مادر لطفی – فروغ تاجبخش |
حیف! میدانم که دیگر
برنمیداری از آن خواب گران سر، تا ببینی
خردسالِ سالخوردِ خویش را
کاین زمان، چندان شجاعت یافته است،
تا بگوید:
«راست میگفتی مادر!»
فریدون مشیری
مادر همراه مادران جانباختگان صدیقه ی شجاع و مهربان
امروز، نیمروز پائیزی کرخت کننده به سوی شب در حرکت است. کنار پنجره ام و بر زورق خیال نشسته و خاطرات گذر از کرانه ها را مرور می کنم. سکر سکوت را خبری می شکند و می شنوم صدیقه دلبندم مادر فرامرز صوفی (فرامرز همراه همیشه انوش من) روی از ما برگرفت تا در کرانه بی انتها، تن و جان را به سان غریقی به کشاکش امواج بسپارد. مادر صوفی! سرانجام تو خود را از رنج هستی رهاندی و رفتی. چه می توان کرد؟ بر پدیده ای که کس را از آن گریز نیست.
خانواده محترم مادر صدیقه صوفی و همسر زنده یاد فرامرز؛ همدردی و همبستگی عاطفی مرا بپذیرید باور کنید که یاد و نامش رزق روح مان خواهد بود.
مادر لطفی – فروغ تاجبخش
شنبه ٨ آذر ۱٣۹٣ - ۲۹ نوامبر ۲۰۱۴