به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



پنجشنبه، مرداد ۰۲، ۱۳۹۳

برای کودکان غزه:

اگر می‌توانستم نجاتشان می‌دادم
 تصاویر این‌روزهای بچه‌های غزه واقعا دلخراش است.
اما چه کاری از ما برمی‌آید؟
به گمان من تنها کاری که از ما برمی‌آید این است که هرچه بیشتر کار کنیم و در کارهایمان از صلح و دوستی و آرامش که حق طبیعی بشر برای زندگی است حرف بزنیم. فکرکردن به حال‌وهوای این ‌روزهای بچه‌های غزه حتی دشوار است.
اگر می‌توانستم نجاتشان می‌دادم. متاسفانه مشکل خشونت، فقط به غزه محدود نمی‌شود.
این روزها خشونت همه جا را گرفته.
فقط برای بچه‌های غزه ناراحتیم اما یادمان می‌رود کمی این سوتر در عراق کودکانی زیر جنایات داعش هم جان می‌دهند.
یا کودکان سوریه را هم فراموش می‌کنیم.

باید حواسمان باشد که برای خاورمیانه ما چه نقشه وحشتناکی کشیده‌اند.
خود ما اهالی خاورمیانه هم که انگار به این دسیسه‌ها دامن می‌زنیم. وقتی این‌روزها در منطقه ما مسلمانان علیه یکدیگر می‌جنگند، دیگر چه می‌شود گفت؟
من فکر می‌کنم دشمن اصلی در درون خود ماست. دشمن خشونت‌طلب درونمان را پیدا کنیم و بکشیم.

مرضیه برومند