دادگاه تجدیدنظر!
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، حکم حبس و مجازات های تکمیلی سیزده شهروند بهائی توسط شعبه ۱۲ دادگاه تجدیدنظر کرج عینا تایید شد.
بر اساس حکمی که اخیرا توسط شعبه ۱۲ دادگاه تجدیدنظر کرج صادر و به این شهروندان ابلاغ شده، عفیف نعیمی به هفت سال حبس، سامان استوار و کامیار حبیبی هر کدام به پنج سال حبس، رامله تیرگرنژاد، الهام شارقی آرانی و سابین یزدانی نیز، هر یک به سه سال حبس، مهسا تیرگر، شهرزاد مستوری، صدف شیخ زاده، نگین رضایی، نکیسا صادقی، صهبا ادیانی و بیتا ممتازی هر کدام به دو سال و یک ماه حبس و همچنین هر یک از این شهروندان به جزای نقدی، ممنوعیت اقامت در استان البرز، ممنوعیت از حقوق اجتماعی و منع خروج از کشور محکوم شده اند.
این شهروندان بهائی از بابت اتهاماتی از قبیل “اهانت و فعالیت آموزشی و تبلیغی علیه شرع اسلام، شرکت در تشکیل گروه و اداره اشخاص به قصد بر هم زدن امنیت کشور از طریق اقدام به ترویج بهائیت در اطفال، کودکان و نوجوانان، فعالیت آموزشی و ترویجی مغایر با شرع اسلام از طریق آموزش و ترویج بر اساس تعالیم بهائیت در مهدهای کودک، تبلیغ بر علیه شرع اسلام از طریق آموزش کوچینگ” پیشتر توسط دادگاه انقلاب کرج در یک پرونده مشترک به حبس و مجازات های تکمیلی محکوم شده بودند.
یک منبع مطلع در این خصوص به هرانا گفت: “جلسه دادگاه بدون اطلاع وکلا در شعبه ۱۲ تجدیدنظر کرج در تاریخ ۲۵ خرداد برگزار گردید، احکام دادگاه بدوی تمامی افراد، عینا تایید و با تعیین مهلت ۱۰ روزه جهت اجرای حکم، ابلاغ شد.”
در مرداد و شهریور ماه ۱۴۰۱ منزل مسکونی تعداد زیادی از شهروند بهایی بخصوص در استان البرز مورد تفتیش قرار گرفت و تعداد زیادی از آنان نیز در همان زمان بازداشت و احضار شدند.
هر چند مصادیق اتهامات این پرونده کماکان مشخص نیست، با اینحال زمینه تشکیل پرونده به مشارکت شهروندان بهایی در امر آموزش کودکان بخصوص در مقطع مهدکودک در استان البرز برمیگردد.
حکومت ایران به فعالیت های شهروندان بهایی بخصوص در امور خیریه و آموزش و پرورش بعنوان فعالیت های تبلیغاتی و تهدیدی ایدئولوژیک علیه خود نگاه می کند.
شهروندان بهائی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار شهروند بهائی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهائیان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.
