به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



دوشنبه، شهریور ۱۳، ۱۳۹۶

آلمان و فرصت چهارم براي دموكرات مسيحي‌ها

مناظره مارتين شولز و آنگلا مركل

آنگلا مركل از سال ٢٠٠٥ تاكنون سه دوره متوالي موفق شده است حزبش، اتحاديه دموكرات مسيحي را به اكثريت پارلمان برساند و ١٢ سال صدراعظم آلمان باقي بماند.

از سال ٢٠٠٥ كه گرهارد شرودر، صدر‌اعظم پيشين و رهبر پيشين حزب سوسيال‌دموكرات آلمان، انتخابات سراسري را به رقيبش آنگلا مركل واگذار كرد، مركل توانسته است به عنوان يكي از قدرتمندترين رهبران اروپا، سياست‌هاي خود را نه‌تنها در آلمان بلكه در سراسر اتحاديه اروپا غالب كند.

هر چند نظام انتخاباتي آلمان به سختي به يك حزب واحد اجازه مي‌دهد تا بتواند قدرت را در اين كشور قبضه كند، اما طي بيش از يك دهه گذشته، اتحاديه دموكرات مسيحي در اكثر انتخاب‌ها با اختلاف زيادي پيروز شده است. هرچند كه دولت‌هاي اول و سوم آنگلا مركل دولت ائتلافي با رقيب اصلي‌اش حزب سوسيال‌دموكرات بودند، اما محبوبيت او در انتخابات سال ٢٠٠٩ تا حدي بالا رفته‌بود كه موفق شد دولت ائتلافي‌اش را با همكاري حزب راست‌گراي «دموكراتيك آزاد» تشكيل دهد.

نظرسنجي‌هاي اخير نشان مي‌دهد كه آنگلا مركل و حزبش در انتخابات پيش‌روي مهرماه هم نزديك به ١٥ درصد بيشتر از رقيب اصلي‌اش حزب سوسيال‌دموكرات راي داشته‌باشد و مركل بتواند براي چهارمين بار به صدراعظمي آلمان برسد.

با اين حال مناظره امروز ميان مارتين شولز و آنگلا مركل مي‌تواند آخرين بخت براي حزب سوسيال‌دموكرات و رهبر چپ‌گرايش باشد تا بتوانند جايگاه خود را در انتخابات پيش رو بهبود ببخشند و شانس پيروزي در انتخابات را به دست بياورند. در شرايطي كه پيش‌بيني مي‌شود نيمي از راي‌دهندگان آلماني، مناظره روز يكشنبه را به صورت مستقيم تماشا كنند، بسياري از راي‌دهندگان شانس بسيار كمي براي شولز قايل هستند.

هر چند پيش‌بيني مي‌شود مركل و حزبش در نظرسنجي‌ها بيش از ٣٥ درصد آرا را در انتخابات ٢ مهر به خود اختصاص دهند، اما چالش‌هاي مركل نيز براي انتخابات پيش رو كم نيست. او به دليل تصميمش براي باز كردن مرزهاي آلمان به روي پناهندگان به‌شدت تحت فشار افكار عمومي قرار گرفته است و در عين حال براي نخستين بار بعد از ١٢ سال روبه‌روي سوسياليستي قرار گرفته است كه به‌شدت گرايش‌هاي چپ‌گرايانه دارد و منتقد بسياري از سياست‌هاي مالي و اقتصادي دولت مركل محسوب مي‌شود.


از سوي ديگر اما ظهور راست‌گرايان تندرو در اروپا و رويگرداني راي‌دهندگان از سياست‌هاي دولت‌هاي راست ميانه‌رو يا چپ جديد، به مرزهاي آلمان هم رسيده است. نظرسنجي‌ها نشان مي‌دهد كه بعد از اتحاديه دموكرات مسيحي و سوسيال‌دموكرات، حزب راست‌گراي افراطي آلترناتيو براي آلمان (AFD) با نزديك به ١١ درصد آرا در رده سوم قرار دارد.

وب‌سايت دويچه‌وله آلمان با انتشار گزارشي مي‌نويسد كه بيش از دوسوم راي‌دهندگان معتقدند كه مركل در مناظره امشب به راحتي مي‌تواند بر شولز غلبه كند. اعتقادات چپ‌گرايانه رهبر جديد سوسيال‌دموكرات‌ها باعث شده است كه راي‌دهندگان آلماني كه مايل به ادامه حكومت مركل هستند، ترجيح بدهند در دولت آينده مركل بتواند با يك حزب راستگراي ليبرال مانند حزب دموكراتيك آزاد ائتلاف تشكيل دهد.


در حال حاضر اعضاي حزب سوسيال‌دموكرات كه در دولت مركل حضور دارند، به خصوص زيگمار گابريل، وزير امور خارجه و معاون پيشين مركل، از جناح راست حزب سوسيال دموكرات و با عقايد چپ جديد و سياست‌هاي ليبرال‌تر هستند. اما پيش‌بيني مي‌شود كه بعد از انتخابات ٢ مهر، جناح چپ حزب سوسيال‌دموكرات به رهبري مارتين شولز قدرت بسيار بيشتري بگيرد و در صورت تمايل اتحاديه دموكرات مسيحي براي تشكيل ائتلاف، امتيازهاي بيشتري بخواهد.  مارتين شولتز برخلاف زيگمار گابريل و فرانك والتر اشتاين ماير، يك چپ‌گراي معتقد است. او به افزايش حداقل دستمزد، كاهش ساعات كار، افزايش ماليات ثروتمندان و مبارزه با سياست‌هاي رياضتي دولت مركل معتقد است. شايد مخالفت با سياست‌هاي رياضتي يكي از اصلي‌ترين وجوه مشترك شولتز با سياستمداران راست‌گرا و چپ‌گراي افراطي باشد كه در دهه دوم قرن بيست‌ويكم در ديگر كشورهاي اروپايي ظهور كرده‌اند؛ از الكسيس چيپراس يونان و پپ گوريلوي ايتاليا در جناح چپ بگير تا گيرت ويلدرز هلند و مارين لو پن فرانسه از جناح راست.

اعتماد