 |
| گیسو فغفوری |
زمانی انجمن صنفی داشتیم
می‌دانیم که ارزش‌ها و اصول تغییر کرده است؛ می‌دانیم ما انجمن صنفی نداریم. اما درک برخی از اتفاقات هنوز برایمان عجیب است. مثلا همین اتفاقی که دیروز در مجلس رخ داده است؛ واقعا اتفاق افتاده است، شاهد هم وجود دارد. یک نماینده مجلس با مشت به صورت یک خبرنگار زده است، یقه‌اش را گرفته و کشان‌کشان به سمت حراست برده، فایل دستگاه ضبطش را هم پاک کرده‌اند و حتی قرار شده است که ممنوع‌الورود شود.
برای این رفتار هم دلیلی داشته؛ چون از نحوه سؤال‌پرسیدن خبرنگار خوشش نمی‌آمده است. از نظر نماینده «ارومیه» در مجلس، خبرنگار «روزنامه ایران» اهمیت و جایگاه ترک‌زبانان و نقششان در دفاع از ایران و شیعه را درک نمی‌کرده است و خبرنگار هم استدلال نماینده مجلس برای اهمیت تشکیل فراکسیون ترک‌زبانان مجلس را درک نمی‌کرده است.
این تفاوت عقیده سبب شده است که نماینده خود را در این جایگاه ببیند که با خبرنگار زدوخورد فیزیکی کند. این اتفاقات واقعا در مجلس رخ داده است؛ مهم هم نیست که اصلاح‌طلبان یا کسانی که با لیست «امید» به مجلس آمده‌اند، حدود صد نفر هستند. مهم هم نیست که این خبرنگار آن‌طورکه نادر قاضی‌زاده برایش مهم بوده به چه کسی رأی داده، فارغ از تمام علاقه‌مندی‌های سیاسی، در مجلس و مکان قانون‌گذاری یک نفر- خبرنگار که وظیفه‌اش اطلاع‌رسانی است- را به دلیل دریافت اطلاع و خبر کتک زده‌اند.
در مدت کمتر از چند دقیقه مجموعه‌ای از رهنمودها و توصیف‌ها و واکنش درباره این اتفاق با اشاره به سابقه نماینده در شبکه‌های عمومی منتشر شد، به همراه مجموعه‌ای از عکس‌های این نماینده که می‌توان حالت استهزا را در آن دید. کمتر کسی هست که فایل تصویری سخنان این نماینده که مجموعه‌ای از توهین به خانم‌ها و توهین درباره رزمندگان را دربر می‌گرفت، از یاد برده باشد. کمتر کسی فراموش کرده بود که او خود را به‌عنوان رزمنده، معرفی کرد، کمتر کسی آن سخنان را فراموش کرد. الان هم همه مدام یادآوری می‌کنند گذشتن به‌راحتی از آن فیلم و نحوه‌ای که نمایندگان لیست امید به‌سادگی از آن عبور کردند، درست نبود. اما همه این مسائل سیاسی و بده‌بستان‌ها جای خود دارد، اما سؤال بی‌جواب برای همه ما این است که جایگاه خبرنگار کجاست؟ یک خبرنگار با توجه به تمام قوانینی که درباره انتشار آزاد اطلاعات وجود دارد، تا کجا امنیت دارد؟ تا کجا کسی می‌تواند از خبرنگار حمایت کند؟ هرچند بسیاری جواب این سؤال را می‌دانند که نحوه رفتار نماینده تحت هیچ شرایطی نمی‌تواند درست باشد اما میزان حمایت از او تا کجاست؟ ما خبرنگاران مدام یادمان می‌افتد که زمانی انجمن صنفی داشتیم.
در مدت کمتر از چند دقیقه مجموعه‌ای از رهنمودها و توصیف‌ها و واکنش درباره این اتفاق با اشاره به سابقه نماینده در شبکه‌های عمومی منتشر شد، به همراه مجموعه‌ای از عکس‌های این نماینده که می‌توان حالت استهزا را در آن دید. کمتر کسی هست که فایل تصویری سخنان این نماینده که مجموعه‌ای از توهین به خانم‌ها و توهین درباره رزمندگان را دربر می‌گرفت، از یاد برده باشد. کمتر کسی فراموش کرده بود که او خود را به‌عنوان رزمنده، معرفی کرد، کمتر کسی آن سخنان را فراموش کرد. الان هم همه مدام یادآوری می‌کنند گذشتن به‌راحتی از آن فیلم و نحوه‌ای که نمایندگان لیست امید به‌سادگی از آن عبور کردند، درست نبود. اما همه این مسائل سیاسی و بده‌بستان‌ها جای خود دارد، اما سؤال بی‌جواب برای همه ما این است که جایگاه خبرنگار کجاست؟ یک خبرنگار با توجه به تمام قوانینی که درباره انتشار آزاد اطلاعات وجود دارد، تا کجا امنیت دارد؟ تا کجا کسی می‌تواند از خبرنگار حمایت کند؟ هرچند بسیاری جواب این سؤال را می‌دانند که نحوه رفتار نماینده تحت هیچ شرایطی نمی‌تواند درست باشد اما میزان حمایت از او تا کجاست؟ ما خبرنگاران مدام یادمان می‌افتد که زمانی انجمن صنفی داشتیم.
گیسو فغفوری / شرق
