غزل: مولانا جلال الدين
صدا: پیرایه یغمایی
غزل متفاوتی از مولانا جلال الدين که متأسفانه در بيشتر نسخه های «غزليات شمس» نيامده
ای مطرب خوش قاقا، تو قی قی و من قوقو
تو دق دق و من حق حق تو هی هی ومن هو هو
غزل متفاوتی از مولانا جلال الدين که متأسفانه در بيشتر نسخه های «غزليات شمس» نيامده
.
1و2/1: قی قی، قوقو، دق دق، بوبو:اسم های صوت اند.
1/2: قل: بگو که در آغاز چندين سوره و در بسياری از آيات قرآن کريم ديده می شود.
3/2: فاخته ، کوکو : پرنده ای زيبا از راسته ی برشوندگان ، دارای منقاری ضعيف و بال ها و دم نسبتاً دراز و پاهای کوتاه. / اين سخن گويا ناظر است به داستانی در تذکرة الاولياء در باب شبلی است که « يک بار چند شبانروزدر زيردرختی رقص می کرد و می گفت: هوهو.گفتند: اين حالت چيست؟ گفت: اين فاخته برين درخت می گويد : کوکو . من نيز موافقت او را می گويم: هوهو»
2/3: مَن کان : آن که بود
2/3: لَو کانَ: اگر بود
2/5 : والله يحاسبکم : اشاره است به «وَإِن تُبْدُواْ مَا فِی أَنفُسِکُمْ أَوْ تُخْفُوهُ یُحَاسِبْکُم بِهِ اللّهُ» (به معنی اينکه : اگر آشکار کنيد آنچه در اندرون شماست، يا نهان کنيد، خدای آن را شمار خواهد کرد)
اشاره ها از غزليات شمس تبريز، به گزينش دکتر شفيعی کدکنی/ ج 2/ 1072
و اينک غزل :
ای مطرب خوش قاقا، تو قی قی و من قوقو
تو دق دق و من حق حق تو هی هی ومن هو هو
ای شاخ درخت گل ای ناطق امر «قُل»
تو کبک صفت بو بو، من فاخته وش کو کو
چون مست شوم، جانا در هجر سخن گويم
«مَن کان» و« لَو کان» ، «يا مَن هو الاّ هو»
چون روح صفت می دم ، چون روح صفت می دان
يا چشم صفت می بين، يا نطق صفت می گو
صامت مشو از گفتن، ناطق مشو از ديدن
«والله يُحاسبکُم، ان تبدوا اَو تخفوا»
تا زمزمه وحدت، از ذات بر آرد سر
چه اين دم و چه آن دم چه اين سو و چه آن سو؟
.
