ماندلا تنها عاشق انسان و آزادي بود و بس

ماندلای عشق  آرتیمس ورزنده اسطوره ای که مي‌گفت «مهم نيست كه شير باشي يا آهو، با طلوع هر آفتاب با تمام توان آماده دويدن باش»، اين روزها ياراي دويدن ندارد و در بستر بيماري ميان مرگ و زندگي آرميده است، اما چرا «ماندلاي عاشق» تحت چنين شرايطي هم از بسياري از ما جلوتر است و براي رسيدن به او بايد كماكان دويد؟ پاسخ اين پرسش را نيز مي‌توان در سخنان اين رهبر مبارزه با نژادپرستي يافت كه مي‌گويد «مهم اين نيست كه قشنگ باشي، قشنگ اين است كه مهم باشي! حتي براي يك نفر»؛ در اين روزگار ماشيني آيا ما توانسته‌ايم در اجتماعي كه در آن زندگي مي‌كنيم به وسع خود حتي براي يك نفر مهم و مثمرثمر باشيم؟ آيا توانسته‌ايم در حد توان گره از مشكلي باز كنيم بي‌آنكه طمعي به حاصل كار داشته باشيم؟ آري؛ اين است فرق ما با اسطوره عشق و آزادي. نلسون ماندلا نه تنها براي مردم ديار خويش مهم است بلكه براي تمام ملت‌هايي كه تشنه صلح و آزادي هستند نيز يك چهره قابل احترام محسوب مي‌شود زيرا كه او تشنه قدرت و ثروت نبود و تنها عاشق انسان و آزادي بود و بس؛ اين اسطوره بيش از بيست سال را در جزيره «روبن» به جرم تلاش براي برابري حقوق شهروندان آفريقاي جنوبي محبوس بود تا آنكه پس از رهايي از زندان و تحقق خواسته‌هايش توسط مردم و صندوق راي به عنوان رييس‌جمهور منتخب برگزيده شد اما ماندلا تنها يك دوره تصدي اين نهاد را پذيرفت و پس از آنكه دموكراسي را براي كشورش به ارمغان آورد قدرت را بدون هيچ چشم‌داشتي به منتخبان ديگر منتقل كرد چون به اين گفته خويش اعتقاد داشت كه «اگر من نگرش و طرز فكرم را كنترل نكنم، او مرا تحت كنترل خود درخواهد آورد» و اينچنين بود كه با دل نبستن به مقام و منصب نام نيك خود را تا ابد در قلب تمام صلح طلبان جهان حك كرد. در نزد ماندلاي عاشق رنگ و نژاد، زبان و مليت و همچنين دين و عقيده انسان‌ها يكسان و برابر بود و براي احقاق حق شهروندان هر مملكتي از هيچ كوششي فروگذار نمي‌كرد؛ هيچگاه واپسين روزهاي سرد زمستان سال 78 از خاطرم نمي‌رود كه سعيد حجاريان جلوي ساختمان شوراي شهر تهران مورد سوءقصد تندروهاي افراطي قرار گرفت، زمستاني كه با محكوميت اين ترور و آرزوي صلح براي مردم ايران توسط نلسون ماندلا در تماس با سيد محمد خاتمي رييس‌جمهور وقت و تسليم نشدن نايب‌رييس اين شوراي شهر اول در برابر مرگ تبديل به بهاري گرم شد، در حقيقت اين عمل خيرخواهانه ماندلاي عاشق در قبال مردم ايران تبلور اين گفتار خود بود كه «اگر قرار باشد خون را با خون شست دچار بدبختي مي‌شويم، ببخشيم اما فراموش نكنيم!» آري؛ براي رسيدن به جايگاه نلسون ماندلا در نزد ملت‌هاي جهان همچنان بايد دويد، حتي اگر اين اسطوره در ميان اين جهان و جهان پس از مرگ در آرامش كامل خوابيده باشد، چراكه به قول ماندلاي عاشق «موفقيت پيش رفتن است نه به يك نقطه پايان رسيدن.» آرتیمس ورزنده، بازيگر سينما و تلويزيون