این کارگران بارها تاکید کرده‌اند که همه مشکلات آنها پس از خصوصی شدن این کارخانه ایجاد شده و خواهان بازگشت آن به بخش دولتی هستند.
در اعتراضات دور جدید این کارگران، یکی از زنان کارگر در تجمع سخنرانی و بر پیگیری‌های مطالبات تاکید کرد.
کارکنان کشت و صنعت نیشکر هفت تپه در شمال خوزستان چند سالی است که به دلیل تاخیر در پرداخت حقوق و سایر مطالبات خود دست به تجمع صنفی می‌زنند.
کارگران می گویند بیش از دو سال است که کارخانه نیشکر هفت تپه پرداخت برخی مزایای عرفی و قانونی کارگران همانند "سبد کالای ماه رمضان و حق لباس کار، لوازم تحریر مدرسه و غیره را کم یا متوقف کرده است."
تعیین تکلیف وضعیت کارخانه و تعمیرات آن، برطرف شدن بحث تقسیم اراضی و کارخانه خوراک دام، تغییر مدیریت و واگذاری به بخش دولتی از دیگر درخواست‌های معترضان است.
تاریخچه شرکت نیشکر هفت تپه
شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه در ١٤ کیلومتری شهر شوش و ١٠ کیلومتری معبد چغازنبیل به وسعت ٢٤ هزار هکتار در سال ١٣٣٨ شروع به کار کرده و مطابق برنامه ریزی های صورت گرفته توسط آمریکایی‌ها در دوره پهلوی دوم، قرار شد این اراضی به عنوان قطب کشاورزی علمی ایران در نظر گرفته شود.
این شرکت یکی از بزرگترین کارخانه‌های صنعتی استان خوزستان به شمار می‌رفت و تا دهه ۹۰ زیرمجموعه دولت بود.
اما سهام شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه ۲۷ مهرماه سال ۹۴ به مزایده گذاشته شد و از بهمن ماه ١٣٩٤ به بخش خصوصی و اگذار شد.
در زمان اعلام خصوصی سازی نیشکر هفت تپه، کارشناسان نسبت به تجارب ناموفق کارخانه‌های دولتی واگذار شده به بخش خصوصی هشدار داده و ابراز نگرانی کردند. به گفته کارشناسان، اقتصاد شهرستان شوش تا حد زیادی وابسته به شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه است و باید در واگذاری آن تمام جوانب در نظر گرفته می‌شد.
نیشکر هفت تپه در حال حاضر حدود پنج هزار کارگر دارد.
کارگران انتظار دارند که با بازگشت این شرکت از بخش خصوصی به بخش دولتی شرایط معیشتی آنها بهبود یابد.
این کارگران بدون توجه به احتمال برخوردهای امنیتی، در دور جدید اعتراضاتشان شعار می‌دهند "نه تهدید نه زندان این بار اثر ندارد."
