یکم آذر ماه امسال، بیست و دومین سالگشت دشنه آجین شدن پویندگان سرفراز راه آزادی و استقلال ایران یا راه دکتر محمد مصدق، شهیدان پروانه و داریوش فروهر به دست جنایتکاران کوردل است. پروانه و داریوش فروهر از آغاز جوانی به نهضت ملی ایران پیوستند و در برابر استبداد و سلطه ی بیگانه و برای دموکراسی و استقرار حاکمیت ملی به پیکار پرداختند و جان خود را در راه آرمان های میهن گرایانه و ملت باورانه فدا نمودند. اما حماسه ای جاودان در تاریخ ایران زمین از خود به یادگار نهادند. آنان تا واپسین دم حیات در حزب ملت ایران همراه با هم اندیشانشان شجاعانه و خردمندانه از تلاش برای منافع ملی دست نکشیدند. دریغا که ۲۲ سال پس از شهادت آن ها و نیز محمد مختاری و محمد جواد پوینده، فرهیختگان کانون نویسندگان ایران و دیگرانی که نامشان در پرونده آورده نشده، هم چنان پرونده ی این جنایات هولناک سازمان یافته توسط بخشی از حاکمیت، گشوده مانده و به سرانجامی نرسیده است و پرسش های بی شمار افکار عمومی پاسخی در خور نگرفته است و قریب یک دهه است که اجازه ی برگزاری مراسم یادبود رسمی نیز به دوستداران و بازماندگان آنان داده نشده است.
بانوی شجاع و حقگرا پرستو فروهر در طول این سال ها با همراهی حقوقدانان برجسته، پیگیر این پرونده بوده و پیوسته یادآور شده است، “داد خواهیم این بیداد را”.
جبهه ی ملی ایران ضمن گرامیداشت یاد آن شهیدان گرانقدر بر ضرورت پاسخگویی مقامات مسوول در قبال نقاط مبهم این
پرونده ی ملی تاکید می ورزد و خواهان آن است که برای مبارزه ی ریشه ای با خشونت و خودکامگی به ویژه خشونت سازمان یافته ی مستظهر به حمایت صاحبان قدرت و پیشگیری از باز تولید آن، قضاتی بی طرف در دادگاه هایی علنی با حضور حقوقدانان و وکلای خوشنام و ناوابسته به حاکمیت، امکان پیگیری حقوقی این مساله را بیابند و ملت ایران را در جریان نتایج آن قرار دهند.
سی ام آبان ماه ۱۳۹۹ خورشیدی
تهران – شورای مرکزی جبهه ملی ایران
