***
دادستانی شیراز با ارسال پیامکی به معلمان این استان، برگزاری تجمع را ممنوع اعلام کرده است: «صدور و انتشار فراخوان و شرکت در هرگونه تجمع فاقد مجوز که موجب سوء استفاده عناصر معاند شود، ممنوع است.»
ولی معلمان شیرازی علی‌رغم دریافت این پیامک به گواه تصاویر منتشر شده، در تجمعی چند هزار نفری مقابل اداره کل آموزش و پرورش این استان تجمع کردند و خواهان رسیدگی مطالبات خود شدند.
این اولین بار نیست که فرهنگیان از پی‌گیری مطالبات خود منع و به برخورد امنیتی و قضایی تهدید یا بازداشت و زندانی می‌شوند. در آخرین نمونه از این دست، می‌توان به بازداشت و آزادی «رسول بداقی» بازرس «شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان» در تهران، بازداشت و ضرب و شتم «آمانج امینی» فعال صنفی معلمان در سقز، احضار «زهرا فدایی فرد» دبیر آموزش و پرورش بیرجند به اداره اطلاعات این شهرستان و یا احضار هفت نفر از اعضای «انجمن صنفی معلمان شاغل و بازنشسته شهرستان کرمانشاه» به اداره اطلاعات این شهر در روزهای سه‌شنبه ۹ و ۱۰ آذر و تهدید آن‌ها برای عدم حضور در تجمع اشاره کرد. اگرچه معلمان احضار شده علی‌رغم این تهدیدات، در تجمعات آذر حاضر شده و مطالبات صنفی خود را همراه با سایر معلمان پی‌گیری کردند.
نکته‌ای که دور تازه تجمعات صنفی معلمان را از دوره‌های گذشته متمایز می‌کند، این است که تمام گروه‌ها، انجمن‌ها و کانون‌های صنفی عضو شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در یک اقدام مشترک و متحد، پی‌گیر رسیدگی به مطالبات خود شده‌اند؛ مطالباتی که بخش اعظم آن‌ها به مساله معیشت و منزلت معلمان ایران باز می‌گردد.
احضار ۱۰۰ معلم در روزهای اخیر
«محمد حبیبی»، سخن‌گوی کانون صنفی معلمان در تحلیل خود از تجمع دوم دی که در کانال کانون صنفی معلمان ایران منتشر کرده است، ضمن تاکید بر مطالبات برحق معلمان، از احضار بیش از ۱۰۰ نفر از معلمان در سراسر کشور از سوی نیروهای امنیتی خبر می‌دهد و می‌گوید: «فشار و تهدید برای لغو تجمع، خواسته اصلی نیروهای امنیتی بود. در تجمع دوم دی هم در تهران و شیراز جو به شدت امنیتی حاکم بود، به طوری که در شیراز اجازه حرکت معلمان به سمت اداره کل را نداده بودند. اما همکاران در خیابان‌های اطراف اداره کل تجمع و با گسترده شدن تجمع، نیروهای امنیتی عقب‌نشینی کردند. در تهران هم نیروهای امنیتی اجازه برگزاری تجمع مقابل سازمان برنامه و بودجه را ندادند. با این حال، همکاران با تجمع گسترده خود در مقابل مجلس، یک راهپیمایی باشکوه برگزار کردند.»
به گفته این فعال صنفی، با وجود فشارهای امنیتی، تعدادی از معلمان زن در وسط میدان بهارستان اقدام به بست‌نشینی کردند. این حضور معلمان زن و تحصن آن‌ها در میان میدان با وجود تهدیدها، یک ساعت ادامه یافت.
او از برگزاری تجمع دوم دی در بیش از ۸۰ شهر بر اساس ویدیوهای دریافت شده خبر می‌دهد: «برآورد ما این است که تجمع در بیش از یک‌صد شهر برگزار شده و نسبت به تجمع ۲۲ آذرماه گستردگی بیشتری داشته است. به هر حال، با توجه به فشار نیروهای امنیتی و بر اساس تصاویر و فیلم‌های رسیده به دست ما، شعار اصلی این تجمع در بیشتر شهرها، آزادی معلمان زندانی بوده است. شورای هماهنگی به عنوان سازمان دهنده این تجمع تلاش کرد با تشکیل گروه انتظامات، از ایجاد فشار در برگزاری تجمع جلوگیری کند؛ نکته‌ای که در برابر فشار نیروهای امنیتی، موفقیت‌آمیز بود و تجمع به صورت کاملا مسالمت‌آمیز برگزار شد. گزارش‌های محدودی هم از برخورد با معلمان در تهران و شیراز دریافت کردیم ولی تا این ساعت خبر بازداشت هیچ معلمی را نداشته‌ایم.»
