‌تر وابستگی ایران به روسیه
» تا جایی که امکان دارد در راستای این سیاست ، از سهم ایران در دریای مازندران
بکاهد و ایران را به گونه‌ی یک کشور « اقماری » و وابسته‌ی خود در آورد .
روسیان
پس از تجزیه‌ی سرتاسر قفقاز ، سرتاسر خوارزم و فرارود ( آسیای میانه ) ، تجزیه‌ی نیمی
از دریای مازندران ، تجزیه‌ی شهرستان فیروزه ، هم‌کاری و هم‌آوایی با امپراتوری
بریتانیا برای تجزیه‌ی افغانستان ، سیستان و بلوچستان از ایران و نیز هم‌کاری کامل
و آشکار با امپریالیسم آمریکا ـ استعمار بریتانیا در کودتای 28 امرداد ، اکنون در
پی تجزیه‌ی سهم قانونی و شناخته شده‌ی ایران در دریای مازندران می‌باشند .
برخی
دیده‌بانان مسایل منطقه ، دعوت تشریفاتیِ پوتین از روحانی را در آستانه‌ی انتخابات
ریاست جمهوری اسلامی ، در راستای تقویت وی در برابر پذیرش سهم کم‌تر از 50 درصد از
سوی روحانی ( البته با تایید نظام جمهوری اسلامی ) می‌دانند .
اما
؛ نظام ـ دولت جمهوری اسلامی باید بداند که پذیرش سهم کم‌تر از 50 درصد در
دریای مازندران در حکم تجزیه ایران و خیانت به ملت و مردم ایران است .
پنجشنبه
10 فروردین‌ماه 1395 ـ هوشنگ طالع
