زنان ایرانی، بطور خستگی ناپذیری، هرگونه نابرابری در هر زمینۀ ممکنِ زندگی خصوصی یا عمومی را به چالش کشیده‌اند؛ از مبارزه علیه حقوق نابرابر خانوادگی تا دسترسی یکسان به تحصیل و کار، از داشتن حق بازی و ورزش بدون محدودیت و تماشای مسابقات ورزشی در استادیوم‌ها، تا حق شرکت در رهبری سیاسی کشور به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری.
طی هفته های گذشته، در یکی از وسیع‌ترین امواج اعتراضات مردم، در بیش از ۸۰ شهر بزرگ و کوچک ایران، از زمان جنبش سبز ۲۰۰۹، دوباره شاهد حضور فعال زنان در این اعتراضات بودیم.
زنان ایرانی، همواره نقش فعالی در مبارزه علیه مصائب اقتصادی، فساد روز افزون، سرکوب، بخصوص تبعیض و خشونت بر پایۀ جنسیت و گرایشات جنسی و تفاوت های قومی و مذهبی در ایران، ایفا کرده اند. به علاوه در سی سال گذشته جنبش حقوق زنان، رکن اصلی مبارزات ایرانیان برای حقوق مدنی و دمکراسی تحت حکومت مذهبی بوده است.
با این وجود، فمینیست‌های ایرانی و فعالین جنسیتی، همانند سایر فمینیست‌ها در کشورهایی با اکثریت مسلمان، اغلب از دو طرف در منگنه قرار دارند؛ از یک سو در داخل ایران، درگیر سیستم پدرسالارانۀ فرهنگی و قانونیای هستند که توسط روحانیت حاکم و بنیادگرایان افراطی تقویت می‌شود، و از سوی دیگر، درگیر نیروهای مداخله‌گر در غرب هستند که نقض حقوق زنان را به نفع خودشان مورد سوء استفاده قرار میدهند.
در ۲۶ دسامبر، دقیقاً چند روز پیش از خیزش سراسریِ مردم در ایران، عکس زن ایرانیِ شجاعی از طریق شبکه های اجتماعی توجه بسیار را در جهان جلب نمود. این زن بی آن که حجابی بر سر داشته باشد، بر بالای سکویی ایستاده بود و روسری سفیدش را که بر سر میلهای بسته بود، به آرامی تکان می‌داد. او اولین زنی نبود که حجاب اجباری را به چالش می‌کشید؛ عملکرد او قسمتی از جنبش حقوق زنان، بالاخص کمپین ضد حجاب اجباری بود که پوشش زنان را اختیاری می‌داند.
متأسفانه برخی از افراد و رسانه‌های دست راستی در آمریکا ، این حرکت ضد حجاب اجباری را مورد سوء استفاده قرار دادند تا فمینیست‌های آمریکایی را بکوبند و آنها را که همواره در جنبش‌های مقاومتی علیه تبعیض جنسیتی و خط مشی‌ها و سیاستهای واپسگرا حضور داشته اند، از میدان به در کنند. جنبش های مقاومتی که در هریک از دولت‌های حاکم در آمریکا -چه در گذشته و چه در حال- بخصوص در ریاست جمهوری ترامپ، حضور فعال و مداوم داشته‌اند.
کسانی که هیچ سابقه‌ای در دفاع از حقوق زنان آمریکایی در داخل کشور خود ندارند، یکباره مدافع حقوق زنان در خارج از کشور، بویژه حقوق زنان در ایران شده‌اند. طرفه آن که این افراد شور ناگهانی خود را بهانهای برای حمله به گروه‌های مبارز زنان و فعالیت‌های فمینیستی در آمریکا، از جمله حرکت‌هایی مانند «راه پیمایی سراسری زنان» و جنبش «من نیز» کرده‌اند. به ویژه می توان به حمله آنان به برخی زنان روسری به سری که در «راهپیمایی سراسری زنان» شرکت فعال کرده بودند، اشاره کرد که گاه عکس چنین زنان روسری به سر را در برابر آن زن شجاع ایرانی بدون روسری قرار داده به سخره کشیدند.
ما دراین جا اعتراض خود را نسبت به این گونه روش‌های فرصت‌طلبانه و تفرقه برانگیز اعلام می‌داریم. مبارزه زنان ایرانی نمی‌بایست برای بی ارج کردن تلاش فمینیست‌های آمریکایی بکار رود، بخصوص علیه کوشش کسانی که توانستند (سال گذشته) بزرگترین روز اعتراض جهانی زنان در تاریخ را محَقق سازند. زنان ایرانی برای مبارزه با سیاست حجاب اجباری، به برداشتن حجاب روی می‌آورند، درعین حال پیام کمپین آنها حتی عمیق‌تر است. کمپین آنان تلاشی است برای دادن حق انتخاب به زنان در پوشیدن یا نپوشیدن روسری فارغ از زور یا فشار حکومتی. بنابراین به تصویر کشیدن یک زن مسلمان آمریکایی فعال با روسری، به عنوان «فمینیست قلابی» و قرار دادن او در برابر زن شجاع ایرانی بدون روسری تحت عنوان «فمینیست واقعی»، چیزی جز تلاش موذیانه برای ایجاد اختلاف و تنش نیست – و نتیجه‌ای مفید برای مستحکم کردن همبستگی بین المللی و روابط خواهرانۀ فراملیتی جهت به دست آوردن حقوق برابر و حق آزادی انتخاب نخواهد داشت.
زنانی که امروز حجاب اجباری در ایران را به چالش می‌کشند، دقیقاً همان هدفی را در سر دارند که در اوایل قرن بیستم، نخستین زنان فمینیست ایرانی برایش شروع به سازماندهی کردند؛ یعنی کسب شأن و حرمت انسانی. زنان ایرانی، بطور خستگی ناپذیری، هرگونه نابرابری در هر زمینۀ ممکنِ زندگی خصوصی یا عمومی را به چالش کشیده‌اند؛ از مبارزه علیه حقوق نابرابر خانوادگی تا دسترسی یکسان به تحصیل و کار، از داشتن حق بازی و ورزش بدون محدودیت و تماشای مسابقات ورزشی در استادیوم‌ها، تا حق شرکت در رهبری سیاسی کشور به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری.
همان گونه که آمریکائیان کنار ایرانیان و سایر گروه‌های مهاجر ایستادند و به قانون ناعادلانه «منع سفر به آمریکا» اعتراض کردند، فمینیست‌های آمریکایی نیز در کنار زنان ایرانی در مبارزه‌شان برای برابری در ایران و در خارج به عنوان مهاجر می‌ایستند. ما اجازه نخواهیم داد مبارزات مشترک ما برای آزادی و عدالت مصادره گردد و از آن برای حمله کردن به دیگر مدافعان حقوق زنان، سوء استفاده شود. ما اجازه نخواهیم داد که دیگران در بارۀ مبارزه زنان ایرانی برای آزادی، برابری و عدالت، تصمیم بگیرند و از آن علیه سایر زنان در نقاط دیگر سوء استفاده کنند.
ما می‌توانیم و باید مطمئن باشیم که مبارزه‌مان برای حقوق زنان و آزادی، همگام و دارای فصول مشترکی است. ما برای رسیدن به اهداف مشترکی چون دمکراسی، حقوق برابر، صلح و عدم خشونت -بطور ملی و فراملی- فراسوی تفاوت‌های ایدئولوژیک یا مذهبی، نژادی، قومی، و گرایش‌های جنسی، دوش به دوش هم مبارزه خواهیم کرد.
فمینیسم حرکتی مبتنی بر همبستگی و وجوه اشتراک است، و مبارزه ما برای برابری جنسیتی هیچ مرزی نمی شناسد.
سازمان ها و افراد حمایت کننده از این بیانیه همبستگی:
Iranian and American Feminists Declare Solidarity During Iran-wide Protests
January 16, 2018
As the largest wave of protests since the 2009 Green Movement erupted across more than 80 cities and towns in Iran (in late December 2017 to early January of 2018), we again saw women’s active participation.
Women have played an active role in people’s fighting back against the economic hardship, increasing corruption, and oppressive rules in Iran, especially discrimination and violence on the bases of gender, sexuality, religion and ethnic differences. Furthermore, in the past 30 years, the women’s rights movement has become an essential part of the civil rights and pro-democracy struggles of Iranians under the theocratic regime.
However, as in many other Muslim-majority countries, Iranian feminists and gender activists frequently get caught within a double bind: On one hand, there is a patriarchal cultural and legal system reinforced by the ruling clerics and fundamentalists inside the country; on the other are interventionist forces in the West who exploit women’s rights for their own benefit.
On December 26, just a couple of days preceding the surge of protests in Iran, the photo of a brave Iranian woman objecting to the compulsory hijab in Tehran went viral. The woman, seen standing on a platform with her white scarf tied to a pole she is waving gently and her head bare, was not the first one to defy the compulsory veiling; her action was part of the women’s rights movement in Iran, specifically the campaign for freedom of choice concerning women’s dress code.
Unfortunately, some right-wing individuals or media outlets have used the aforementioned anti-compulsory hijab action to score points against American feminists who have been at the forefront of the resistance movement against the sexist actions and regressive policies shown by any governments in the U.S., past or present—especially those of President Trump. Some who have no record of advocacy for American women’s rights at home have suddenly become advocates of women’s rights abroad, particularly in Iran—and, ironically, have used their sudden fervor as an excuse to attack women’s groups, activists and feminist activism in efforts such as the Women’s March and the #MeToo movement. Of particular note were their attacks on some participants or organizers of the Women’s March who were wearing headscarves; attempting to pit them against that brave Iranian woman who had taken off her headscarf. (link)
We hereby raise our objection to such opportunistic and divisive tactics. The struggle of Iranian women should not be used to undermine the work of American feminists, especially those who have worked to build the largest day of an inclusive global protest in the history of the world. While the Iranian women protesting compulsory hijab policies reckon with them by removing their scarves, the campaign’s message is even more astute. Their campaign is one for a woman’s right to wear or not wear a headscarf by their own choosing—not by force and state imposition. Painting an American Muslim woman activist with a headscarf as a “fake feminist” and pitting her against that bare-headed Iranian woman is no more than a cynical attempt to cause conflict—and does nothing to further international solidarity and transnational sisterhood among women fighting for equal rights and freedom of choice. (link)
The women challenging the compulsory hijab in Iran are fighting for their dignity—just as generations of Iranian women have since the first Iranian feminists began organizing in the early 20th century. Iranian women have been tirelessly challenging inequality in every possible area of their public and personal lives—from fighting unjust family laws, to the equal access to education and employment, for the right to play and watch sports in stadiums, to the right to participate in political leadership of their country as a presidential candidate. And so are the women marching in the U.S.—who are, with more energy than ever, fighting hard to end sexual harassment, demanding freedom of choice and challenging racism, homophobia, xenophobia and exploitation.
Just as Americans stood with Iranians and other immigrant groups opposing the unjust travel ban, American feminists have and will continue to stand with Iranian women in their fight for equality at home in Iran and abroad as immigrants.
We will not let our mutual struggles for freedom and justice be appropriated and used to attack other defenders of women’s rights. We will not allow the fight of Iranian women for freedom, equality and justice to be co-opted and used against women elsewhere.
We can, and must, ensure that our fight for women’s rights and freedoms are aligned and intersectional. We will continue to stand shoulder-to-shoulder in this fight for the common causes of democracy, equal rights, peace and non-violence—nationally and transnationally—across ideological or sectarian, racial, ethnic, sexual or national backgrounds.
Feminism is a movement built on solidarity and intersectionality, and our fight for gender equality knows no borders.
Signed - Organizations and Individuals (in alphabetical order):
- Association for Middle East Women’s Studies - Task Force for Human Rights
- Feminist Majority Foundation
- International Civil Society Action Network (ICAN)
- Iranian Circle of Women’s Intercultural Network
- Ms. magazine
- Women’s Intercultural Network
- Women’s March San Francisco
1. Alyce LaViolette, MFT, Alternatives to Violence, Long Beach, CA
2. Amy Tahani-Bidmeshki, PhD, Occidental College
3. Angie Abdelmonem, NSF Postdoctoral Research Fellow and Faculty Association, Arizona State University School for the Future of Innovation in Society
4. Anousheh Machouf, Psychologist
5. Asieh Amini, Iranian Poet, Journalist human/women’s rights activist
6. Ava Homa, Writer and activist-Sunset Beach, CA
7. Azadeh Davachi, Iranian Poet, writer and women’s rights activist
8. Azadeh Kian, Professor of Sociology, Director of CEDREF, University of Paris 7-Diderot
9. Azadeh Pourzand, Co-Founder and Executive Director at Siamak Pourzand Foundation
10. Barbara B Wilson, LCSW, EDPNA, Mental Health Hook Up, Valencia, CA
11. Breny Mendoza, Chair of Gender & Women’s Studies, California State University, Northridge
12. Carmen Perez, Executive Director of The Gathering for Justice, Women’s March Board Member
13. Carmen Rios, Ms. magazine
14. Carol Stabile, Ph.D., University of Maryland, College Park and Fembot Collective
15. Chelo Alvarez-Stehle, Journalist and Documentary Filmmaker, Malibu, California
16. Claudia Sobral, Brazilian Documentary Filmmaker and Cultural worker, Los Angeles, United States
17. Delaram Ali, Women and Children’s Rights Advocate, Iran
18. Dolores Huerta, Dolores Huerta Foundation
19. Efat Mahbaz, Writer and Human Rights Activist, London
20. Ehteram Shadfar, Women’s Rights Activist, Iran
21. Elahe Amani, Chair, Global Circles of Women’s Intercultural Network
22. Elahé Chokraie, Feminist Activist
23. Eleanor Smeal, President, Feminist Majority Foundation
24. Elisabeth Schüssler Fiorenza, Krister Stendahl Professor, Harvard University Divinity School
25. Ellen Dubois, Research Professor, History, UCLA
26. Fariba Boghraty , Business woman, Irvine, CA
27. Farideh Kioumehr, Founder & Executive Director, International Health & Epidemiology Research Center
28. Farzaneh Fathi, Women’s rights activist, Vienna
29. Fatemeh Haghighatjoo, Former Parliament Deputy, Reformist Faction and Women’s Rights Advocate
30. Fatemeh Keshavarz, Director School of Languages, Literatures, and Cultures, Chair of Roshan Institute for Persian Studies, University of Maryland, College Park
31. Firouzeh Mohajer, Translator and Human Rights Activist, Iran
32. Frances S. Hasso, Associate Professor, Duke University, and Editor, Journal of Middle East Women’s Studies
33. Freeda Saba Limonadi, JD, MS Communications, TV Journalist / producer, California
34. Haideh Moghissi, Emerita Professor and Senior Scholar, York University, Toronto, Canada
35. Hasmic Nazarian, Glendale, CA
36. Hellen Nooshei, Accountant, CA
37. Hengameh Abbasi, Radio Producer, Freelance journalist
38. Homa Hoodfar, Professor of Anthropology, Emerita, Department of Sociology and Anthropology, Concordia University, Montreal, Canada
39. Homa Mahmoudi, Ph.D. Clinical Psychologist, Los Angeles
40. Homa Sarshar, Author, award winning journalist & media personality, Los Angeles, California
41. Jamileh Nedaie, Filmmaker, feminist activist
42. Janell Hobson, Ph.D., Chair and Associate Professor of Women’s, Gender, and Sexuality Studies, University at Albany
43. Janet Afary, Professor, Gender and Religious Studies, UCSB
44. Judith Plaskow, Professor, Manhattan College, emerita
45. Karen S. Harper, Advocate for the Hmong population, Long Beach, CA
46. Karon Jolna, Ph.D., Ms. magazine and UCLA Center for the Study of Women
47. Katherine Spillar, Executive Editor, Ms. magazine
48. Kelly Dennehy-Schumann, Women’s March Bay Area Board Member
49. Khadijeh Moghaddam, Iranian Women’s Rights and Environmental Activist
50. Khanum Shaikh, Assistant Professor, Gender & Women’s Studies and Asian American Studies, CSUN
51. Laleh Ramezani, President, Always Best Care Senior Services, Beach Cities
52. Leslie Salzinger, Associate Professor, Gender & Women’s Studies, UC Berkeley
53. Lieve Snellings, UZ Leuven, Campus Gasthuisberg, Belgium
54. Linda Sarsour, Racial justice and civil rights activist, Women’s March Board Member
55. Mahasti Afshar, Ph.D. Independent Scholar
56. Mahboubeh Abbasgholizadeh, Iranian Women Rights Activist, Founder and Director of ZananTV
57. Mahdokht Sanati, Board Member of Iranian Children’s Rights Society in LA, LA, California
58. Mandana Zandian, MD. Iranian Poet, Journalist
59. Mansoureh Shojaee, Writer, Researcher and Human Rights Activist
60. Margaret Towner, Educator, Long Beach, USA
61. Martha Shaughnessy, Communications Lead of Women’s March SF, Founder of The Key
62. Mary Elaine Hegland, Professor of Dept. of Anthropology, Santa Clara University, CA
63. Maryam Ahari, MD, Human/women’s Rights activist
64. Masih Alinejad, Journalist, civil rights activist and founder of “My Stealthy Freedom” campaign
65. Mehrangiz Kar, Lawyer, writer and women’s rights activist
66. Minoo Riahi, Orange County Library, California
67. Mitra Saffari, Social Activist
68. Nahid Husseini, Kingston University, London, and Women’s Rights Activist
69. Nahid Mirhaj, Human/women’s rights activist, Iran
70. Naida Tushnet, PhD. Retired Education Researcher. Long Beach, CA USA
71. Nancy Gallagher, Research Professor, Emerita, University of California, Santa Barbara
72. Nasrin Rahimieh, Professor and Chair of the Department of Comparative Literature, UCI
73. Nasrin Sotoudeh, Attorney at Law and Human/Women’s Rights Activist, Iran
74. Nayereh Tohidi, Professor of Gender & Women’s Studies and Director of Middle Eastern & Islamic Studies, CSUN
75. Nazy Azima, Journalist, translator & writer, Washington DC
76. Neda Bolourchi, Founder/Executive Director, FarsiVoter, CA
77. Nehzat Farnoody, Ph.D., Psychotherapist
78. Nelly Farnoody-Zahiri, Ph.D. Psychologist, Media/Host of Mom Talk-LA
79. Nima Machouf, Epidemiologist
80. Parastou Forouhar, Artist and Women’s Rights Activist
81. Pardis Ghandhari, Women’s Rights Activist
82. Partow Nooriala, Poet, writer and women’s rights activist
83. Parvin Ardalan, Iranian Women’s Rights Activist
84. Parvin Malek - Retired teacher , Fresno CA
85. Rezvan Moghaddam, Iranian Women’s Rights Activist
86. Roja Bandari, Ph.D. Iranian Women’s Rights Advocate, Co-lead of Women’s March San Francisco
87. Rouhi Shafii, Writer, Translator and Executive Director of International Coalition Against Violence in Iran (ICAVI)
88. Sabri Najafi, Women Rights and Human Rights activist, Florence, Italy
89. Sepideh Jodeyri, Iranian Poet
90. Shahin Navai , Entomologist, Berlin, Germany
91. Shahla Haeri, Associate Professor, Anthropology, Boston University
92. Sheena Malhotra, Associate Dean, College of Humanities, California State University, Northridge
93. Sherna Gluck, Former Pacifica Radio producer, Emerita Faculty, California State University, Long Beach
94. Shirin Ebadi, Nobel Peace Laureate, Founder of Defenders of Human Rights Center in Iran
95. Simin Rouzgard, Human Rights Activist, Canada
96. Sofia Sadighpour, Educational Psychologist
97. Sondra Hale, Research Professor, Emerita, University of California, Los Angeles
98. Sophia Andary, Women’s March San Francisco Co-lead
99. Soraya Fallah, CSUN, Researcher at CTL
100. Soudeh Rad, Iranian Gender equality advocate , President of Spectrum
101. Suad Joseph, Distinguished Research Professor, University of California, Davis
102. Sudi Farrokhnia, Women’s Rights Activist and ICWIN Member
103. Suzanne Safar, Board Member of A More Balanced World, Oxnard, California
104. Wendy Griffin, Academic Dean, Cherry Hill Seminary
105. Zahra Biloo, Civil Rights Attorney & Community Organizer
106. Zamaneh Mofidi, PhD candidate ‘Women in Religion,’ Claremont Graduate University, California
107. Zayn Kassam, John Knox McLean Professor of Religious Studies, Pomona College
108. Ziba Mir-Hosseini, Professorial Research Associate, Center for Islamic and Middle Eastern Law, SOAS, University of London
To endorse this statement, feel free to add your full name and affiliation here (Endorse Button):
زنان ایرانی، همواره نقش فعالی در مبارزه علیه مصائب اقتصادی، فساد روز افزون، سرکوب، بخصوص تبعیض و خشونت بر پایۀ جنسیت و گرایشات جنسی و تفاوت های قومی و مذهبی در ایران، ایفا کرده اند. به علاوه در سی سال گذشته جنبش حقوق زنان، رکن اصلی مبارزات ایرانیان برای حقوق مدنی و دمکراسی تحت حکومت مذهبی بوده است.
با این وجود، فمینیست‌های ایرانی و فعالین جنسیتی، همانند سایر فمینیست‌ها در کشورهایی با اکثریت مسلمان، اغلب از دو طرف در منگنه قرار دارند؛ از یک سو در داخل ایران، درگیر سیستم پدرسالارانۀ فرهنگی و قانونیای هستند که توسط روحانیت حاکم و بنیادگرایان افراطی تقویت می‌شود، و از سوی دیگر، درگیر نیروهای مداخله‌گر در غرب هستند که نقض حقوق زنان را به نفع خودشان مورد سوء استفاده قرار میدهند.
در ۲۶ دسامبر، دقیقاً چند روز پیش از خیزش سراسریِ مردم در ایران، عکس زن ایرانیِ شجاعی از طریق شبکه های اجتماعی توجه بسیار را در جهان جلب نمود. این زن بی آن که حجابی بر سر داشته باشد، بر بالای سکویی ایستاده بود و روسری سفیدش را که بر سر میلهای بسته بود، به آرامی تکان می‌داد. او اولین زنی نبود که حجاب اجباری را به چالش می‌کشید؛ عملکرد او قسمتی از جنبش حقوق زنان، بالاخص کمپین ضد حجاب اجباری بود که پوشش زنان را اختیاری می‌داند.
متأسفانه برخی از افراد و رسانه‌های دست راستی در آمریکا ، این حرکت ضد حجاب اجباری را مورد سوء استفاده قرار دادند تا فمینیست‌های آمریکایی را بکوبند و آنها را که همواره در جنبش‌های مقاومتی علیه تبعیض جنسیتی و خط مشی‌ها و سیاستهای واپسگرا حضور داشته اند، از میدان به در کنند. جنبش های مقاومتی که در هریک از دولت‌های حاکم در آمریکا -چه در گذشته و چه در حال- بخصوص در ریاست جمهوری ترامپ، حضور فعال و مداوم داشته‌اند.
کسانی که هیچ سابقه‌ای در دفاع از حقوق زنان آمریکایی در داخل کشور خود ندارند، یکباره مدافع حقوق زنان در خارج از کشور، بویژه حقوق زنان در ایران شده‌اند. طرفه آن که این افراد شور ناگهانی خود را بهانهای برای حمله به گروه‌های مبارز زنان و فعالیت‌های فمینیستی در آمریکا، از جمله حرکت‌هایی مانند «راه پیمایی سراسری زنان» و جنبش «من نیز» کرده‌اند. به ویژه می توان به حمله آنان به برخی زنان روسری به سری که در «راهپیمایی سراسری زنان» شرکت فعال کرده بودند، اشاره کرد که گاه عکس چنین زنان روسری به سر را در برابر آن زن شجاع ایرانی بدون روسری قرار داده به سخره کشیدند.
ما دراین جا اعتراض خود را نسبت به این گونه روش‌های فرصت‌طلبانه و تفرقه برانگیز اعلام می‌داریم. مبارزه زنان ایرانی نمی‌بایست برای بی ارج کردن تلاش فمینیست‌های آمریکایی بکار رود، بخصوص علیه کوشش کسانی که توانستند (سال گذشته) بزرگترین روز اعتراض جهانی زنان در تاریخ را محَقق سازند. زنان ایرانی برای مبارزه با سیاست حجاب اجباری، به برداشتن حجاب روی می‌آورند، درعین حال پیام کمپین آنها حتی عمیق‌تر است. کمپین آنان تلاشی است برای دادن حق انتخاب به زنان در پوشیدن یا نپوشیدن روسری فارغ از زور یا فشار حکومتی. بنابراین به تصویر کشیدن یک زن مسلمان آمریکایی فعال با روسری، به عنوان «فمینیست قلابی» و قرار دادن او در برابر زن شجاع ایرانی بدون روسری تحت عنوان «فمینیست واقعی»، چیزی جز تلاش موذیانه برای ایجاد اختلاف و تنش نیست – و نتیجه‌ای مفید برای مستحکم کردن همبستگی بین المللی و روابط خواهرانۀ فراملیتی جهت به دست آوردن حقوق برابر و حق آزادی انتخاب نخواهد داشت.
