به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



شنبه، تیر ۲۲، ۱۳۹۲

به این امید که حوزه فرهنگ و هنر تکان بخورد

لیلی گلستان 

اتفاق بزرگ 

خیلی از آنهایی که پای صندوق‌های رای حاضر شدند و رای دادند، کسانی بودند که تا یکی دو روز پیش از انتخابات مردد بودند که رای بدهند یا نه اما واقعیتی که احتمالا بخش زیادی از ما را شگفت‌زده کرد، این بود که بخش زیادی از کسانی که به پای صندوق‌های رای رفتند، از همین قشر بودند و یک‌روزه تصمیم گرفتند که رای بدهند.

 این تصمیم، یک اتفاق بزرگ و تغییر قابل‌توجه است. همین‌که مردمی تصمیم بگیرند و مشارکت داشته باشند، بسیار مهم است. من هم جزو همین افراد بودم. کسی بودم که تردید داشتم رای بدهم یا نه ولی در آخرین روزها مصمم شدم در انتخابات شرکت کنم. به شخصه به حسن روحانی رای دادم هرچند که در مقایسه با دیگر نامزدها، شناخت کمتری نسبت به او داشتم اما اعتقادم براین اساس بود که با رای‌دادن به این نامزد، به اصلاحات رای داده‌ام چراکه نمایندگان اصلاحات از او حمایت کردند و به همین دلیل من هم تصمیم گرفتم به او رای بدهم به‌خصوص با این امید که حوزه فرهنگ‌وهنر تکان بخورد و از این وضعیت و مشکلاتی که الان بر سر راه آن قرار گرفته است، خارج شود. در سال‌های اخیر شاهد این موضوع بودیم که وزرای فرهنگ، شناخت درستی از این حوزه نداشته‌اند و همین باعث لطمه‌زدن به هنرمندان و فعال فرهنگی می‌شود. به نظرم رییس‌جمهوری که قرار است در دولت آینده روی کار بیاید فارغ از اینکه حسن روحانی باشد یا هر فرد دیگر، در حوزه فرهنگ‌وهنر باید به این موضوع توجه کند که وزیر درستی انتخاب کند یعنی وزیری شایسته به این سمت منصوب شود تا مقامی را که کسب کرده است، برایش مناسب باشد. وقتی یک وزیر اصلح و مناسب در وزارت فرهنگ و ارشاد قرار بگیرد، می‌توان این امید را داشت که بحث ممیزی‌ها سروسامان می‌گیرد و این احتمال وجود دارد که میزان ممیزی‌ها کمتر شود.