همیشه پیگیر معرفی آمران و عاملان این جنایت خواهم بود
پروین فهیمی، سهراب اعرابی
پروین فهیمی، مادر سهراب اعرابی از شهدای جنبش سبز که ۱۰ سال پیش در چنین روزی مفقود و پس از آن خبر کشته شدن او به خانواده اش اعلام شد، با انتشار یادداشتی بر تداوم حق خواهی پرونده‌ی فرزندش تاکید کرد.
سهراب اعرابی در راهپیمایی دوشنبه ۲۵ خرداد ۸۸ از مادرش جدا شد و شب به خانه بازنگشت. پروین فهیمی هر روز صبح برای یافتن نشانه‌ای از پسرش به دادگاه انقلاب می‌رفت و هر بعد از ظهر عکس سهراب را جلوی در زندان اوین می برد و این عکس سهراب بود که در میان همه‌ی آزاد شده‌ها دست به دست می شد تا نشانی از او پیدا شود. سهراب هرگز به خانه بازنگشت.
خانم فهیمی در این نوشتار، اعلام کرده است: حاکمیت که درخواست بخشش یک مادر بر سر پایان حصر و آزادی زندانیان سیاسی را نادیده انگاشت، پاسخگوی خون‌های جوانان ما نیز نبوده است. من نیز همیشه پیگیر معرفی آمران و عاملان این جنایت خواهم بود.
مادر سهراب اعرابی پیش از این گفته بود در صورت آزادی بی قید و‌شرط زندانیان سیاسی ورفع حصر از خون فرزندم خواهم گذشت، موضوعی که حکومت به آن عمل نکرد.
به گزارش کلمه، متن کامل این یادداشت در ادامه میاید:
امروز سالگرد ۲۵ خرداد سال ۱۳۸۸ است.
روزی بزرگ درتاریخ آزادیخواهی و مطالبات مردمی کشورمان ایران.
روزی که خاطره آن در یادها زنده خواهد ماند و فراموش نخواهد شد.
روزی که مردم ایران با همبستگی و همدلی با وحدت و یک صدای واحد نسبت به انتخابات مهندسی شده حاکمیت اعتراض کردند و حق‌الناسی که مورد ظلم واقع شده بود را تذکر دادند.
روزی که نمونه آن همبستگی میان مردم را در تاریخ ایران کمتر میتوان یافت.
روزی که زنان و مردان کشورمان با احساس وظیفه نسبت به خواسته‌های برحق خود بدون فرمان گرفتن از کسی با سکوت به خیابانها آمدند.
انتخاباتی که مردم و به ویژه جوانان با شور وشوق و هزاران آرزو و امید به صحنه آمدند تا مطالبات خود را از مسیر انتخابات و کاندیدای محبوبشان پیگیری کنند. امثال فرزند من سهراب بسیار بودند که به امید تغییر در روش حکومت و برقراری آزادی اندیشه و عدالت و انتخابات آزاد آنچه که به آن معتقد بودند را به حاکمیت یادآوری کردند؛ اما با کمال تاسف افراطیون جوانان برومند مملکت را با گلوله‌های خود به خاک و خون کشیدند و بسیاری از فعالین سیاسی را به زندان بردند تا آنچه که خود می پسندند را به مردم حق‌طلب ایران تحمیل کنند.
آیا بعد از گذشت ده سال زمان آن نرسیده است که از جنایت وخیانت خود در حق مردم و بخصوص جوانان ما که در خاک و خون غلتیدند از ما خانواده‌ها تقاضای بخشش بنمایند و آمران وعاملان این جنایتها را معرفی کنند؟
من به سهم خودم بعنوان یک مادر دلسوخته از حاکمیت نظام و قوه قضاییه و تمامی قضات عادل و مراجع رسیدگی به پرونده فرزندم سهراب اعرابی را خواستارم و تا جان در تن دارم از این حق خود نخواهم گذشت.
حاکمیتی که درخواست بخشش یک مادر بر سر پایان حصر و آزادی زندانیان سیاسی را نادیده انگاشت و همچنان پاسخگوی خون‌های جوانان ما نبوده است. من نیز مصرانه و تا همیشه پیگیر معرفی آمران و عاملان این جنایت خواهم بود.
آن انتخابات که با خونریزی و گرفتن جان عزیزمان گذشت؛ اما حاکمیت اقتدارگرا پس از آن نیز بارها تلاش کرده با تحمیل نظر خود به مردم حق طلب ایران، رای و نظرشان را نادیده بگیرد؛ اما با ایستادگی و مقاومت مردم روبرو شده و در این میان اگر چه به رفتار خود در پایبندی به خواسته مردم تن نداده است؛ آیا این مساله را باور کرده که نمیتواند با خواسته های مردم شوخی کند و پافشاری در این راه، مسیری جز بن بست نخواهد بود؟
مردم در ادامه راه خود در انتخابات بعد از ۸۸ با اتمام حجت بر حق الناس شرکت کردند که همین ایستادگی باعث انتخاب رییس جمهوری متفاوت با نظر حاکمیت شد؛ اما همچنان اختلافات پایان نیافته و در بر همان پاشنه دلخواه حاکمیت میچرخد و این نظارت استصوابی است که به زور به مردم تحمیل شده و میشود.
ده سال از پایمال شدن آرا و نظر مردم گذشته است؛ آیا هنوز بعداز ده سال به این نتیجه نرسیده‌اند که مردم ایران هنوز با متانت و صبوری بر خواسته‌های خود قاطعیت دارند؟
آیا متوجه نشده‌اند که مردم ایران خواهان زندگی آرام و آسایش و امنیت هستند و منافع ملی کشور برایشان اهمیت دارد و حاضر نیستند با هیچ کشوری چه همسایه و غیر به مقابله بپردازند و هیچگاه از جنگ و خونریزی حمایت نکرده‌اند؟
ایکاش حاکمیت اقتدارگرا باور کند که اکثریت مردم ایران چه در داخل و چه در خارج از کشور اهداف صلح‌جویانه خود را از طریق مسالمت آمیز پی خواهند گرفت و در دراز مدت حتما به آن خواهند رسید.
در پایان لازم میدانم اعلام نمایم که مخارج دهمین سالگرد فرزندم سهراب اعرابی شهید جنبش سبز ایران را به سیلزدگان هدیه می‌نمایم تا اجر آن به روح بزرگش برسد.
با یاد و درود بر تمامی هموطنان وطن پرست و آزادیخواه که طی سالهای متمادی و در جنگ جانشان را در راه وطن و رسیدن به صلح و آزادی ،عدالت و اهداف انسانی هدیه کردند.
و یاد میکنم از کشته شدگان و آسیب دیدگان و زندانیان سیاسی بعداز انتخابات ۸۸٫
یاد میکنم از محصورین عزیزمان مهندس میرحسین موسوی، شیخ مهدی کروبی و بانوی سبزمان زهرا رهنورد و همچنین سید محمدخاتمی.
به امید آزادی ورفع حصر شان
به امید روزهای بهتر برای ایران وایرانیان
پروین فهیمی
خرداد ۱۳۹۸
کلمه