زنانی که امروز حجاب اجباری در ایران را به چالش می‌کشند، دقیقاً همان هدفی را در سر دارند که در اوایل قرن بیستم، نخستین زنان فمینیست ایرانی برایش شروع به سازماندهی کردند؛ یعنی کسب شأن و حرمت انسانی. زنان ایرانی، بطور خستگی ناپذیری، هرگونه نابرابری در هر زمینۀ ممکنِ زندگی خصوصی یا عمومی را به چالش کشیده‌اند؛ از مبارزه علیه حقوق نابرابر خانوادگی تا دسترسی یکسان به تحصیل و کار، از داشتن حق بازی و ورزش بدون محدودیت و تماشای مسابقات ورزشی در استادیوم‌ها، تا حق شرکت در رهبری سیاسی کشور به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری.
همان گونه که آمریکائیان کنار ایرانیان و سایر گروه‌های مهاجر ایستادند و به قانون ناعادلانه «منع سفر به آمریکا» اعتراض کردند، فمینیست‌های آمریکایی نیز در کنار زنان ایرانی در مبارزه‌شان برای برابری در ایران و در خارج به عنوان مهاجر می‌ایستند. ما اجازه نخواهیم داد مبارزات مشترک ما برای آزادی و عدالت مصادره گردد و از آن برای حمله کردن به دیگر مدافعان حقوق زنان، سوء استفاده شود. ما اجازه نخواهیم داد که دیگران در بارۀ مبارزه زنان ایرانی برای آزادی، برابری و عدالت، تصمیم بگیرند و از آن علیه سایر زنان در نقاط دیگر سوء استفاده کنند.
ما می‌توانیم و باید مطمئن باشیم که مبارزه‌مان برای حقوق زنان و آزادی، همگام و دارای فصول مشترکی است. ما برای رسیدن به اهداف مشترکی چون دمکراسی، حقوق برابر، صلح و عدم خشونت -بطور ملی و فراملی- فراسوی تفاوت‌های ایدئولوژیک یا مذهبی، نژادی، قومی، و گرایش‌های جنسی، دوش به دوش هم مبارزه خواهیم کرد.
فمینیسم حرکتی مبتنی بر همبستگی و وجوه اشتراک است، و مبارزه ما برای برابری جنسیتی هیچ مرزی نمی شناسد.
سازمان ها و افراد حمایت کننده از این بیانیه همبستگی:
Iranian and American Feminists Declare Solidarity During Iran-wide Protests
January 16, 2018
As the largest wave of protests since the 2009 Green Movement erupted across more than 80 cities and towns in Iran (in late December 2017 to early January of 2018), we again saw women’s active participation.
Women have played an active role in people’s fighting back against the economic hardship, increasing corruption, and oppressive rules in Iran, especially discrimination and violence on the bases of gender, sexuality, religion and ethnic differences. Furthermore, in the past 30 years, the women’s rights movement has become an essential part of the civil rights and pro-democracy struggles of Iranians under the theocratic regime.
However, as in many other Muslim-majority countries, Iranian feminists and gender activists frequently get caught within a double bind: On one hand, there is a patriarchal cultural and legal system reinforced by the ruling clerics and fundamentalists inside the country; on the other are interventionist forces in the West who exploit women’s rights for their own benefit.
On December 26, just a couple of days preceding the surge of protests in Iran, the photo of a brave Iranian woman objecting to the compulsory hijab in Tehran went viral. The woman, seen standing on a platform with her white scarf tied to a pole she is waving gently and her head bare, was not the first one to defy the compulsory veiling; her action was part of the women’s rights movement in Iran, specifically the campaign for freedom of choice concerning women’s dress code.
Unfortunately, some right-wing individuals or media outlets have used the aforementioned anti-compulsory hijab action to score points against American feminists who have been at the forefront of the resistance movement against the sexist actions and regressive policies shown by any governments in the U.S., past or present—especially those of President Trump. Some who have no record of advocacy for American women’s rights at home have suddenly become advocates of women’s rights abroad, particularly in Iran—and, ironically, have used their sudden fervor as an excuse to attack women’s groups, activists and feminist activism in efforts such as the Women’s March and the #MeToo movement. Of particular note were their attacks on some participants or organizers of the Women’s March who were wearing headscarves; attempting to pit them against that brave Iranian woman who had taken off her headscarf. (link)
We hereby raise our objection to such opportunistic and divisive tactics. The struggle of Iranian women should not be used to undermine the work of American feminists, especially those who have worked to build the largest day of an inclusive global protest in the history of the world. While the Iranian women protesting compulsory hijab policies reckon with them by removing their scarves, the campaign’s message is even more astute. Their campaign is one for a woman’s right to wear or not wear a headscarf by their own choosing—not by force and state imposition. Painting an American Muslim woman activist with a headscarf as a “fake feminist” and pitting her against that bare-headed Iranian woman is no more than a cynical attempt to cause conflict—and does nothing to further international solidarity and transnational sisterhood among women fighting for equal rights and freedom of choice. (link)
The women challenging the compulsory hijab in Iran are fighting for their dignity—just as generations of Iranian women have since the first Iranian feminists began organizing in the early 20th century. Iranian women have been tirelessly challenging inequality in every possible area of their public and personal lives—from fighting unjust family laws, to the equal access to education and employment, for the right to play and watch sports in stadiums, to the right to participate in political leadership of their country as a presidential candidate. And so are the women marching in the U.S.—who are, with more energy than ever, fighting hard to end sexual harassment, demanding freedom of choice and challenging racism, homophobia, xenophobia and exploitation.
