داریوش لعل ریاحی

تقصیر

این عمر گذشت و همچنان در بندیم
تقصیر، به ناف این و آن می بندیم
خواهان خروش دیگری در قفسیم
ای مرغ وطن بگو که چند از چندیم



در ساحل انتظار منزل نکنیم
در رَستن از این فشار دل دل نکنیم
تا روزِ رها شدن از این استبداد
هشدار، دوباره آب را گل نکنیم


گر مدعی عبور از این گردابیم
پس چیست که عیب هم زهم می یابیم
بگذار از این تضاد بیرون برویم
گر راهی راه هاله و سهرابیم


این خواجه که در خواب خوش خویش در است
از حال تمام دوستان با خبر است
آنها که چنین کلان کلان می دزدند
گویند که سهمی از حقوق بشر است

داریوش لعل ریاحی
اول تیرماه ۱۳۹۱
Dlr1266@hotmail.com