نخستین روز آذرماه سال ۱۴۰۰ در حالی فرا می رسد که پس از قریب سه دهه، پرونده ملی قتل های پاییز سیاه ۱۳۷۷ به هیچ نتیجه ی روشنی نرسیده است و مدعیان عدالت قضایی چشم بر آمران و عاملان این فاجعه بسته اند، اما وکیلان و خانواده های محترمشان و دوستدارانشان بارها تحت فشارهای قضایی و امنیتی قرار گرفته اند.
یکم آذرماه ۱۳۷۷ دو کوشنده ی راستین راه مصدق، پروانه و داریوش فروهر در منزل خود به دست نیروهایی وابسته به حاکمیت فجیعانه به شهادت رسیدند. دو شخصیتی که سرمایه ای ملی برای آینده ی ایران به شمار می رفتند و در سراسر زندگانی جز راه دشوار آزادی و عدالت خواهی را نپیمودند و پیوسته دغدغه ی حاکمیت ملی بر بنیاد موازین حقوق بشری و محوریت تمامیت ارضی را داشتند. میهن دوستانی باورمند به مردمسالاری و تکثرگرایی، که عدالت را در عرصه های عقیدتی و فرهنگی و سیاسی پی می گرفتند و باورشان به همبستگی ملی و استقلال سیاسی، و ستیز با سلطه بیگانه در ضمن تعامل دوستانه با جامعه جهانی و اعتقاد به برقراری آزادی های اساسی ملت ایران بود. و تعلقی ملی در تعامل با نهاد ملت-دولت به مثابه ی مفهومی گیتیایی همراه با به رسمیت شناسی رنگین کمان فرهنگ های قومی و آیینی در پرتو قانونی مردمسالار، بخشی از آرمانشان به شمار می رفت.
فروهران و شهیدان قلم، محمد مختاری و محمدجعفر پوینده و مجید شریف با خشونت سیاسی در مسیری مدنی مبارزه کردند و خود قربانی خشونتی سازمان یافته گردیدند. خشونتی بی مهار و مستظهر به بنیادهای فکری مطلق گرا. دریغا که همچنان خشونت های اجتماعی- سیاسی در سطوح مختلف در تجلی و باز تولید است. در سطح جهان جنایات چین در نسل کشی ایغورها و حمایت روسیه از دیکتاتور بلاروس و سرکوب معترضان و جنایات اسراییل در غزه و شهرک های فلسطینی نشین را شاهدیم و در منطقه برآمدن طالبان و تسلط بر افغانستان در سایه ی سرکوب ها و خشونت های بی سابقه را با دریغ و درد ناظریم. افسوس که در ایران نیز اندیشه ای که در پیشینه اش قتل های زنجیره ای دگراندیشان، فاجعه های ۱۸ تیر، حوادث ۸۸، دی ۹۶ و آبان ۹۸ و اسید پاشی و مواردی از این دست را می توان یافت، درزیر چتری امن به حیات فکری و عملی خویش ادامه می دهد و این بار از بلندگوی مجلسی که متاسفانه ملی نیست، معاون کمیسیون قضایی بی پرده پوشی، منادی این تفکر شده است!
باری اگر امروز پیگیری این پرونده های گشوده مطالبه ای ملی است، بر این مبناست که چرخه ی خشونت در سرزمینی که روزگاری مهد فرهنگ و تمدن بوده است، از تکاپو بازایستد و فرزندان شایسته اش در فضایی امن و آزاد ببالند و بپویند.
جبهه ملی ایران در بیست و سومین سالگشت وقوع قتل های زنجیره ای نفرت انگیز نام ویاد همه ی آن شهدای گرانقدر راه آزادی و استقلال ایران را گرامی میدارد وبه روان پاک آنان درود می فرستد واعلام می دارد که پرونده این قتل های جنایت بار در نزد افکار عمومی ملت ایران ودر پیشگاه تاریخ همچنان مفتوح است ودادرسی عادلانه ای را طلب می کند.
تهران – سی ام آبان ماه ۱۴۰۰ خورشیدی
هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران
