«سرود سحر» ترانه‌ای در ستایش حماسه‌ی زنانِ افغانستان است؛
زنانی که با قدرت و جسارت چشم در برابر ظلمت و وحشت دوختند و برای حقوق بنیادین‌شان حق‌خواهی کردند.
منم من زنم من جهانم / سرودِ سحر بر لبانم
به خورشیدِ آینده سوگند / بر عهدی که بستم بمانم
سرود سحر ، آواز: غوغا تابان
اگر چکمه‌ها بر گلویم
وگر مُشت‌ها بر دهانم
اگر ساختند سد و دیوار
وگر کاشتند چوبه‌ی دار
من اِستاده و استوارم
زِ ظلمت هراسی ندارم
منم من زنم من جهانم
سرودِ سحر بر لبانم
به خورشیدِ آینده سوگند
بر عهدی که بستم بمانم
