چهل سال دگراندیش ستیزی و سانسور
هم میهنان! مردم آزاده‍ی جهان!
چهل سال است تباهی و خفقان برسرزمین ما حکم می راند. دگراندیش ستیزی، فرهنگ ستیزی و قلم شکنی و سانسورو تروراهل قلم زیرسایه‍ی شوم رژیم اسلامی درمیهن مان چهل ساله شد.
بنیانگذار این تباهی و خفقان آیت الله خمینی، از همان آغاز حیات این رژیم مواضعی سخیف و گستاخانه در برابر اهل قلم و تحقق آزادی اندیشه و بیان و لغو هرگونه سانسور در میهنمان داشت. خط قرمز آیت الله خمینی برای شکستن قلم واعمال سانسور، وتبعید، زندان، شکنجه و اعدام اهل قلم "اخلاق، مقدسات و ارزش ها ی اسلامی " و"امنیت ملی" یعنی حفظ رژیم اسلامی بود. خمینی بارها توبه کرد از اینکه چرا زودتر برای اعدام اهل قلم دارها بر پا نکرد. وی" بشکنید این قلم ها " را نعره زد تا نه فقط فضای میهنمان که جهانی را آلوده کند. صدور فتوی قتل سلمان رشدی یک نمونه ازترورو قلم شکنی خمینی و اندیشه های واپسگرایانه او درسطح جهانی ست. پس از مرگ خمینی راه و روش وی را رهبران جمهوری اسلامی ادامه داده اند. رئیس جمهور به اصطلاح اصلاح طلب، حسن روحانی در باره کتاب و ممیزی اعلام کرد، برای ممیزی" اخلاق به عنوان یک اصل باشد و مقدسات و امنیت ملی هم به عنوان اصول دیگر." اصولی که سانسور اندیشه و بیان و حذف فیزیکی اهل قلم را توجیه و تائید کرده است. " بی اخلاقی، توهین به مقدسات و ارزش ها و به خطر انداختن امنیت ملی ""جرم "های برشمرده برای اجازه‍ی ممیزی اثر و صاحب اثر، اعدام کردن و به قتل رساندن اهل قلم شد. سعیدی سیرجانی به گناه نوشتن زندانی و شکنجه شد، و در زندان به قتل رسید. "انجام عمل لواط،، اعتیاد به مواد مخدر، تهیه و فروش مشروبات الکلی، ارتباط با ساواک در رژیم سابق، ارتباط با نظامیان ضد انقلاب، شرکت در کودتای نوژه، ارتباط با عوامل ضد انقلاب در خارج از ایران و دریافت مقادیر متنابهی پول از آنان..." اتهام های دروغین به وی وعبوراز خط قرمز خمینیسم بود. محمد مختاری و محمد جعفر پوینده را ناصبی خواندند، آنان را خفه کردند چون به "مقدسات و ارزش ها" توهین کرده بودند. ستار بهشتی وبلاگ نویس را به اتهام اقدام علیه امنیت کشوراز طریق شبکه های اجتماعی، به ویژه فیس بوک، در زندان به قتل رساندند.
بنیانگذار این تباهی و خفقان آیت الله خمینی، از همان آغاز حیات این رژیم مواضعی سخیف و گستاخانه در برابر اهل قلم و تحقق آزادی اندیشه و بیان و لغو هرگونه سانسور در میهنمان داشت. خط قرمز آیت الله خمینی برای شکستن قلم واعمال سانسور، وتبعید، زندان، شکنجه و اعدام اهل قلم "اخلاق، مقدسات و ارزش ها ی اسلامی " و"امنیت ملی" یعنی حفظ رژیم اسلامی بود. خمینی بارها توبه کرد از اینکه چرا زودتر برای اعدام اهل قلم دارها بر پا نکرد. وی" بشکنید این قلم ها " را نعره زد تا نه فقط فضای میهنمان که جهانی را آلوده کند. صدور فتوی قتل سلمان رشدی یک نمونه ازترورو قلم شکنی خمینی و اندیشه های واپسگرایانه او درسطح جهانی ست. پس از مرگ خمینی راه و روش وی را رهبران جمهوری اسلامی ادامه داده اند. رئیس جمهور به اصطلاح اصلاح طلب، حسن روحانی در باره کتاب و ممیزی اعلام کرد، برای ممیزی" اخلاق به عنوان یک اصل باشد و مقدسات و امنیت ملی هم به عنوان اصول دیگر." اصولی که سانسور اندیشه و بیان و حذف فیزیکی اهل قلم را توجیه و تائید کرده است. " بی اخلاقی، توهین به مقدسات و ارزش ها و به خطر انداختن امنیت ملی ""جرم "های برشمرده برای اجازه‍ی ممیزی اثر و صاحب اثر، اعدام کردن و به قتل رساندن اهل قلم شد. سعیدی سیرجانی به گناه نوشتن زندانی و شکنجه شد، و در زندان به قتل رسید. "انجام عمل لواط،، اعتیاد به مواد مخدر، تهیه و فروش مشروبات الکلی، ارتباط با ساواک در رژیم سابق، ارتباط با نظامیان ضد انقلاب، شرکت در کودتای نوژه، ارتباط با عوامل ضد انقلاب در خارج از ایران و دریافت مقادیر متنابهی پول از آنان..." اتهام های دروغین به وی وعبوراز خط قرمز خمینیسم بود. محمد مختاری و محمد جعفر پوینده را ناصبی خواندند، آنان را خفه کردند چون به "مقدسات و ارزش ها" توهین کرده بودند. ستار بهشتی وبلاگ نویس را به اتهام اقدام علیه امنیت کشوراز طریق شبکه های اجتماعی، به ویژه فیس بوک، در زندان به قتل رساندند.
