لوسی ویلیامسون، بیبیسی
یک زن سیاستمدار می‌داند وقتی مردم شروع به تحلیل لباس پوشیدنش می‌کنند، به این معنی است که در کانون توجهات قرار گرفته است.
برای والری پکرس ماجرا از کت قرمزی شروع شد که در سخنرانی مراسم حزب جمهوری‌خواهان پوشیده بود. مراسمی که در آن به عنوان نامزد حزب برای انتخابات ریاست‌جمهوری انتخاب شد.
یکی از روزنامه‌ها حتی از کارشناسان مد خواست تا آن را رمز‌گشایی کنند و بگویند نماد و نشانگر چیست.
یکی از کارشناسان چنین پاسخ داده است: "این کت قرمز به این دلیل انتخاب شده است که او را در میان جمعیت شاخص کند. این رنگ قدرت است".
یکی دیگر آن را تداعی‌کنندهٔ "خون و روحیهٔ مبارزه" توصیف کرد.
چند روز بعد نظر‌سنجی موسسه الاب نتیجه گرفت که اگر انتخابات همین امروز برگزار شود والری پکرس در دور دوم انتخابات می‌تواند امانوئل مکرون را با آرای ٪۵۲ به ٪۴۸ شکست دهد.
اینها خبرهای امید‌بخشی بوده برای حزبی که بیش از ۹ سال دور از قدرت و از طرفی تحت فشار آقای مکرون و از طرف دیگر تحت فشار مارین لو پن، رهبر راست افراطی فرانسه بوده است.
آیا والری پکرس می‌تواند در انتخابات آوریل سال آینده بر امانوئل مکرون پیروز شود؟ یک نظر‌سنجی آن را محتمل می‌داند
متحد نزدیک او، راجر کاروتکی، نمایندهٔ اوـ دو-سن می‌گوید خانم پکرس به دلیل تجربه‌اش در ادارهٔ منطقهٔ ایل دو فرانس با حدود ۱۲ میلیون شهروند، شخصیت محکمی است.
او در ادامه می‌گوید:"زن بودن به تنهایی کافی نیست باید سیاستمدار باشید. او وزیر، نمایندهٔ مجلس و رئیس ناحیه بوده است و سوابق و تجربه‌های روشنی در زمینهٔ سکولاریسم و امنیت دارد. آدم پر‌تلاش و مبارزی است، وقتی هدفی داشته باشد تا رسیدن به آن از پا نمی‌نشیند".
"یک‌سوم تاچر، دو‌سوم مرکل"
قابل‌پیش‌بینی است که مخالفان او چندان تحت‌تأثیر قرار نگرفتند.
مارین لو پن می‌گوید:"من برای رأی‌دهندگان جمهوری‌خواه متأسفم چون والری پکرس شاید مکرونیست‌ترین کاندیدای همهٔ احزاب باشد".
خانم پکرس ترجیح می‌دهد خود را "یک‌سوم مارگارت تاچر و دو‌سوم آنگلا مرکل" توصیف کند.
او همراه با تیم ژاک شیراک وارد سیاست شد اما با سِمَت وزیر آموزش‌عالی در دوران نیکولا سارکوزی بیشتر شناخته شد.
گروهی تجربهٔ او را زیر سؤال می‌برند اما بسیاری از رأی‌دهندگان والری پکرس را جدی و با پشتکار و حتی بی‌احساس می‌دانند، تصویر او به‌عنوان سیاستمدار شاید کمی ملال‌آور باشد.
ژان فیلیپ دوبرول از مؤسسهٔ نظر‌سنجی فرانسه چنین توضیح می‌دهد:"من نمی‌گویم که او آدم کسل‌کننده‌ای است اما ویژگی فردی که شخصیت جدیدی برای عرصهٔ سیاست فرانسه باشد در او نمی‌بینم".
"والری هرگز نخست‌وزیر نبوده است، او ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد اریک زمور، روزنامه‌نگار و کاندیدای ناسیونالیست ریاست‌جمهوری ۲۰۲۲ فرانسه را هم ندارد".
"امانوئل مکرون هم سابقه‌ای نداشت و هرگز در انتخابات شرکت نکرده بود، ژان لوک ملانشن (رهبر حزب چپ افراطی) سبک خاص خود را دارد که به نظر من والری پکرس فاقد آن است".
به نظر آقای کاروتکی ویژگی او جنبهٔ انسانی خاص اوست. او می‌گوید:"پکرس به تلاش خانواده‌ها برای تأمین زندگی توجه خاصی دارد و خوب می‌داند که چقدر زندگی خانوادگی دشوار است".
اعضای ثابت حزب او را به عنوان نامزد انتخابات برگزیدند اما برای شرکت در رقابت‌های انتخابات ریاست‌جمهوری او نیاز به حمایت رأی‌دهندگان بیشتری دارد.