محمد حبیبی در پایان از آمادگی تشکل متبوع خود و شورای هماهنگی برای مذاکره با مجلس و دولت خبر داد و افزود: «ما حاضر به مذاکره بر سر مطالبات خود هستیم. تصور ما این است که اگر مطالبات ما به درستی محقق نشوند، باید شاهد ادامه برگزاری این تجمعات در هفته‌های پیش رو باشیم.»
تهدید امنیتی برای ایجاد ترس است
یکی از معلمان حاضر در تجمع شهر شیراز که پیامک تهدیدآمیز دادستانی را دریافت کرده ولی در تجمع دوم دی حضور داشته است و به دلایل امنیتی مایل به بردن نام خود نیست، به «ایران‌وایر» می‌گوید: «بازداشت افراد به قصد ایجاد ترس در بین فعالان صنفی است. اما معلمان با حضور چشم‌گیر خود ثابت کردند هیچ هراسی برای پی‌گیری مطالبات قانونی خود ندارند. کسانی هم که بازداشت شدند، همه در چارچوب قانون به اعتراض صنفی خود پرداخته بودند. ولی تجربه ثابت کرده تهدید فعالان صنفی و زدن اتهامات امنیتی با شکست مواجه شده است. حکومت باید به جای برخورد قهری با مطالبه‌گران در هر سطحی، به خواسته‌های آن‌ها پاسخ منطقی و اصولی بدهد. برخورد امنیتی فقط هزینه حکومت را در اداره کشور بالاتر خواهد برد.»
مطالبات معلمان چرا تهدید امنیتی است
مساله اجرای طرح رتبه‌بندی، مطابق با ۸۰ درصد هیات علمی برای شاغلین و هم‌سان‌سازی بازنشستگان معادل با ۹۰ درصد دریافتی شاغلین، مطالبه جدی معلمان است. از دیگر مطالبات آن‌ها، آموزش رایگان دانش‌آموزان، حذف سهمیه‌های تحمیل شده بر کنکور و امکان تشکل‌یابی مستقل و برگزاری مجمع عمومی برای آن بوده است. اما هیچ یک از این مطالبات از سال ۱۳۸۶ تا امروز محقق نشده‌اند.
طرح رتبه‌بندی معلمان پس از کش و قوس‌های فراوان و کاهش متعدد رقم پیش‌بینی شده، بنا بود در نهایت با ۲۵ هزار میلیارد تومان اجرا شود. اما نمایندگان مجلس شورای اسلامی آن را به رقم ۱۲هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان کاهش داده‌اند؛ رقمی که با آن، معضل کاهش قدرت خرید نمایندگان به هیچ عنوان جبران نخواهد شد.
با همه این کش و قوس‌های تصویب لایحه، وقتی صحبت‌های «حسین عرب اسدی»، معاون رییس سازمان امور استخدامی ایران را بشنویم، در می‌یابیم لایحه بیشتر برای فریب افکار عمومی در مجلس تصویب شد.
او گفته است: «بار مالی اجرای رتبه‌بندی معلمان برای سال جاری دیده نشده است و دولت اعتباری ندارد که تامین کند و از ابتدای سال ۱۴۰۱، حدود ۲۵ هزار میلیارد تومان برای آن در نظر گرفته‌ایم.»
این معلم شیرازی در ادامه به «ایران‌وایر» می‌گوید: «ما با رویکرد ایدئولوژیک و سیاسی در عرصه آموزش و پرورش مخالفیم. با عزل و نصب مدیران استانی از سوی نمایندگان و دخالت بی‌مورد آن‌ها در مسایل کلان آموزشی هم مخالفیم. انتقادهای ما برای اصلاح روش در وزارت‌خانه چرا باید با برخورد امنیتی مواجه شود؟»
او در ادامه به زندگی زیر خط فقر بازنشستگان فرهنگی اشاره می‌کند: «باورتان می‌شود که حقوق بازنشستگان فرهنگی دو برابر زیر خط فقر است؟ از بیمه کارآمد هم محروم هستند. قانون هم‌سان‌سازی بازنشستگان مبتنی بر قانون مدیریت خدمات کشوری هم برای آن‌ها اصلا اجرا نمی‌شود. این در حالی است که معلمان در سایر کشورهای جهان جایگاهی به مراتب ارزشمند دارند. آن‌ها تربیت دهندگان نسل آینده هستند، چرا باید در ایران با این وضعیت فلاکت بار روبه‌رو باشند؟»
این معلم در پایان صحبت‌های خود به وضعیت سایر معلمانی اشاره می‌کند که اصلا در طرح رتبه‌بندی دیده نشده‌اند: «حقوق معلمان بخش خصوصی در مدارس غیردولتی، معلمان نهضت سوادآموزی، خرید خدمات، نیروهای خدماتی و سایر بخش‌ها هم باید با توجه به رتبه‌بندی، افزایش پیدا کند. ما یک مجموعه واحد هستیم. نسبت به این همه ستم به فرهنگیان بی‌ز‌اریم. در مقابل این همه ظلم سکوت نمی‌کنیم.»
ایران وایر