چهل سال است که جمهوری اسلامی شاعران، نویسندگان و روزنامه نگاران آزاد اندیش و آزادیخواه را، که تلاش گران راه ِ تحقق آزادی اندیشه و بیان، و مبارزه با سانسور هستند زندانی و شکنجه کرده و به قتل رسانده است. در کارنامه جمهوری اسلامی طی این چهل سال، ترور و قتل ده ها شاعر، نویسند و روزنامه نگار ثبت شده است. چهل سال است که جمهوری اسلامی کلام و بیان را سانسور کرده است، جلوی انتشارکتاب را گرفته است، روزنامه ها را تعطیل و ده ها تن از اهل قلم را از حقوق انسانی و اجتماعی محروم کرده است. محدود سازی فعالیت های فرهنگی و هنری، ممنوع القلم کردن، ممنوعیت پخش تصویر و صدا، و یورش به محل برگزاری مراسم و جلسه های فرهنگی و هنری از دیگر اقدام های ارتجاعی جمهوری اسلامی بوده است. تشکل های صنفی و دموکراتیک، از جمله کانون نویسندگان ایران، تشکل های ممنوعه شده اند و می باید به دور ازچشم گزمه ها و پاسداران حکومت اسلامی فعالیت کنند. بسیاری از اعضای همین تشکل ها زندانی و شکنجه شده اند و محرومیت های شغلی و اجتماعی بر آنان و خانواده هایشان تحمیل شده است. ستمگری های جمهوری اسلامی در همه‍ی عرصه های زندگی فردی و اجتماعی، برهمه‍ی گروه ها و اقشار اجتماعی، و از آن جمله در گستره فرهنگ وهنر، مردم ایران را بیش ازهرزمان دیگر به ستوه آورده است.
جمهوری اسلامی در طی این چهل سال در خارج از مرزهای میهنمان ایران نیز به ایجاد ارعاب، ضرب و شتم و ترور شاعران، نویسندگان و روشنفکران فرهنگی و هنری دست یازیده است. این رژیم در کشورهای اروپائی، امریکای شمالی و بسیاری دیگر از کشورهای جهان در برابر حرکت ها و تلاش های فرهنگی و هنری به اشکال مختلف مانع ایجاد کرده است.
هم میهنان! مردم آزاده‍ی جهان!
از میان ستمگری های جمهوری اسلامی نسبت به قلم و اهل قلم فقط نگاهی دیگر به نام های برخی از شاعران، نویسندگان و روزنامه نگارانی که طی چهل سال گذشته توسط رژیم اسلامی به قتل رسیدند بیاندازید تا بهتر و عمیق تر به ابعاد ستمگری های ددمنشانه‍ی جمهوری اسلامی پی ببرید:
۱. سیمون فرزامی، روزنامه نگار، مفسر خبرگزاری پارس و سردبیر روزنامه فرانسوی زبان " ژورنال دو تهران" ، در سن ۷۰ سالگی در آذرماه سال ۱٣۵۹ به اتهام رابطه با امریکا و جاسوسی برای اسرائیل تیرباران شد.
۲. حمید رضوان، نویسنده، سال ۱٣۵۹ (قتل در بیمارستان)
٣. علی اصغر امیرانی، روزنامه نگار، سردبیر مجله خواندنی ها، در خرداد (اول تیرماه) سال ۶۰ در سن ۶۵ سالگی به اتهام همکاری با اسرائیل و ساواک تیرباران شد.
۴. سعید سلطانپور، شاعر، نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر، عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران و فعال سیاسی، در خرداد سال ۶۰ تیرباران شد.
