به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



چهارشنبه، آذر ۱۲، ۱۳۹۳

پیام مادر لطفی، به مناسبت درگذشت بانو صدیقه ی صوفی

مادر لطفی – فروغ تاجبخش



حیف! می‌دانم که دیگر 
برنمی‌داری از آن خواب گران سر، 
تا ببینی 
خردسالِ سالخوردِ خویش را 
کاین زمان، چندان شجاعت یافته است، 


تا بگوید: 

«راست می‌گفتی مادر!» 
فریدون مشیری 




مادر همراه مادران جانباختگان صدیقه ی شجاع و مهربان 

امروز، نیمروز پائیزی کرخت کننده به سوی شب در حرکت است. کنار پنجره ام و بر زورق خیال نشسته و خاطرات گذر از کرانه ها را مرور می کنم. سکر سکوت را خبری می شکند و می شنوم صدیقه دلبندم مادر فرامرز صوفی (فرامرز همراه همیشه انوش من) روی از ما برگرفت تا در کرانه بی انتها، تن و جان را به سان غریقی به کشاکش امواج بسپارد. مادر صوفی! سرانجام تو خود را از رنج هستی رهاندی و رفتی. چه می توان کرد؟ بر پدیده ای که کس را از آن گریز نیست. 



خانواده محترم مادر صدیقه صوفی و همسر زنده یاد فرامرز؛ همدردی و همبستگی عاطفی مرا بپذیرید باور کنید که یاد و نامش رزق روح مان خواهد بود. 

مادر لطفی – فروغ تاجبخش 
شنبه ٨ آذر ۱٣۹٣ - ۲۹ نوامبر ۲۰۱۴