به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



دوشنبه، خرداد ۲۴، ۱۳۹۵

یادداشت شماره ۶۶۲ ـ هوشنگ طالع

« داده »ها ، فراتر از آن‌چه می‌دانیم 
و « گرفته‌ » ها ، کمابیش هیچ 
بسیاری از دیده‌بانان مسایل هسته‌ای ایران بر این باور بودند که « داده » ها عبارت اند از همان چیزهایی است که در سه قرارداد تحمیلی ژنو یا  « ژنو‌چای » ، « لوزان » و سپس وین یا « برجام » ( برنامه اقدام جامع مشترک برای به بند کشیدن و اسارت ملت و مردم ایران ) یعنی نابود سازی صنایع پرتوان هسته‌ای
( یا به گفته‌ی بانو موگرینی برای امن‌تر کردن جهان برای اسرائیل ) و تحمیل
« حاکمیت کران‌مند ( محدود ) » به ملت و مردم ایران بوده است ؛ اما مساله با توجه به بندها و پروتکل‌های محرمانه‌ی « برجام » ، بسیار گسترده‌تر و زیان‌ بارتر می‌باشد .
گرچه دولت یازدهم ( عاقد برجام ) به بهانه‌های گوناگون ، از افشای بند‌های محرمانه‌ی برجام برای جلوگیری از آگاهی ملت و مردم ایران خودداری می کند ؛ اما رفته رفته آثار این بندهای و پروتکل‌های محرمانه، آشکارتر می‌گردد ؛ گرچه با نشاندن آقای حسن روحانی بر کرسی ریاست جمهوری و قرار دادن آقایان زنگنه ( عاقد قرارداد کرسنت ) و نعمت‌زاده  ( کسی که پیکان تحویل گرفت و پس از 8 سال « پیکان بد » تحویل داد ) ، به وزارت نفت و صنایع و معادن که بازرگانی را نیز بدان افزوده بودند ، چشم‌انداز آینده که امروز شاهد آن هستیم ، کمابیش روشن بود .
آمریکایی‌ها و انگلیسی‌ها و عناصر اجیر داخلی با راه‌اندازی کودتای 28 امرداد و سرنگون‌کردن دولت ملی دکتر مصدق یا نماد مردم‌سالاری ایرانی، نتوانستند اصل « ملی شدن صنایع نفت در سرتاسر کشور » را براندازند ، درپناه برجام و بند‌ها و پروتکل‌های محرمانه‌ی آن ، به راحتی و بدون نیاز به کودتا و توپ وتانک و مسلسل و شعبان بی‌مخ و پری‌آژدان‌قزی و ... به دست آوردند . قراردادهای تازه‌ی نفتی که « آش آن  چنان شور بود که خان هم فهمید » و  « به ظاهر » دستورِ بازبینی آن ها را صادر کرد ، قراردادهای « مکمل کودتای 28 امرداد » اند . در اثر این قراردادها ، قرار است به دست توانای دولت یازدهم ( تدبیر و امید ) اصل ملی ‌شدن صنایع نفت در سرتاسر کشور که آمریکا ـ انگلیس، محمدرضاشاه و خیل چاکران بیگانه نتوانستند آن را از بین ببرند ، در دولت یازدهم جمهوری اسلامی ، عملی گردد .
از دیگر قراردادها و پروتکل‌های محرمانه که در این روزها آثار آن ظاهر شد ، « واگذاری صنعت خودروسازی کشور ، به حکومت فرانسه » است . بدین سان ، با « اقدام و عمل » در راستای اقتصاد مقاومتی ، ایران‌خودرو و سایپا با واگذاری 50 درصد سهام در برابر دریافت       « فن‌آوری » در اختیار شرکت‌‌‌‌پژو ـ سیتروئن قرارداده می‌شوند یعنی دو شرکت بزرگ خودروسازی دولتی کشور ، در اختیار یک خودرو ساز فرانسوی .
چند روز پیش ، دوستی می‌گفت : می‌دانی صدراعظم نوری در کجا به خاک سپرده شده است ؟ » . از این پرسش یکه خوردم که در این « هیروویر » این دوست ارجمند به دنبال چیست . جویای ریشه‌ی این کارشدم . گفت : « می‌خواهم بروم و فاتحه‌ای برایش بخوانم که با این کارها ، پس از سال‌ها لعن و نفرین ، روسفید شده است » . من که جای خاک‌سپاری صدراعظم نوری را نمی‌دانم ؛ اگر شما می‌دانید ، باعث ثواب شوید .
دوشنبه 24 خردادماه 1395 ـ هوشنگ طالع