Just as Americans stood with Iranians and other immigrant groups opposing the unjust travel ban, American feminists have and will continue to stand with Iranian women in their fight for equality at home in Iran and abroad as immigrants.
We will not let our mutual struggles for freedom and justice be appropriated and used to attack other defenders of women’s rights. We will not allow the fight of Iranian women for freedom, equality and justice to be co-opted and used against women elsewhere.
We can, and must, ensure that our fight for women’s rights and freedoms are aligned and intersectional. We will continue to stand shoulder-to-shoulder in this fight for the common causes of democracy, equal rights, peace and non-violence—nationally and transnationally—across ideological or sectarian, racial, ethnic, sexual or national backgrounds.
Feminism is a movement built on solidarity and intersectionality, and our fight for gender equality knows no borders.
Signed - Organizations and Individuals (in alphabetical order):
- Association for Middle East Women’s Studies - Task Force for Human Rights
- Feminist Majority Foundation
- International Civil Society Action Network (ICAN)
- Iranian Circle of Women’s Intercultural Network
- Ms. magazine
- Women’s Intercultural Network
- Women’s March San Francisco
1. Alyce LaViolette, MFT, Alternatives to Violence, Long Beach, CA
2. Amy Tahani-Bidmeshki, PhD, Occidental College
3. Angie Abdelmonem, NSF Postdoctoral Research Fellow and Faculty Association, Arizona State University School for the Future of Innovation in Society
4. Anousheh Machouf, Psychologist
5. Asieh Amini, Iranian Poet, Journalist human/women’s rights activist
6. Ava Homa, Writer and activist-Sunset Beach, CA
7. Azadeh Davachi, Iranian Poet, writer and women’s rights activist
8. Azadeh Kian, Professor of Sociology, Director of CEDREF, University of Paris 7-Diderot
9. Azadeh Pourzand, Co-Founder and Executive Director at Siamak Pourzand Foundation
10. Barbara B Wilson, LCSW, EDPNA, Mental Health Hook Up, Valencia, CA
11. Breny Mendoza, Chair of Gender & Women’s Studies, California State University, Northridge
12. Carmen Perez, Executive Director of The Gathering for Justice, Women’s March Board Member
13. Carmen Rios, Ms. magazine
14. Carol Stabile, Ph.D., University of Maryland, College Park and Fembot Collective
15. Chelo Alvarez-Stehle, Journalist and Documentary Filmmaker, Malibu, California
16. Claudia Sobral, Brazilian Documentary Filmmaker and Cultural worker, Los Angeles, United States
17. Delaram Ali, Women and Children’s Rights Advocate, Iran
18. Dolores Huerta, Dolores Huerta Foundation
19. Efat Mahbaz, Writer and Human Rights Activist, London
20. Ehteram Shadfar, Women’s Rights Activist, Iran
21. Elahe Amani, Chair, Global Circles of Women’s Intercultural Network
22. Elahé Chokraie, Feminist Activist
23. Eleanor Smeal, President, Feminist Majority Foundation
24. Elisabeth Schüssler Fiorenza, Krister Stendahl Professor, Harvard University Divinity School
25. Ellen Dubois, Research Professor, History, UCLA
26. Fariba Boghraty , Business woman, Irvine, CA
27. Farideh Kioumehr, Founder & Executive Director, International Health & Epidemiology Research Center
28. Farzaneh Fathi, Women’s rights activist, Vienna
29. Fatemeh Haghighatjoo, Former Parliament Deputy, Reformist Faction and Women’s Rights Advocate
30. Fatemeh Keshavarz, Director School of Languages, Literatures, and Cultures, Chair of Roshan Institute for Persian Studies, University of Maryland, College Park
31. Firouzeh Mohajer, Translator and Human Rights Activist, Iran
32. Frances S. Hasso, Associate Professor, Duke University, and Editor, Journal of Middle East Women’s Studies
33. Freeda Saba Limonadi, JD, MS Communications, TV Journalist / producer, California
34. Haideh Moghissi, Emerita Professor and Senior Scholar, York University, Toronto, Canada
35. Hasmic Nazarian, Glendale, CA
36. Hellen Nooshei, Accountant, CA
37. Hengameh Abbasi, Radio Producer, Freelance journalist
38. Homa Hoodfar, Professor of Anthropology, Emerita, Department of Sociology and Anthropology, Concordia University, Montreal, Canada
39. Homa Mahmoudi, Ph.D. Clinical Psychologist, Los Angeles
40. Homa Sarshar, Author, award winning journalist & media personality, Los Angeles, California
41. Jamileh Nedaie, Filmmaker, feminist activist
42. Janell Hobson, Ph.D., Chair and Associate Professor of Women’s, Gender, and Sexuality Studies, University at Albany
43. Janet Afary, Professor, Gender and Religious Studies, UCSB
44. Judith Plaskow, Professor, Manhattan College, emerita
