آقای علی خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی در یک سخنرانی ودر مقابل شنونده گان همیشگی
خود چنین اظهار نظر نمود که در کشور ما آزادی فکر و بیان وجود دارد و اگر کسی نظری مخالفِ نظر دولت داشته باشد مورد تعقیب
و اذیّت وآزار قرار نمی گیرد و هر کس خلاف این بگوید دروغ
می گوید.
با در نظر گرفتن این اظهارات، سئوالی که مطرح است این است که آقای علی خامنه ای یا از اوضاع واحوال مملکت، بگیر و ببندهای خود سرانه، حبس و شکنجه، مرگ مرموز زندانیان سیاسی وعقیدتی در زندانهای ایران و کشت وکشتار هائی که
صورت می پذیرند بی اطلاع هستند ویا اینکه به تمام این فجایع و نقض خشن وفاحش حقوق
شهروندی و حقوق بشر واقف بوده و عمداً و صراحتاً این وقایع غیر انسانی را کتمان می
کنند.
آقای وحید صابری نصیری یکی از فعالین مدنی و مدافعین حقوق بشر، جهت اعتراض نسبت به باز داشت غیر قانونی خود در
زندان لنگرود در قم که به مدت دوماه در اعتصاب غذا بسر میبرد به سبب عدم پوشش
پزشکی در روز دوازدهم دسامبر در زندان جان خود را از دست داد.
آقای کاوس سید امامی از فعالین محیط زیست، پس از یک هفته بازداشت در زندان به طرز مرموزی جان خود را ازدست داد. اگر
بخواهیم در اینجا نام کسانی که در زندانهای ایران جان خود را از دست داده اند را
بیاوریم طوماری بس طویل خواهد گردید.
در حال حاضر زندانهای ایران انباشته از زندانیان سیاسی و عقیدتی، روزنامه نگاران، وکلای دادگستری و زنان آزاده و فرهیخته از جمله
خانم نرگس محمدی و خانم نسرین ستوده که برای احقاق حقوق شهر وندی و حقوق بشر مبارزه
می کنند می باشد. خانم نرگس محمدی که دچار آمبولی ریوی است بدون پوشش پزشکی وهیچگونه
مجوّز قانونی و حقوقی در زندان بسر می برد.
آقای دکتر احمد جلالی پزشک متخصّص به جرم واهی جاسوسی بازداشت و روانه زندان شده
است. آقای دکتر فرهاد میثمی پزشک متخصّص دیگرکه بیش
از چهار ماه بخاطر اعتراض نسبت به بازداشت خود سرانه خود به دلیل زندانی شدن رضا
خندان همسر خانم نسرین ستوده در اعتصاب غذا بود و در معرض خطر جدّی جانی قرار
داشت،خوشبختاته تنها چند روز پیش در روز 23 دسامبر، پس از آزادی رضاخندان به قید
کفالت، به اتفاق خانم نسرین ستوده به اعتصاب غذای خود پایان داد.
علاوه بر نقض فاحش حقوق بشر در ایران که خلاصه ای از
آن در بالا ذکر گردید، جمهوری اسلامی پیرامون اعدام ها در سالهای
گذشته ونسبت به جمعیت کل کشور، در جهان در مقام اول قرار دارد.
با این حال، آقای خامنه ای زمانی از آزادی بیان و فکر در ایران صحبت می کند که در روزهای اخیر تعدادزیادی از معلمین و
کار گرانی که به خاطر عدم پرداخت حقوقشان و گرانی معیشت به خیابانها آمده و دست به
تظاهرات مسالمت آمیز زده اند دستگیر وروانه زندان های ایران گردیده اند.
با توجه به فجایع ذکر شده در بالا، مجمع عمومی سازمان ملل متحد در روز دوشنبه هفدهم
ماه دسامبر دو هزارو هیجده، با هشتادو چهار رأی موافق وسی رأی مخالف و شصت رأی
ممتنع، نقض حقوق بشر در ایران را محکوم نمود. پیش نویس این قطعنامه از طرف کشور
کانادا ارائه گردیده بود که در آن به گزارش های آقای آنتونیوگوترس دبیرکل سازمان ملل وجاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل در
مورد وضعیت حقوق بشر در ایران اشاره وبه آنها استناد شده بود. در این قطعنامه
جمهوری اسلامی به خشونت و سرکوب، منع بر خورداری شهر وندان از حق آزادی بیان و اجتماعات وهمچنین برقراری سانسور گسترده
مطبوعات و رسانه های اجتماعی محکوم گردیده است، و نیز در روز سیزدهم ماه دسامبر پارلمان اروپا طیّ قطعنامه ای از دولت جمهوری
اسلامی خواست تا نسرین ستوده را آزاد وبه نقض حقوق بشر در ایران پایان دهد.
هموطنان گرامی
بطوریکه ملاحظه می کنید، در ایران وطن عزیز ما نقض حقوق بشر و شهروندی همچنان به طرز خشن و وحشتناکی
ادامه دارد. حال سئوال، برای کلیه کسانی که با ایران و مردمان بلازده آن پیوند
عمیق و نا گسستنی دارند، این است که آیا میتوان شاهد این همه فجایع، ستم، آزار و تحقیر شهر وندان و نقض حقوق بشر بود وسکوت اختیار نمود؟
آیا میتوان شاهد فقر ونا بسامانی و وضع اسفناک
هزاران هزار کودکان خیابانی بود ولب فروبست ودم بر نیاورد؟
بدیهی است که جواب این سئوالات برای تمام کسانی که
به سر زمین آبا واجدادی خود عشق میورزند و خواهان صلح وصفا در مقیاس بین المللی و
سر بلندی این کشور کهنسال با هزاران سال فرهنگ و تمدن می باشند منفی خواهد بود. از
اینرو، ما فعالین حقوق بشر از همه هموطنان خود
توقع داریم تا به جنبش دفاع از حقوق شهروندی ودفاع از حقوق بشر بپیوندند تا
بتوانیم با همدلی و کمک یکدیگر به یاری آزاد اندیشان و مدافعین حقوق بشر که اکنون
در زندان های ایران و در شرایط سختی بسر می برند بشتابیم و اندکی از مشکلات آنان
بکاهیم.
به امید روزی که در آینده نزدیک همه ما بتوانیم در
ایران وطن عزیزمان در صلح وصفا، آزادی ونشاط، برای سربلندی مردمان این سر زمین کهن موثر و کوشا باشیم. در ایرانی که
زندانی سیاسی و عقیدتی، شکنجه و اعدام وجود خارجی نداشته باشد.
موفق وپیروز باشید.
پزشکان وکادر پزشکی ایرانیان
مدافع حقوق بشر
جامعه دفاع از حقوق بشردر
ایران-اتریش