 |
| صدیق اسماعیلی |
شکل سراسری کارگران, ضرورتی عینی یا اقدامی
زودرس!
گسترش ارتباط فعالین و پیشروان کارگری بخش های مختلف جنبش کارگری با یکدیگر، بطوریکه بتوانند مبارزات کارگران را در محدوده های هرچه وسیعتری به هم مربوط سازند، هم پیش درآمد ایجاد تشکل های نیرومند کارگری است و هم راه را برای سراسری شدن این مبارزات هموارتر می سازد. آغاز چنین روندی، تحولی در جنبش کارگری ایران محسوب می شود و شبکه مرتبط پیشروان و فعالین کارگری است که زمینه ساز چنین تحولی خواهند بود. دامن زدن به مباحثی که به همدلی و همنظری عملی تشکل‌ها و فعالین کارگری حول تلاش برای ایجاد تشکلات تودەای و مستقل کارگری، متحد کردن مبارزات، طرح مطالبات مشترک و سراسری منجر شود، از ملزومات همین تحول است.
ادامه مطلب