45. Karen S. Harper, Advocate for the Hmong population, Long Beach, CA
46. Karon Jolna, Ph.D., Ms. magazine and UCLA Center for the Study of Women
47. Katherine Spillar, Executive Editor, Ms. magazine
48. Kelly Dennehy-Schumann, Women’s March Bay Area Board Member
49. Khadijeh Moghaddam, Iranian Women’s Rights and Environmental Activist
50. Khanum Shaikh, Assistant Professor, Gender & Women’s Studies and Asian American Studies, CSUN
51. Laleh Ramezani, President, Always Best Care Senior Services, Beach Cities
52. Leslie Salzinger, Associate Professor, Gender & Women’s Studies, UC Berkeley
53. Lieve Snellings, UZ Leuven, Campus Gasthuisberg, Belgium
54. Linda Sarsour, Racial justice and civil rights activist, Women’s March Board Member
55. Mahasti Afshar, Ph.D. Independent Scholar
56. Mahboubeh Abbasgholizadeh, Iranian Women Rights Activist, Founder and Director of ZananTV
57. Mahdokht Sanati, Board Member of Iranian Children’s Rights Society in LA, LA, California
58. Mandana Zandian, MD. Iranian Poet, Journalist
59. Mansoureh Shojaee, Writer, Researcher and Human Rights Activist
60. Margaret Towner, Educator, Long Beach, USA
61. Martha Shaughnessy, Communications Lead of Women’s March SF, Founder of The Key
62. Mary Elaine Hegland, Professor of Dept. of Anthropology, Santa Clara University, CA
63. Maryam Ahari, MD, Human/women’s Rights activist
64. Masih Alinejad, Journalist, civil rights activist and founder of “My Stealthy Freedom” campaign
65. Mehrangiz Kar, Lawyer, writer and women’s rights activist
66. Minoo Riahi, Orange County Library, California
67. Mitra Saffari, Social Activist
68. Nahid Husseini, Kingston University, London, and Women’s Rights Activist
69. Nahid Mirhaj, Human/women’s rights activist, Iran
70. Naida Tushnet, PhD. Retired Education Researcher. Long Beach, CA USA
71. Nancy Gallagher, Research Professor, Emerita, University of California, Santa Barbara
72. Nasrin Rahimieh, Professor and Chair of the Department of Comparative Literature, UCI
73. Nasrin Sotoudeh, Attorney at Law and Human/Women’s Rights Activist, Iran
74. Nayereh Tohidi, Professor of Gender & Women’s Studies and Director of Middle Eastern & Islamic Studies, CSUN
75. Nazy Azima, Journalist, translator & writer, Washington DC
76. Neda Bolourchi, Founder/Executive Director, FarsiVoter, CA
77. Nehzat Farnoody, Ph.D., Psychotherapist
78. Nelly Farnoody-Zahiri, Ph.D. Psychologist, Media/Host of Mom Talk-LA
79. Nima Machouf, Epidemiologist
80. Parastou Forouhar, Artist and Women’s Rights Activist
81. Pardis Ghandhari, Women’s Rights Activist
82. Partow Nooriala, Poet, writer and women’s rights activist
83. Parvin Ardalan, Iranian Women’s Rights Activist
84. Parvin Malek - Retired teacher , Fresno CA
85. Rezvan Moghaddam, Iranian Women’s Rights Activist
86. Roja Bandari, Ph.D. Iranian Women’s Rights Advocate, Co-lead of Women’s March San Francisco
87. Rouhi Shafii, Writer, Translator and Executive Director of International Coalition Against Violence in Iran (ICAVI)
88. Sabri Najafi, Women Rights and Human Rights activist, Florence, Italy
89. Sepideh Jodeyri, Iranian Poet
90. Shahin Navai , Entomologist, Berlin, Germany
91. Shahla Haeri, Associate Professor, Anthropology, Boston University
92. Sheena Malhotra, Associate Dean, College of Humanities, California State University, Northridge
93. Sherna Gluck, Former Pacifica Radio producer, Emerita Faculty, California State University, Long Beach
94. Shirin Ebadi, Nobel Peace Laureate, Founder of Defenders of Human Rights Center in Iran
95. Simin Rouzgard, Human Rights Activist, Canada
96. Sofia Sadighpour, Educational Psychologist
97. Sondra Hale, Research Professor, Emerita, University of California, Los Angeles
98. Sophia Andary, Women’s March San Francisco Co-lead
99. Soraya Fallah, CSUN, Researcher at CTL
100. Soudeh Rad, Iranian Gender equality advocate , President of Spectrum
101. Suad Joseph, Distinguished Research Professor, University of California, Davis
102. Sudi Farrokhnia, Women’s Rights Activist and ICWIN Member
103. Suzanne Safar, Board Member of A More Balanced World, Oxnard, California
104. Wendy Griffin, Academic Dean, Cherry Hill Seminary
105. Zahra Biloo, Civil Rights Attorney & Community Organizer
106. Zamaneh Mofidi, PhD candidate ‘Women in Religion,’ Claremont Graduate University, California
107. Zayn Kassam, John Knox McLean Professor of Religious Studies, Pomona College
108. Ziba Mir-Hosseini, Professorial Research Associate, Center for Islamic and Middle Eastern Law, SOAS, University of London
To endorse this statement, feel free to add your full name and affiliation here (Endorse Button):
