نگرانی خانواده‌های زندانیان از سکوت مقامات قضایی
فائزه عبدی‌پور، از دراویش گنابادی
فائزه عبدی‌پور، از دراویش گنابادی به کمپین حقوق بشردر ایران گفت با گذشت بیش از چهل روز بیخبری از هشت درویش گنابادی در زندان، قوه قضائیه از پاسخگویی درباره دلیل قطع ارتباط و ممنوعیت ملاقات و تلفن خودداری می‌کند و اظهارات
متناقض مقامات قضایی خانواده‌های آنان را بیش از پیش نگران کرده است.
فائزه عبدی پور فعال دانشجویی و همسر محمد شریفی یکی از دراویشی که در بیخبری به سر می برند، روز هیجده مهر ۹۷ به کمپین گفت مقامات قضایی توضیح درستی به خانواده زندانیان نمی دهند و با اظهارات متناقض خانواده ها را نگران و سرگردان کرده‌اند.
این فعال دانشجویی درباره تناقضات مقامات قضایی به کمپین گفت: « مقامات قضایی خانواده‌ها رو پاسکاری میکنند، پیش رستمی دادیار ناظر بر زندان که مراجعه میکنند می‌گویند بچه ها در زندان بزرگ هستند ملاقاتشان آزاد است حق تماس هم دارند، پیش فرزادی رئیس زندان بزرگ هم که می روید می‌گویند نه اینجوری نیست و از مقامات بالا و از جمله رستمی دادیار زندان دستور آمده که اینها در انفرادی باشند و حق ملاقات و تماس تلفنی ندارند، ولی معاون زندان می‌گوید تلفن و ملاقاتشان ممنوع نیست و خودشان دوست ندارند زنگ بزنند یا ملاقات کنند که مشخصه کذب محض است. شنبه این هفته (۱۴ مهر) هم که خانواده‌ها برای پیگیری رفته بودند گفتند تا آذر ماه اجازه تماس و ملاقات به آنها داده نمی‌شود و در انفرادی زندان تهران بزرگ هستند.»
رضا انتصاری، محمد شریفی‌مقدم، کسری نوری، مرتضی کنگرلو بیلچی، سینا انتصاری، مهدی اسکندری، امیر نوری و حسام معینی نام این دراویش است. خانم عبدی‌پور، همسر محمد شریفی‌مقدم، گفت حتی زندان محل نگهداری آنان هم مشخص نیست و ممکن است به زندانی دیگر منتقل شده باشند. تحصن دراویش مرد در زندان تهران بزرگ که به انتقال آنان به انفرادی منجر شد، واکنشی بود به حمله به زنان درویش در زندان قرچک در روز ۲۳خرداد ۹۷که با ضرب و شتم و فیلمبرداری از آنان همراه بود. حمله‌ای که با واکنش دراویش زندانی تهران بزرگ و تحصن و اعتصاب غذای آنان روبرو شد.
فائزه عبدی پور به کمپین گفت بیخبری و اظهارات متناقض مسئولان قضایی خانواده و دوستان هشت درویش گنابادی را نگران کرده که نکند بلایی سرشان آمده است که زندان نمی‌خواهند خانواده ها مطلع شوند. به گفته خانم عبدی پور دادستان تهران درباره پرونده جدید و اتهامات مطرح شده به خانواده ها توضیحی ارائه نکرده اند: «گفتند پرونده جدیدی براشان باز شده و معلوم نیست اتهامشان چیست و به خانواده ها جواب درستی نمی‌دهند هیچ قانونی هم نیست که این محرومیت ها را توجیه کند. این بیخبری خانواده ها رو نگران کرده که نکند که بلایی سر آنها آوردند که نمی‌خواهند خانواده ها آنها را ببینند.»
این فعال دانشجویی به کمپین گفت علیرغم ضرب و جرح هشت درویش قبل از فرستادن به انفرادی، آنان درمان نشده‌اند و زندان از تحویل وسایل شخصی آنان خودداری کرده و گفته باید مجددا از فروشگاه زندان بخرند: «اینها با ضرب و شتم و در وضعیت جسمی بدی به انفرادی فرستاده شدند و علاوه بر این وسایل شخصیشان مثل پتو لباس را به آنان ندادند، درمان هم نشدند، خانواده ها پیگیری زیادی کردند که باید این وسایل به آنها برسه ولی ولی مقامت قضایی گفتند در نهایت می‌توانند از زندان دوباره بخرند که خیلی هم گران است و تازه گفتند باید ببینیم آیا می شود به دستشون برسونه یا نه، جان آدم ها برایشان مهم نیست و در همین شرایط هم دنبال بیزینس زندان هستند.»
فائزه عبدی پور وضعیت آب و غذا و بهداشت در زندان بزرگ را «خیلی بد و فرای تصور» توصیف کرد به طوری که حتی بعد از جوشاندن نیز بو و مزه نامطبوع دارد: «وضعیت بهداشت و خوراک و آب در زندان تهران بزرگ بد و فرای تصور است، آب زندان تهران بزرگ حتی بعد جوشاندن هم بو و مزه نامطبوعی دارد، برای همین باید خودشان از فروشگاه زندان آب معدنی بخرند، چون آب خود زندان سریع رسوب می‌کند و دچار بیماری‌های کلیوی می‌شوند. غذای زندان هم به دلیل بی کیفیتی قابل خوردن نیست و زندانیان گفتند اصول بهداشتی هم رعایت نمی‌شود و تاکنون بارها سوسک و فضله موش پیدا شده.»
