یک روانشناس کودک گفت: براساس آنچه بررسی شده کودکان نسبت به گذشته خیلی کمتر احساس شادی می‌کنند و از روحیه شاد برخوردار نیستند. احمد اکبری در گفت‌وگو با ایسنا، عنوان کرد: فضا و امکانات مدارس مخالف شادی کودکان هستند، در واقع مدارس بیروح، بدون طرح و نقاشی و ساختمان‌ها قدیمی هستند که این مسائل موجب شده با معماری مدارس شاد منافات داشته باشند.
وی ادامه داد: نه تنها تاکنون هیچ پیش‌بینی برای شادی کودکان در مدارس نشده بلکه حتی گاهی معلمان نیز از مدارس فراری هستند و به سختی در فضای مدارس حضور پیدا می‌کنند.
این روانشناس و متخصص P4C همچنین بیان کرد: متاسفانه در فضای فعلی هرگونه فعالیت و تحرکی که مستلزم شادی کودکان باشد در مدارس امکانپذیر نیست، از صندلی که کودکان روی آن مینشینند و نمیتوانند تکان بخورند تا اداره کلاس که با روش سخنرانی فعالیت جسمانی را از کودکان میگیرد و تنها به یک ورزش صبحگاهی موقت پسنده می‌کنند، هیچ کدام شادی را برای کودکان در پی ندارد.
وی گفت: حتی ساعتهای ورزش کودکان در مدارس نیز به شدت مورد بیتوجهی قرار گرفته و به آن بها داده نمیشود و چون فعالیتهای گروهی که تحرک را در کودکان ایجاد کند در مدارس نیست نمیتوان توقع داشت که برون‌داد مدارس شاد باشد.
اکبری همچنین به وضعیت برنامههای درسی کودکان اشاره کرد و افزود: به جز فعالیتهای جسمانی حتی فضا، امکانات و برنامه درسی برای کودکان نداریم، در حال حاضر برنامههای موجود به جای اینکه رشد همه جانبه کودکان را که بخش عمده آن نشاط و سرزندگی است، به همراه داشته باشد ذهن پروری است.
این استاد دانشگاه بیان کرد: نبود موسیقی در مدارس، فعال نبودن روشهای تدریس، بانشاط نبودن معلمان موجب شده فعالیتها در مدارس بینشاط باشد و این موجب شده برنامههایی که اجرا میشوند، فقط برای رفع تکلیف باشد.
این صاحب‌نظر آموزش فلسفه برای کودکان در حوزه تعلیم و تربیت در کاشمر گفت: متاسفانه مسئولان هم بیشتر از این از معلمان توقع ندارند وگرنه ۳۵ تا ۳۶ دانشآموز را در یک کلاس ابتدایی که به زور فضا برای نشستن ۱۵ نفر دارد، نمینشاندند.
وی عنوان کرد: برون‌دادهای نظام آموزشی به خوبی نشان میدهد که نه تنها شادی در بین کودکان بلکه حتی در جامعه هم وجود ندارد، تا زمانی که کودکان از حضور در مدارس لذت نبرند و فضای شادی و آرامش وجود نداشته باشد اینکه از داخل این فضاها بخواهد شهروند شادی بیرون بیاید یک جور ساده انگاری و ساده لوحی است.
مدیر گروه جهاد دانشگاهی کاشمر افزود: هرچند تربیت به هیچ عنوان آموزش صرف نیست و تنها کمک به شکوفایی استعدادهای کودکان است اما برخی تربیت را با آموزش اشتباه گرفتهاند.
وی اظهار کرد: بسیاری از مسئولان و تصمیم گیرندگان مفهوم تربیت را درک نکرده‌اند به همین دلیل تصور برخی این است که اگر در مدرسه سروصدا و اعتراض نباشد، تعلیم و تربیت به خوبی انجام می‌شود.
اکبری گفت: به رغم اینکه اگر عوامل انگیزشی همانند شادی در مدارس برای کودکان نباشد شاید کار تعطیل نشود اما وجود این عوامل موجب موفقیت میگردد؛ اگر شاهد برخی ناهنجاریها، خودکشی و خشونتها در بین کودکان هستیم نتیجه نبود عوامل انگیزشی و شادی و وجود افسردگی در بین کودکان است.
این روانشناس کودکان بیان کرد: اگر بازبینی اساسی در تعلیم و تربیت نداشته باشیم، اتفاقات ناگوار با شیب تندتر و در جهت بدتری به جلو خواهد رفت.
