وضعیت معیشتی کارگران ایرانی در سطح «بحران» قرار دارد
بر اساس آمار رسمی، جامعه‌ی کارگری در ایران با احتساب بازنشستگان و خانواده های آنان، نزدیک به ۴۸ میلیون نفر اعلام شده است. سخن از مشکلات و اوضاع معیشتی کارگران، سخن از مشکلات بیشتر از نیمی از جامعه ایران است. جامعه‌ای که از یک سو با بحران بیماری کرونا درگیر است و از سوی دیگر با سوء مدیریت و بی‌عدالتی. بی‌ثباتی قیمت‌ها، تورم افسار گسیخته، دستمزدهای ریالی و چندین برابر زیر خط فقر و هزینه‌های دلاری، زندگی میلیون ها کارگر و مزدبگیر را در سراشیبی سقوط قرار داده است. بر اساس اعلام کارشناسان اقتصادی خط فقر ۱۰ میلیون تومان اعلام شده است اما کارگران هنوز بین ۳ تا ۴ میلیون تومان حقوق دریافت می‌کنند. اقتصادی که در آن طبقه کارگر زیر خط فقر زندگی می کند اقتصادی عقب افتاده و استثماری است کارگران از یک سو بایستی با سوء مدیریت و جهل و بی توجهی و فساد های نجومی مدیران و تصمیم‌گیران و قانونگذاران روبرو شوند و از سوی دیگر باید درگیر و نگران بیماری و مرگ ناشی از کرونا باشند. سرانه درمان برای کارگران ناچیز است و بودجه‌ای برای همسان‌سازی مستمری بازنشستگان وجود ندارد. سرمایه کارگران به آسانی به تاراج می‌رود و معیشت کارگران در گرو تصمیم‌های نابخردانه و درگیری‌های سیاسی، روز به روز نابود می‌شود. این روزها کارگران برای تامین نیازهای ابتدایی سفره خانواده خود هم با سختی روبرو هستند و نمی‌توانند از پس هزینه‌های سرسام‌آور زندگی برآیند.
در این شرایط باید از حاکمیت پرسش کرد که راهکار شما برای حل مشکلات جامعه کارگری چیست و چرا هر ساله این مشکلات بیش از پیش افزایش می‌یابد؟ آیا ارکان زندگی کارگران بایستی گروگان تفکرات و سیاست های جاهلانه و اقدامات ایدئولوژیک شما باشد؟ سیاست های نا درست باعث ایجاد تورم و گرانی طاقت فرسا در کشور شده و آثار آن بر سر اقشار کم در آمد جامعه فرو می‌ریزد. از سوی دیگر قوانین غیر کارشناسی برای جامعه کارگری بحران مضاعف و فاجعه باری را رقم زده است. بر اساس گفته‌ی معاون وزیر کار، ۹۸ درصد از جامعه کارگری قراردادی هستند و این مفهومی جز فاجعه برای این قشر زحمتکش ندارد.
در جامعه‌ای که در نتیجه سوء مدیریت، رشد اقتصادی منتفی شده و حکومت توانایی ایجاد اشتغال را نداشته باشد، عرضه و تقاضا در بازار کار همخوانی نخواهد داشت و از سوی دیگر اگر امنیت شغلی وجود نداشته باشد باید شاهد اخراج گسترده کارگران باشیم. قراردادهای موقت امنیت اقتصادی و روانی جامعه کارگری را هدف قرار داده و فشارهای مضاعفی را بر کارگران و خانواده‌های آنان وارد میکند. این مشکلات از جامعه بدون شک وارد محیط خانواده کارگران خواهد شد و یک سیکل معیوب اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و روانی در جامعه ایجاد می نماید که هزینه‌های بیشماری را به تمامی جامعه تحمیل میکند.
جبهه ملی ایران با گرامیداشت روز جهانی کارگر خواستار احقاق حقوق کارگران شرافتمند ایران است و اعتقاد دارد تامین این حقوق جز در سایه آزادی و استقرار یک حاکمیت ملی و مردم‌سالار تحقق نخواهد یافت.
تهران- دهم اردیبهشت ماه ۱۴۰۰
هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران
