به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



سه‌شنبه، خرداد ۲۵، ۱۳۸۹

   تورج نگهبان   
از من بگذر
غمگین چو پائیزم از من بگذر / شعری غم انگیزم از من بگذر
سر تا به پاعشقم، دردم، سوزم / بگذشته در آتش، شب چون روزم
بگذار ای بی خبر بسوزم / چون شمعی تا سحر بسوزم
دیگر ای مه به حال خسته بگذارم / بگذر و با دل شکسته بگذارم
بگذر از من تا بسوز دل بسوزم / در غم این عشق بی حاصل بسوزم

به حکم تو بیش از گریستن باید خندید

در نامه سرگشاده عده‌ای از روزنامه‌نگاران و فعالان جنبش زنان، به «ژیلا بنی‌یعقوب» می خوانیم: «ژيلا جان، بر حکمی که به تو دستور ۳۰ سال ننوشتن! صادر کرده، بيش از گريستن بايد خنديد. بايد خنديد به کسی که فکر می‌کند تو می‌توانی از اين پس زنده باشی و آب ننوشی. زنده باشی و غذا نخوری. زنده باشی و نفس نکشی. زنده باشی و ننويسی. اين، درست مثل همان است. نوشتن برای تو، چيزی مثل نفس کشيدن است و تو درست همانطور که نفس می‌کشی و آب می‌نوشی، درست مثل همان، خواهی نوشت!»
این نامه در ادامه می‌افزاید: «قاضی تو نمی‌داند اين را! راز کوچک ما را نمی‌داند او. که ما، همان مايی که با هم، در کنار هم، برای هم و برای داشتن حق برابر زنان و مردان پيش آمده ايم، همه يک نام داريم. همه می‌توانيم در آنی، ژيلا شويم. می‌توانيم برای او، با او و به جای او ده‌ها خبر و مقاله و گزارش بنويسيم. می‌توانيم صدای او شويم و بپرسيم. نگاه او شويم و بکاويم. حنجره او شويم و فرياد کنيم. ژيلا جان معلوم است که قاضی تو از جنبش زنان ايران هيچ نمی‌داند! راستی مگر تو چه گفته‌ای و نوشته‌ای که اين همه بر آنها گران آمده است ؟ از حق پايمال شده نوشته‌ای؟ از آزادی سخن گفته‌ای؟ از برابری زن و مرد گفته ای و نوشته‌ای؟ بهای آزاد انديشی در سرزمين ما بهای سنگينی است. ۳۰ سال ننوشتن بهای " از برابری نوشتن" است. اما راستی می‌دانی بهای نيانديشدين، آن هم برای يک زن چيست؟ بهای خموش و ساکت و فرمانبردار بودن زن، عمری در "عافيت سايه"، زيستن است و تو زن اين سايه زيستی نيستی.»

نظر دولت ایران درباره
 'سفر چند خواننده مقیم لس‌آنجلس به ایران'

طی هفته های گذشته، خبر ورود چند خواننده مشهور ایرانی مقیم امریکا از جمله حبیب محبیان (معروف به حبیب)، نصرالله معین (معروف به معین)، و بیژن مرتضوی به ایران در سایت های خبری این کشور منتشر شده است.
حبیب محبیان که پس از نوشتن نامه ای به محمود احمدی نژاد، از حدود شش ماه پیش در ایران به سر می برد، با "یک مقام ارشد دولتی" دیدار کرده و پس از آن، برای انتشار آلبوم خود در ایران درخواست صدور مجوز ارائه کرده است.
رئیس دفتر موسیقی ارشاد، چندی پیش با تأیید این خبر گفته بود که دفتر موسیقی در زمان اعطای مجوز به آلبوم‌ها مشخصا موسیقی و شعر آثار را بررسی می‌کند و "البته درخصوص صلاحیت‌ افراد نیز از مراجع ذیصلاح نیز استعلام خواهد کرد."
آقای رحیم مشایی در جمع خبرنگاران در پاسخ به سؤالی درباره ورود تعدادی از خواننده‌های قبل از انقلاب به داخل کشور گفت که فعالیت هنری در همه بخش‌ها از جمله موسیقی برای همه‌ هنرمندان در داخل و خارج از کشور آزاد است و برگشت به ایران برای کسی مشکلی ندارد، مگر این‌که جرمی مرتکب شده باشد. او در عین حال گفت:"خروج از کشور قابل منع کردن است، آن هم به شرط این‌که حکم از دستگاه قضایی برای کسی صادر شده باشد و ممنوعیت قانونی داشته باشد. اگر کسی به نحوی از نظر قضایی حکمی برایش صادر شده باشد که نتواند از کشور خارج شود، باید در حکم آن آمده باشد."
این در حالی است که طی ماه های گذشته، از خروج تعدادی از هنرمندان ایرانی از ایران جلوگیری شده است. سیمین بهبهانی، شاعر، فاطمه معتمد آریا، بازیگر، جعفر پناهی، کارگردان، و مجتبی میرطهماسب، مستندساز، از جمله کسانی هستند که در فرودگاه امام خمینی تهران اجازه خروج از ایران را پیدا نکردند.