شارل آزناوور خواننده و ترانه‌سرای برجسته ارمنی – فرانسوی
شارل آزناوور خواننده و ترانه‌سرا و بازیگر فرانسوی – ارمنی که با ترانه‌هایی مانند «بوهیما» نامش در جهان پرآوازه شده بود در ۹۴ سالگی درگذشت. در ۷۰ سالی که آزناوور به فعالیت هنری مشغول بود بیش از ۱۳۰۰ شانسون از او به جای مانده، بیش از ۱۸۰ میلیون صفحه گرامافون و سی دی از او به فروش رفته و در ۶۰ فیلم سینمایی نیز نقش‌آفرینی کرده است. انسان‌های محروم و حاشیه‌نشین در شانسون‌های او جای ویژه‌ای دارند.
شارل آزناوور با صدای دورگه خود در دوران آفرینش هنری‌اش مخاطبانی پرشمار در سراسر جهان به دست آورد. این خواننده ارمنی‌تبار ترانه‌هایش را به چندین زبان می‌خواند.
آزناوور ۲۲ مه ۱۹۴۴ در محله لاتین پاریس در یک خانواده مهاجر ارمنی که از کشتار ارامنه جان به در برده و به پاریس پناه آورده بود متولد شد. پدرش با خوانندگی در کافه‌ها و مادرش با بازیگری در صحنه‌های تئاترهای کوچک پاریس گذران می‌کرد. پای او در خردسالی به روی صحنه باز شد و از نه سالگی در کافه‌ها و رستوران‌ها آواز می‌خواند. آشنایی با ادیت پیاف اما سرنوشت او را دگرگون کرد.
ادیت پیاف خواننده کاباره‌ای و شانتوز برجسته فرانسوی که در سال ۱۹۴۶ به استعداد شارل آزناوور پی برده بود او را با خود به سراسر فرانسه و به آمریکا برد و زمینه‌ای برای ترفی او فراهم آورد.
در سال ۱۹۶۰ شارل آزناوور با بازی در فیلم «به پیانیست شلیک کن» ساخته فرانسوا تروفو خود را به عنوان بازیگر فیلم‌های سینمایی هم معرفی کرد. بازی او در فیلم «طبل حلبی» ساخته فولکر شولندورف بر اساس رمانی به همین نام نوشته گونتر گراس نیز در یادها مانده است.
درونمایه شانسون‌های شارل آزناوور به عشق و اهمیت خانواده ربط دارد. محرومان و حاشیه‌نشینان جامعه هم در ترانه های او جایگاه ویژه‌ای دارند.
سازمان یونسکو در سال ۱۹۹۵ شارل آزناوور را به عنوان نماینده خود در ارمنستان برگزید و در سال ۲۰۰۹ نیز جمهوری ارمنستان او را به عنوان سفیر خود در سوئیس معرفی کرد.
آزناوور در سال‌های دهه ۱۹۷۰ از پاریس به سوئیس مهاجرت کرده بود و در حوالی لوزان زندگی می‌کرد.
رادیو زمانه
