در سوگ رحیم شریفی
رحیم شریفی زاده‌‌ی ۱۳۰۵ در لطف‌آباد دره‌‌گز، پس از مدتی تحصیل در آموزشگاه عالی بهداشت مشهد و سپس اخذ لیسانس مدیریت بازرگانی ابتدا به حرفه‌‌ی داروسازی پرداخت و سپس وارد سازمان بیمه های اجتماعی کشور شد. او در سال ۱۳۲۴ یعنی یک سال پس از تأسیس حزب میهن که در سال ۱۳۲۳ رخداد، به شعبه‌‌ی این حزب در محمـدآباد دره‌‌گز پیوست و با پیوند حزب میهن با حزب ایران عملاً به عضویت این حزب جدید درآمد. در سال ۱۳۳۰ به تهران آمد و در کنگره‌‌ی حزب به عضویت در کمیته‌‌ی مرکزی انتخاب شد. وی در ۳۷ روز بحرانی دولت بختیار از جمله همکاران نخست وزیر ملی بود که در کنار او قرارداشت. مدتی پس از تسلیم امیران ارتش به خمینی و اختفاء شاپور بختیار و مهاجرت وی به فرانسه رحیم شریفی هم ناچار از مهاجرت به خارج از کشور شد و در کشور فرانسه به عنوان پناهنده‌‌ی سیاسی اقامت گزید. او از همان نخستین هفته های ورود به فرانسه توانست با شاپور بختیار دیدارکرده همکاری با او را از سرگیرد. از این پس او یکی از همکاران نزدیک و مورد اعتماد شاپور بختیار بود و پس از تشکیل شورایعالی نهضت مقاومت ملی ایران از طرف بنیادگذار نهضت به سمت منشی این ارگان تعیین شد و تا قتل شاپور بختیار در این سمت باقی ماند. او همچنین در تأسیس و مدیریت نامه‌‌ی نهضت ارگان رسمی نهضت مقاومت ملی ایران مشارکت داشت.
در آخرین سالهای زندگی شاپور بختیار نیز وی با همکاری دکتر حسین ملک و مهندس عزت الله راستکار و پشتیبانی دکتر شاپور بختیار و دکتر عباسقلی بختیار به تأسیس مجله‌ی پژوهشی سهند اقدام کرد و تا پایان انتشار آن در چندین سال بعد در اداره‌‌ی آن شرکت داشت.
رحیم شریفی که از طریق عضویت در حزب ایران عضو جبهه ملی ایران نیز بشمارمی آمد از سنخ آن مبارزان ملی بود که به هیچ عنوان سر آشتی با حکومت ارتجاعی خمینی و همدستانش را نداشت و تا پایان عمر به آرمانهای نهضت ملی و بنیادگذار آن دکتر محمـد مصدق وفادار ماند.
ما درگذشت این یار وفادار شاپور بختیار و نهضت مقاومت ملی را به خانواده ی ارجمند وی، به حزب ایران، به خانواده ی وسیع نهضت ملی و همه‌‌ی آزادیخواهان کشور تسلیت می گوییم و خود را در اندوه آنان شریک می دانیم.
ایران هرگز نخواهدمرد
یکشنبه پنجم دیماه ۱۴۰۰
نهضت مقاومت ملی ایران