۵. جلال هاشمی تنگستانی، نویسنده، سال ۱٣۶۰ - نحوه مرگ ناروشن.
۶. عطاءالله نوریان، مترجم و نویسنده، و فعال سیاسی سال ۱٣۶۰ تیرباران شد.
۷. رحمان هاتفی، روزنامه نگار و نویسنده، و فعال سیاسی تیرماه ۱٣۶۲، قتل زیرشکنجه – یا خودکشی در زندان.
٨. فریدون فرخزاد، شاعر و شومن در شهر بُن آلمان با ضربات متعدد کارد در ۱۶ مرداد ۱٣۷۱ به قتل رسید.
۹. حسین صدرائی (اقدامی)، شاعر، نویسنده و پژوهشگر، و فعال سیاسی سال ۱٣۶۷ در زندان به قتل رسید. (زیر شکنجه یا اعدام)
۱۰. کورش آریامنش (رضا مظلومان) روزنامه نگار، نویسنده و فعال سیاسی به ضرب گلوله در ۷ خرداد ۱٣۷۵ در پاریس کشته شد.
۱۱. علی اکبر سعیدی سیرجانی، نویسنده و پژوهشگر، قتل در زندان ۴ آذرماه ۱٣۷٣
۱۲. غفار حسینی، مترجم و نویسنده ، و عضو کانون نویسندگان ایران ۲۰ آبانماه ۱٣۷۵در تهران به قتل رسید.
۱٣. احمد تفضلی، مترجم و زبان شناس، ۲۴ دیماه ۱٣۷۵ در تهران به قتل رسید.
۱۴. ابراهیم زال زاده، روزنامه نگارو ناشر، فروردین ۱٣۷۶ در تهران به قتل رسید.
۱۵. احمد میرعلائی، مترجم و نویسنده در سال ۱٣۷۷ در اصفهان به قتل رسید.
۱۶. حمید حاجی زاده ، شاعر و نویسنده همراه با کودک ۱۰ ساله اش با ضربات متعدد کارد در شهریور ۱٣۷۷ درکرمان به قتل رسیدند
۱۷. پیروز دوانی، نویسنده، مترجم و پژوهشگر در سال ۱٣۷۷ به قتل رسید.
۱٨. مجید شریف، مترجم و نویسنده ، آذرماه ۱٣۷۷ در تهران به قتل رسید.
۱۹. محمد مختاری، شاعر، نویسنده و پژوهشگر، و عضو کانون نویسندگان ایران در آذرماه ۱٣۷ تهران به قتل رسید.
۲۰. محمد جعفر پوینده، مترجم و نویسنده و عضو کانون نویسندگان ایران در آذرماه ۱٣۷۷ در تهران به قتل رسید.
۲۱. عزت الله ابراهیم نژاد، شاعر، ۱٨ تیر ۱٣۷٨ به قتل رسید
۲۲. زهرا کاظمی، روزنامه نگار و عکاس، سال ۱٣٨۲ در زندان به قتل رسید.
۲٣. آیفرسرچه، خبرنگار کرد اهل ترکیه در سال ۱٣٨۴ در ایران به قتل رسید.
۲۴. امید رضا میر صبافی، وبلاگ نویس، ۲٨ ساله، مرگ در زندان سال ۱٣٨۷.
۲۵. یعقوب میرنهاد، روزنامه نگار و و بلاگ نویس- ۱۴ مرداد ۱٣٨۷ اعدام در زاهدان.
۲۶. علیرضا افتخاری، وبلاگ نویس، سال ۱٣٨٨
۲۷. ستار بهشتی ، وبلاگ نویس، به اتهام اقدام علیه امنیت کشور از طریق شبکه اجتماعی و فیس بوک، قتل در زیر شکنجه، آبانماه ۱٣۹۱
و….
هم میهنان! مردم آزده‍ی جهان!
کانون نویسندگان ایران " در تبعید" و انجمن قلم ایران " در تبعید" شما را فرا می خواند تا در چهل سالگی حکومت جهل و جنون و جنایت، نگاه و توجه خود را بیش از پیش به روزگار سخت و تیره ای که بر میهن ما، بر فرهنگ و هنر جامعه ما سایه گسترده است، معطوف دارید، و در دفاع از آزادی اندیشه و بیان، لغو هرگونه سانسور و دگراندیش ستیزی و آزادی کُشی و فرهنگ ستیزی رژیم اسلامی با ما همصدا شوید.
کانون نویسندگان ایران " در تبعید" و انجمن قلم ایران " در تبعید"
بیستم و یکم بهمن ماه سال ۱٣۹۷
