داریوش لعل ریاحی

آن سپهری که از آن ،

می دمد آزادی

شهر من ، یادت هست
همه با مُهرِ سکوت
راه می پیمودیم .

از مقابل
اگر آن دشنه به دست
راهمان را می بست
همه با هم بودیم .

  شهر من ، نرده کشیدند خیابان ها را
بین ِ آدم ها را
بند بستند به سر تا پامان
حمله کردند به باور هامان .

چه نفس ها که برید
چه قلم ها که شکست
شهر من ، یادت هست .

پند ِ تاریخ به ما می گوید :
دفتر ِ آزادی
نیمه باز است هنوز
باید افزود به آن ، جای پای خون را
ارزش قانون را
آن سپهری که از آن ، می دمد آزادی .

شهر من ما همه با هم ، اینک
در پی قانونیم
در پی آزادی
نه رجز خوانی و جنگ
که فراموش شود این آهنگ .

داریوش لعل ریاحی
28 مهر 1391
Dlr1266@hotmail.com