فردا طبق تقويم رسمي فيفا بازي بين ايران و توگو در تهران برگزار ميشود. شايد اين آرزوي زنان علاقهمند فوتبال بود كه بتوانند در يكي از بازيهاي تيم ملي كه در تهران برگزار ميشود، بهعنوان تماشاگر حضور داشته باشند. آنان در بازي سوريه و ايران كه روز ١٤ شهريور برگزار شد، اندكي به اين آرزوي خود نزديك شدند. بازيای كه توانستند براي آن بليت خريداري كنند و جمعي از نمايندگان مجلس نيز درباره حضور زنان در ورزشگاهها ابراز علاقهمندي كردند. هرچند ماجراي بازي ايران - سوريه ميتوانست تجربهاي موفق براي حضور زنان در ورزشگاه باشد؛ اما اين فرصت براي حضور زنان از دست رفت؛ اما توانست موضوع ورود زنان ایرانی به استادیومهای فوتبال را به میزانی در سطح افکار عمومی برجسته كند كه تقريبا اكثر مسئولان دربارهاش سخن بگويند.
هرچند برخي از آنان نسبت به اين ماجرا نظر منفي داشتند؛ بهگونهايكه رئيس فدراسيون تأكيد كرد كه اين مسئله جزء علاقهمنديها و اولويتها نيست؛ اما نمايندگان زنی نظير طیبه سیاوشی، برای تماشای بازی فوتبال ایران با سوریه در استادیوم آزادی حضور یافت. هرچند ميتوانست در همدلي با زنان علاقهمند با آنها در پشت در استاديوم حضور يابد. ماجراي حضور زنان ايراني با پرچم سوريه و همچنين حضور زنان سوري بدون حجاب ازجمله مسائلي بود كه به گونهاي غرور ملي را تحتالشعاع مليت قرار داد. به گونهاي كه زنان ايراني در كشور خود كاملا غريبه بودند. چند روز بعد از برگزاري اين بازي شرايط به گونهاي بود كه به نظر ميرسيد براي بازيهاي ملي بعدي امكان ايجاد فضاي جداگانه براي زنان فراهم شود. حتي در ديدار نجفي، شهردار تهران، از استاديوم قرار شد فضايي براي زنان مسقف شود.
هرچند همه اينها مانند آبي بود كه انگار ميخواستند بر آتش اشتياق زنان علاقهمند به فوتبال و حضور در استاديوم بريزند. در بازي ايران - سوريه هنگامي كه زنان توانستند با نام خود براي حضور در استاديوم بليت تهيه كنند، واكنشها متفاوت شد؛ از اشتباه سيستم تا وعده بربادرفته براي حضور جمع اندكي از زنان در ورزشگاه از سوي مسئولان. اما ماجراي ديگري نيز پيش آمد؛ قرار شد تا پول اين بليتها پس داده شود. به اين ترتيب بود كه از شركت برهان مبين با افرادي كه طبق نظر مسئولان ١١ نفر و طبق اعلام خود افراد در شبكههاي اجتماعي حداقل ٥٥ نفر بودند، تماس گرفته شد.
از آنها شماره كارت گرفته شد. برخي از تماسگيرندگان بسيار مؤدب بودند و برخي ديگر تمسخر ميكردند؛ ولي در نهايت قرار شده بود به شماره كارتهاي دريافتشده اين مبلغ بازگردانده شود. مبلغي كه اندك است. حساب كنيد شايد كمتر از ٣٥٠ هزار تومان شود. حضور تماشاگران در اين بازي آنقدر براي مسئولان برگزاركننده مهم بود كه اعلام شده بود حضور در طبقه دوم رايگان است؛ اما هنوز با گذشت حدود يك ماه از خريد اين بليتها از سوی زنان خبري از بازگشت مبلغ آنها نيست. بههرحال به نظر ميرسد علاقهمندي براي حضور زنان و خانواده در ورزشگاه بايد كمي جدي گرفته شود؛ چراكه در نظرسنجي برنامه ٩٠ «مهمترین انتظار جامعه فوتبال از دولت دوازدهم چیست» با شرکت یکمیلیونو ۶۲۷ هزار نفر، گزینه «فراهمکردن شرایط فرهنگی برای حضور خانوادهها در ورزشگاه» با ۳۳,٥ درصد بیشترین رأی را کسب کرد.
اگر حضور زنان فعال را در بازي ايران - بحرين در سال ٨٤ را در نظر نگيريم، بازي ايران و توگو مصادف با آخرین باری است که زنها ۳۶ سال پیش توانستند در استادیوم حضور داشته باشند. آخرین داربیای که زنان ايران توانستند بروند ۱۳ مهر ۶۰ بوده و از آن موقع ممنوع شدهاند.
گيسو فغفوري / شرق