اگر بخواهید با هواپیماهای معمولی فاصله پاریس تا نیویورک را طی کنید، سفری حدودا هشت ساعته را تجربه خواهید کرد.
آخرین هواپیمای مافوق صوتی که چنین فاصله‌ای را در زمانی بسیار پایین‌تر پیمود جت مافوق صوت «کنکورد» محصول مهندسان فرانسوی و بریتانیایی بود. این جت در دوران اوج خود توانست با سرعتی بالاتر از ۲۱۰۰ کیلومتر در ساعت پهنه اقیانوس اطلس را ظرف حدودا سه ساعت و نیم طی کند.
اما به نظر می‌رسد «دستینوس» که یک شرکت نوپای سوئیسی است، توانسته با هواپیمای مسافرتی هیدروژنی مافوق صوت خود یک قدم فراتر برود و زمان طی کردن این فاصله را به یک ساعت و نیم کاهش دهد.
این جت هیدروژنی تجاری می‌تواند با سرعتی ۵ برابر سرعت صوت تقریبا برابر ۶۱۰۰ کیلومتر در ساعت در ارتفای بیش از ۳۳ کیلومتری (۱۰۰ هزار پایی) سطح زمین پرواز کند.
این شرکت دوسال پس از طراحی جت مزبور توانست نمونه اولیه آن را بسازد و در پایان سال ۲۰۲۲ از موفقیت‌آمیز بودن پرواز دومین نمونه اولیه خود با نام «ایگر» خبر داد.
بارت فان هوف، رئیس مطالعات پیشرفته «دیستونوس» که در نمایشگاه هوایی پاریس در لوبورژه شرکت کرده، می‌گوید: «نمونه‌های اولیه با محصول نهایی ما متفاوت هستند و محصول نهایی از سیستم محرکه بسیار پیشرفته‌ای استفاده می‌کند. این محصول دو نوع موتور هیدروژنی مختلف به نام توربو جت و رام‌جت دارد. هر دوی این موتورها نیازمند شکل خاصی از بدنه هواپیما هستند. در طرح کنونی ما، موتور میزان زیادی از هوا را می‌مکد و از طریق یک مجرای اصلی مرکزی به دیگر بخش‌های موتور می‌رساند. این طراحی هواپیما در نمونه اولیه ما اعمال نشده بود. نمونه اولیه محصول ما بیشتر یک مدل کلاسیک است چون ما قدم به قدم پیش می‌رویم.»
امروزه، موتورهای هیدروژنی موضوع بسیاری از تحقیقات در سراسر دنیا هستند. هواداران این فناوری به ویژه به سبز بودن آن اشاره می‌کنند زیرا تنها محصولات جانبی احتراق، هیدروژن آب و گرما است.
آقای فان هوک می‌گوید: «تلاش ما برای نیل به هدف نهایی، یعنی فراهم کردن پرواز ایمن برای مردم به وسیله هیدروژن و بدون انتشار گازهای گلخانه‌ای است. در واقع آرزوی ما، سفر به همه‌جای دنیا تنها در ۴ ساعت است. این کار بدون استفاده از موتورهای هیدروژنی و تنها توسط هواپیماهای مافوق صوت ناممکن است.»
یکی از چالش‌های طراحی پیش‌روی شرکت «دستینوس»، گرمای تولید شده توسط موتورهای جت هیدروژنی است.
محققان موسسه سلطنتی فناوری ملبورن اخیرا با استفاده از فناوری چاپ سه‌بعدی موفق به طراحی و توسعه کاتالیزورهایی شدند که می‌گویند می‌تواند به عنوان خنک‌کننده برای گرمای تولید شده توسط موتور این هواپیما عمل کند.