فرانک لووریه، شهردار لا بول اسکوبلاک از حزب جمهوری‌خواهان می‌گوید وقتی پای جلب حمایت افراد خارج از حزب به میان آید او از "مزیّت بزرگی" برخوردار است.
او می‌گوید:"وقتی نامزد ریاست‌جمهوری می‌شوید باید به طور مداوم مثل گلولهٔ برفی بزرگ و بزرگ‌تر شوید".
"این توازن است: در‌حالی که وسیع‌تر و گسترده‌تر عمل می‌کنید به اصول و ارزش‌ها هم پایبند بمانید. او پیش از این به طور منطقه‌ای این تجربه را در ادارهٔ ایل دو فرانس نشان داده است که مقیاس کوچکی از کل فرانسه است".
پیروزی آقای مکرون در سال ۲۰۱۷ نقشهٔ سیاسی جدیدی ترسیم کرد. از سمت راست جمهوری‌خواهان را به حاشیه راند و مخالفان سوسیالیست آنها را از صحنهٔ سیاست بیرون راند.
پدیدهٔ زمور
سال‌هاست که نظر‌سنجی‌ها پیش‌بینی می‌کنند که سال آینده هم رقابت میان مکرون و لو پن به دور دوم انتخابات کشیده شود.
ژان فیلیپ دوبرول می‌گوید این انتخابات با ورود آقای زمور، شخصیت جدیدی از جناح سیاسی راست افراطی پیش‌بینی‌ناپذیر شده است.
او به من گفت:"احتمال اینکه انتخابات به دور دوم کشیده شود بسیار زیاد است" چون آقای زمور رأی‌های طرفداران راست افراطی را که به طور معمول نصیب خانم لو پن می‌شود خواهد شکست.
دوبرول می‌گوید:"درچنین شرایطی جمهوری‌خواهان فرصت ظهور دوباره پیدا می‌کند اگر کاندیدایی از جناح راست سنتی بتواند حدود ۲۰ درصد آراء را در دور اول رای گیری کسب کند، می‌تواند بازی را تغییر دهد".
البته نظر‌سنجی‌ها برآوردی مبهم و لحظه‌ای هستند و هنوز تا انتخابات بعدی ریاست‌جمهوری فرانسه چند ماه باقی مانده است.
مکرون هنوز به طور رسمی کاندیداتوری خود را اعلام نکرده است اما بر‌فرض هم که بخواهد در انتخابات شرکت کند چرا باید نگران والری پکرس باشد؟
ژان فیلیپ دوبرول بی‌هیچ تردید می‌گوید:"مکرون نگران این بود که خاویر برتراند کاندیدای جمهوری‌خواهان شود اما با حضور والری پکرس او در معرض تهدید بزرگ‌تری است".
خطر اینکه پکرس ممکن است هیچ اثری از مکرون باقی نگذارد.
تا همین اواخر پیش‌بینی‌ها حاکی از رویارویی و رقابت مکرون و لو پن در دور دوم انتخابات بود اما دیگر اینطور نیست
آقای دوبرول می‌گوید:" پنج سال پیش مکرون چهرهٔ جدیدی بود و این بار پکرس می‌تواند نمونه‌ای جدید از کاندیدا‌های ریاست‌جمهوری باشد چون او یک زن است".
"عبور از سقف شیشه‌ای"
آقای دوبرول در ادامه می‌گوید:"برخلاف مارین لو پن، پکرس کاندیدای معتبری است که می‌تواند پیروز شود در او نوعی طراوت و تازگی موج می‌زند که به ما می‌گوید:"من فضای تازه‌ای در عرصهٔ سیاست فرانسه ایجاد خواهم کرد".
برای فرانک لووریه، شهردار لا بول اسکوبلاک جایی که والری پکرس تعطیلات خانوادگی خود را می‌گذراند، نامزدی او در این انتخابات نشانهٔ تجدد و تغییر در حزب جناح راست سنتی است.
بریتانیا و آلمان چنین تجربه‌ای را داشته‌اند و حالا نوبت فرانسه است، همه مشتاق حضور زنی در بالاترین مقام کشور هستند، لووریه می‌گوید:"پکرس سقف شیشه‌ای را در هم می‌شکتد".
سنتی‌ترین احزاب سیاسی فرانسه اکنون برای تغییر عرصهٔ سیاست فرانسه وارد میدان شده‌اند.
پنج سال پس از اولین مبارزات انتخاباتی، مکرون ممکن است خود را در موقعیتی بیابد که دیگر چهره نو عرصه سیاست نیست.
و این چیزی است که او به آن عادت ندارد.
او نقشه قدیمی سیاست را در آخرین رقابت ریاست جمهوری بر‌هم زد، اما آنهایی که دور و برش بودند، از قرار معلوم حواس‌شان بود.
بیبیسی فارسی
